Որովհետև Ամանորին քիչ ժամանակ է մնացել, ճիշտ պահն է Ձմեռ պապին նամակ գրելու: Ես, իհարկե, Ձմեռ տատի եմ, բայց առայժմ մի երկու տարի ևս՝ ազատություն վայելող, մինչև թոռնիկներս նամակ գրել սովորեն: Իսկ մինչ այդ՝ հարձուփորձով ենք ձգտում միմյանցից կորզել ցանկալի նվերի տարբերակը: «Տուն՝ միջերկրական ծովի ափին, նոր ջիպ ավտոմեքենա՝ ցանկալի է 2 հատ՝ ինձ ու տղայիս համար, մի քիփլիկ միսենյականոց՝ աղջկաս համար որպես օժիտ, մի 5 միլիոն դոլար էլ վրադիր՝ բարեգործական նպատակներով»:
Իհարկե, հեռավոր հյուսիսի ձնաթաթախ ու ճերմակամորուս Ձմեռ պապը իմ այստեսակ նամակը կարդալուց հետո, խիստ տրամաբանորեն, ուղղակի պարտավոր է գոնե մի «губозакаточный станок» նվիրել: Բայց դա ապագայի հարց է: Իսկ հիմա՝ հարգելի հեռու և մոտ երկրների ընկերություն. բանջարեղենը քառակուսիներով կտրտող ի՞նչ ավտոմատ սարք, կոմբայն կա, որ փոքր տեղ է գրավում, բայց մարդուն կազատի աղցաններն ու վինեգրետները ձեռքով կտրտելուց: Անունն ասեք, գրեմ նամակիս մեջ:
Ռուզաննա Պետրոսյան