Հակահարձակվել է պետք, ոչ թե անվերջ խոսել դրա մասին

Երևի թե այս ամենի մասին պետք է խոսել բաց՝ ընկալելու համար խնդիրը: Խնդիրն ալևս Փաշինյանը չէ, նա խաղում է բաց խաղաքարտերով, առանց դիմակի և չի քողարկում այլևս ոչ իր դեմքը, ոչ նպատակները, նույնիսկ ջանք չի գործադրում իր քաղաքական էությունը թաքցնելու համար: Հակաիշխանական և ընդդիմադիր լայն հանրային շերտերի պահանջներն ու ձգտումները ոչ ոք հավուր պաշաճի քաղաքականապես չի սպասարկում և ոչ այն պատճառով, որ չի ուզում, այլ այն պատճառով, որ չի կարողանում: Ընդդիմությունը պարզապես չի կարողանում սպասարկել ոչ իրեն, ոչ ընդդիմադիր լայն զանգվածներին քաղաքականապես:

Քաղաքական գործիչները դարձել են «վերլուծաբաններ», «լրագրողներ» և զբաղված են նույն բանով: Պատգամավորները դարձել են «փորձագետներ» և տարբեր տաղավարներում փորձագիտություն են անում՝ զրո առաջարկով իրենց ընտրազանգվածներին:

Նախկին նախագահները, որոնք ներկա են քաղաքական կյանքում, իրենց և խմբակցությունների քաղաքական դերակատարությամբ ավելի շատ շեշտը դրել են իրենց կառավարման ժամանակահատվածի քաղաքականության արդյունավետության և ճշմարտացիության ապացուցման վրա, որն այսօր ունի այլևս զրո արժեք:

Հանրային պրոտեստանտ գործիչները բացարձակ քաոտիկ, իմպուլսիվ և հաճախ «հակաքաղաքական» ձևով են քաղաքականությամբ զբաղվում, որը մեծ հաշվով ընդդիմադիր շերտերի մոտ ավելի մեծացնում է ապատիան, քան կրճատում այն:

Ընդդիմադիր «ընտրանին» բացարձակ անունակ է աշխատող առաջարկի առումով:

Փաշինյանը իր բացարձակ փոքրամասնությանը, իր ոչ լեգիտիմությանը տալիս է կեղծ մեծասմասնության և ամուր լեգիտիմության տեսանելիություն և ծավալ: Բոլորը սկսում են աշխատել այդ «տեսանելիության» և «ծավալի» դեմ: Բոլորը սկսում են քաղաքականացնել և մատնանշել այդ «տեսանելիությունն» ու «ծավալը» որպես իրականություն, արդյունքում գտնելով հասցե, որով կապացուցեն իրենց առաջարկի բացակայության պատճառը:

Միֆերի հետ կարելի է ժանգլյորություն անել անվերջ: Շահարկել դրանք, պատճառաբանել դրանք, բայց կա մեկ երկաթյա փաստ, որը քանդում է միֆը: Հանրային կարծիքի վեր հանման գիտական ապացույցը: Փաշինյանի մեծամասնության և լեգիտիմության տեսիլքը քանդում է նրա վարկանիշը: Այդ վարկանիշը 15-17% է և հատակում ու չի բարձրանում, ինչ էլ նա անի: Նույնիսկ բերած «խաղաղությունը», ըստ հարցումների, ավելացրել է նրա վարկանիշն ընդամենը 2-3% -ով: Սա նրա բերած մեգախաղաղության դիմաց չնչին տոկոս է, ինչը մաշվելու է աներկբա:

Եթե այս ամենը վերածենք չափելիության, ապա հայության և նրա պետության բացարձակ մեծամասնությունը դեմ է հայության և նրա պետության անունից վարվող քաղաքականությանը: Ագրեսիվ, իշխանությունը իր ձեռքերում հայտնված պետական համակարգով, ճնշման փոքրաքանակ խմբերով և պաշտոնատար ապարատով, մանիպուլացված ընտրազանգվածով փաստացի ուզուրպացրել է հայության պետության անունից քաղաքականություն իրականացնելու իրավունքը:

Այդ իրավունքի վերականգնման հնարավորությունները կան, խաղը փոխելու լիակատար հնարավորություններ կան, և հնարավորության անունն է «քաղաքական մոբիլիզացիա հակահարձակման նպատակով»: Դրա պարարտ հողի անունն է Փաշինյանի լեգիտիմության տոտալ կորուստը և ոչ երբեք չեղած լեգիտիմությունը լեգիտիմացնելը:

Մոռացեք, թե նրան ԱՄՆ-ն է լեգիտիմացնում, Ռուսաստանն է լեգիտիմացնում կամ չգիտեմ էլ ով: Լեգիտիմացնում ենք մենք, միայն մենք, մեր չքաղաքականությամբ, հաշվարկներով, կախվածությամբ հազար ու մի բանից:Նրա ազատ գործելու հնարավորությունը ձևավորել ենք մենք:

Լրջանալ է պետք, մոբիլազացվել է պետք, աշխատել է պետք, կառուցակարգեր են պետք , ստրատեգիա է պետք, հակահարձակվել է պետք, ոչ թե անվերջ խոսել դրա մասին, բայց դոփել նույն տեղում: Հայաստանի հակաիշխանական հասարակաքաղաքական դաշտը բացարձակ չի աշխատում փոխադարձ համաձայնությունների ամրացման շուրջ: Այդ դաշտը ունի գաղափարական, սկզբունքային, արժեքային համարյա 90% համընկնում և մոտ 10% անհամաձայնություն: Խնդիրը նրանում է, որ նրանք ավելի շատ ի ցույց են դնում այդ 10% անհամաձայնությունը և աշխատում դրա շուրջ, քան 90% համաձայնության շուրջ՝ տալով դրան կառուցակարգ, (структура):

Փաշինյանին դիմադրելու ամենաօգտակար ռեժիմներից մեկը այդ 10% անհամաձայնությունը երկրորդական դարձնելն է և 90% համաձայնությունը բյուրեղացնելը, առաջնային դարձնելն ու քաղաքականացնելը: Դա ոչ միայն հնարավոր է, այլև՝ սուղ անհրաժեշտ, հակառակ դեպքում ողջ երկիրն է լինելու այդ 10% անհամաձայնության գերին, որն էլ Փաշինյանը խաղարկելու է որպես իր իշխանության երկարաձգման կենարար ռեսուրս:

Վլադիմիր Մարտիրոսյան

Մեկնաբանություններ