Այսօր ՀՀ Սահմանադրության օրն է, հոբելյանական տարեդարձ, որ տոնական լինելուց զատ նաև հպարտության և ցնծության զգացմունք պետք է առաջացնի յուրաքանչյուր գիտակից հայ մարդու մոտ...
Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությունը պետության հիմնական իրավական փաստաթուղթն է՝ ժողովրդի ինքնիշխան կամքի, ազգային արժեքների և պետականության կայացման իրավական ձևակերպումը...
Բոլոր պրոիշխանական և հակառուսական էլեմենտները պնդում են, որ, այսպես կոչված, «Զանգեզուրի միջանցքը» պետք է ռուսներին, և Նիկոլը, մերժելով ռուսներին, մերժել է միջանցքը...
Խոստացել էի անդրադառնալ այս թեմային։ Ասեմ, որ ստեղծված բարդ ու անկանխատեսելի իրավիճակը բերում է մի համոզման` դադարն ու սերն անհրաժեշտություն են։ Քանզի այս հեղհեղուկ ու անկայուն վիճակում բարենորոգ քննարկումը գրեթե անհնար է...
Հայաստանի սահմանադրությունը ծնված օրվանից խնդիրներ է ունեցել։ Նախ՝ ընդունման, ապա՝ կիրառման առումներով։
Սահմանադրությունը 1995-ի հուլիսի 5-ին ընդունվեց, որպեսզի ամրագրի այդ պահին առկա ներիշխանական բալանսը և ամրապնդի գործող նախագահի դիրքերը...
Ոստիկան, ԱԱԾ, քննիչ, դատավոր՝ իրենք ձեր բարեկամները, հայրերը, եղբայրները, ամուսիններն են։
Ամեն անգամ, որ տուն գան, ու դուք նայեք իրենց, չմոռանաք, որ իրենք մարդ են բռնում...
Լավ է, որ մեր հոգևոր հայրերը վերջապես սկսել են խոսել բանադրանքի մասին։ Շատերն են հարցնում, թե դա ի՞նչ կտա մեզ, արդյոք ավելի չի՞ սրի իրավիճակը և այլն։ Այս հարցերի շուրջ իմ պատկերացումները հանգամանորեն ներկայացրել եմ մի քանի հարցազրույցներում, ուստի այստեղ կարճ կասեմ...
1995թ․հուլիսի 4-ին Սահմանադրությունն ընդունվել է կեղծիքներով, հետագայում սահմանադրական փոփոխությունները կատարվել են կեղծիքներով։ Հայաստանում ամենաբռնաբարված, ամենաոտնահարված փաստաթուղթը Սահմանադրությունն է...
Ըստ Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետության գերագույն խորհրդի պաշտոնական տպագիր մարմին հանդիսացող «Şərq qapısı» թերթի 2014թ. օգոստոսի 29-ի համարի (164-րդ) հրապարակումներից մեկի, Նոյ Նահապետը, պարզվում է, նախիջևանցի շարքային բանվոր էր, որը աղ էր հայթայթում Դուզդաղի քարանձավներում...
Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև լարվածությունը, որն սկզբում միայն դիվանագիտական ու քաղաքական հարթության մեջ էր, վերաճեց ռազմական հակամարտության և ապա՝ բացահայտ պատերազմի, փաստացիորեն այն բանից հետո, երբ Կիևը հստակ ազդարարեց ՆԱՏՕ-ին անդամակցելու իր ցանկությունը։ Այդ ազդարարմանը հաջորդեցին Հյուսիս-ատլանտյան դաշինքի որոշ անդամների խրախուսող արձագանքները, ինչը Մոսկվայում ընկալվեց որպես կարմիր գծի խախտում...