Աստվածաշունչ մատյանից

Մեծ աշ­խա­տանք է սահ­ման­ված ա­մեն մար­դու հա­մար, և ծանր լուծ է դր­ված մար­դու որ­դի­նե­րի վրա ի­րենց մո­րից ել­նե­լու օ­րից մինչև բո­լո­րի մոր ծո­ցում թաղ­վե­լու օ­րը։ Ակն­կա­լի­քի և վախ­ճա­նի օր­վա մա­սին մտա­ծու­մը նրանց խոր­հր­դա­ծու­թյան նյութն ու սր­տի ահն է. սկ­սած նրա­նից, ով նս­տած է ինք­նա­գոհ փառ­քի ա­թո­ռին, մինչև նա, ով թշ­վա­ռա­ցել և հող ու մոխ­րի մեջ է, սկ­սած նրա­նից, ով կրում է հա­կինթ և պսակ, մինչև նա, ով ցն­ցո­տի է հագ­նում, ա­մեն ոք ու­նի ցա­սում և նա­խանձ, խռովք և ան­հան­գս­տու­թյուն, մահ­վան եր­կյուղ, ոխ և հա­կա­ռա­կու­թյուն։

Սի­րա­քի ի­մաս­տու­թյու­նը 40. 1-4

Մեկնաբանություններ