Ադրբեջանը ակնկալում է, որ Հայաստանը անվերապահորեն ճանաչի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը։ Իսկ ի՞նչ է իրենից ներկայացնում Ադրբեջանի տարածքը՝ ըստ իրենց Սահմանադրության։
Աշխարհն իր հունով առաջ է գնում և ավելի ու ավելի է բաժանվում Արևելքի ու Արևմուտքի, իսկ մենք, ինչպես միշտ, մեր կամքից անկախ, մնում ենք արանքում, և մեզ համար միակ փոփոխությունը լինում է հերթական հակամարտող հզորների ասպարեզ գալը։
Շատ տարիներ առաջ Լեզվի տեսչությունը հետևում էր մամուլի ու հեռուստատեսության հրապարկումներին, հետո որոշակի պարբերականությամբ կազմում էր նկատված սխալների ցանկը, գրում ճիշտ ձևերը և ուղարկում լրատվամիջոցի ղեկավարությանը:
Կյանքի մասին իդեալականացված պատկերացումները և ժողովրդին չափից դուրս խիստ պահանջներ ներկայացնելը խոսում են մեր ինֆորմացիոն դաշտի առնվազն ժամանակի պահանջներին չբավարարելու մասին, այն էլ մեղմ ասած։
Վերջիվերջո պարզվե՞ց, թե ով է Ադրբեջանի միջոցով փակել Բերձորի ճանապարհը։ Իսկ ինչպե՞ս կարելի է պարզել։ Անշուշտ՝ արդյունքով։ Պարզելով, թե որ ուժը շահեց դրանից՝ Ռուսաստա՞նը, թե՞ «Արևմուտքը»։
Սովետական Հայաստանի յոթանասունականների վերջն էր: Մորաքրոջս տղան՝ Վրեժ Իսրայելյանի մեծ եղբայր Սասունը, ատամնատեխնիկ էր աշխատում Մասիսի շրջանում: Մեր քեռին, ըստ պայմանավորվածության, գնում է Սասունի մոտ՝ ատամնաբուժության:
Մինչպատերազմական և հետպատերազմյան ժամանակահատվածում ինչպես Հայաստանում, այնպես էլ Արցախում իշխանության եկածները պետական կառավարման, պաշտպանության ու անվտանգության ոլորտներում իսկական կադրային շիլաշփոթ ստեղծեցին։
Ռուսաստանը սկզբունքորեն չի կարող զիջել «Զանգեզուրի միջանցք» կոչեցյալը թուրքական աշխարհին ու գլոբալ արևմուտքին, քանի որ դրա հետ կապված գլոբալ ռիսկերը նույն կարգի են, ինչ ուկրաինական դեպքում, քանի որ այն ուղիղ ճանապարհ է բացում դեպի Կասպից ծովի ավազանն ու դեպի Միջին Ասիա՝ դրանից բխող բոլոր հետևանքներով...