«Հարություն առա՞վ Քրիստոս, թե՞ ոչ: Սա հիմնավոր հարց է, թե՛ կրոնական, թե՛ փիլիսոփայական, և թե՛ մարդկային հայացքներին վերաբերող ամբողջ գիտության, քանի որ հարություն առնել կարող էր միայն Աստված»:
«Ես եկել եմ իմ մանկությունից այնպես, ինչպես մի որևէ երկրից են գալիս:
«Չէ՞ որ բոլոր մեծահասակներն էլ մի ժամանակ մանուկ են եղել, պարզապես նրանցից քչերն են այդ մասին հիշում»:
Այսօր մարդիկ գաղափարների պակաս չեն զգում, գաղափարներ, որ լվանում են ու մաքրում ուղեղը ողջախոհությունից և օծում այն ապուշության յուղով:
Ամբողջ աշխարհը մխրճված է աներևակայելի սատանայական ու սատանայապաշտական կախարդության մեջ (կյանքի տարբեր ոլորտներում լայնորեն կիրառվում է ոչ միայն մարդու մասին իմֆորմացիա, այլ հենց մարդու գենետիկ նյութը, հատկապես` մարդասպան աշխարհից անպակաս աբորտների զոհ դժբախտ էմբրիոնների):
Եկեղեցու սուրբ հայրերը հոգու տարբեր հիվանդությունները բնորոշում են կիրք հասկացությամբ: Կրքերը կարելի է տեսակավորել: Մարդն իր մեջ միավորում է հոգևորն ու մարմնավորը: Ինչին համապատասխան` կրքերն էլ լինում են հոգևոր ու մարմնավոր:
Անցնող տարիները մերն են դառնում ու մեզ են մնում այնքանով, որքանով կարողանում ենք նրանցից կորզել կարևորն ու թանկը, անգինն ու անգնահատելին` մարդկայինը, կորզել ո՛չ թե պարզապես մեր ձեռքում ունենալու, այլ ժամանակի խողովակով ապագան սնուցելու և պարարտացնելու համար մարդկայնությամբ` աստվածապատկեր ու աստվածազարմ:
Ձեռքիս «Մեծերը Աստծո մասին» ստվերածավալ, փառահեղ հատորն է, որ «Անահիտ» հրատարակչությունն է լույս ընծայել բանաստեղծ, ֆիզիկոս, հայրենի հոգևոր մշակ ԱՐՏԱԿ ՈՍԿԱՆՅԱՆԻ աշխատասիրությամբ:
Այս խոսքերը մարդկանց աչքից հեռացնում են Աստծուն և թողնում աննվաճելի բարձունքի վրա. ա՛յն մարդկանց աչքից, ովքեր մտադիր էլ չեն որևէ քայլով նվազեցնելու այդ հեռավորությունը:
Սա հայտնի Bayraktar TB-2 անօդաչու թռչող սարքն է։ 2020 թվականին հենց այս սարքը դարձավ մեր պարտության սիմվոլը և Ադրբեջանի հաղթանակի սիմվոլը: Այս սարքը Հայոց մեջ ձևավորեց և ամրապնդեց պարտության բարդույթը։
Այս սարքը Հայոց մեջ ներշնչվեց որպես անհաղթահարելի օդային հրեշ...