Ոչ միայն կնկա խելք, այլև կնոջ հոգեկերտվածք ունեցող ազգ ենք
Այսօր շատերն են դառնացած հարց տալիս՝ ինչու՞ 21-րդ դարում կատարվեց մեզ հետ այն, ինչ հարյուր տարի առաջ արդեն կատարվել էր: Իսկ ի՞նչ է, երկու հարյուր տարի առաջ նույնը չէ՞ր կատարվել, 18-րդ դարում, 17-րդ դարում, 16-րդ դարում նույնը չէ՞ր... Էսպես դարերի միջով հետ գնանք ու հասնենք էն թվերին, երբ Հայաստանն առաջին անգամ բաժանվում էր Պարսկաստանի և Բյուզանդիայի միջև...
Պատմական ակնարկ չեմ պատրաստվում գրել, ընդամենը շատ կարճ, նույնիսկ կոպիտ շեշտադրմամբ կփորձեմ շարադրել վերոհիշյալ ԻՆՉՈՒ-ի իմ պատկերացրած պատասխանը:
Արարիչը ստեղծեց բանական էակի ԱՐՈՒ և ԷԳ տեսակները, որպեսզի սրանք բազմանան, ու երկրագունդը լցվի արու և էգ ազգերով: Բազմացան: Երկրագունդը բնակեցվեց: Մեզ բաժին հասած տարածքում էլ ծնվեցինք մենք ու ծնվեցինք որպես էգ էթնոս, որի ջահելության վառվռուն տարիներին մեկ-մեկ էլ, արտաքին ու ներքին ինչ-ինչ ներարկումների արդյունքում, արական սկիզբն էր դառնում գերիշխող, ասենք, Տիգրան Մեծի ժամանակներում: Իսկ ընդհանուր առմամբ, լինելով էգ ազգ, մենք միշտ կարիք ենք ունեցել արու, եթե չասեմ, որձ ազգի հովանավորության, որի թևի տակ, ճիշտ է, ճնշված ու ենթակա, բայց ավելի ստեղծագործ, աշխատասեր ու հավաք ենք եղել: Ժամանակ առ ժամանակ, երբ մեր էս տեր-որձը շատ է ձեռքերին ազատություն տվել, հաճախ էլ բանը հասցնելով ֆիզիկական հաշվեհարդարի կամ բացահայտ սկսել է ոտնձգությունը մեր հոգևոր էության նկատմամբ, աչքներս հառել ենք ուրիշ արուների՝ հուսալով ձեռք բերել ավելի կարեկից, բարի ու ոչ թե ծեծող, այլ սիրող կյանքի ուղեկից: Դա էլ է եղել: Միայն թե այդ բարին ու սիրողը, թարսի պես, բազմակնություն է սիրել ու մեզ էլ, մյուսների պես, ձեռի հետ յոլլա է տարել, վերջում էլ բրախել, թե՝ գնա, քո գլուխը պահիր, դժվար ժամանակներ են, ես իմ գլուխը հազիվ եմ պահում: ՈՒ սա էլ է եղել, դարձել ենք մարդաթող կնիկ, համակեցության տարիների ապրուստը քամուն տվել, աչքներս գցել ուրիշ որձերի՝ հավատալով սրանց խոստումներին, թե համ ըստ պահանջի կպահեն մեզ, համ չեն կաշկանդի «զագսի պեչատով»:
Էս է: Էս խելքով ու «բագաժով» էլ եկել-հասել ենք 21-րդ դար, ու հիմա նորից հարց ենք տալիս ինքներս մեզ՝ բա խի՞ սենց եղավ... Որովհետև ոչ միայն կնկա խելք, այլև կնոջ հոգեկերտվածք ունենք, որպես ազգ, թեև էդ նույն խելքն ու հոգեկերտվածքն ունեցող շատ ազգեր լավ էլ ապրում են հարյուրամյակներ շարունակ և օֆ չեն անում:
Լիլի ՄԱՐՏՈՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
-
Ասում են… Ինչո՞ւ մենք 2020 թվականին այդ պատերազմը չկանխեցինք։ Չէ՞ որ կարող էինք կոշտ զգուշացնել Ադրբեջանին, որ ուժային լուծում թույլ չենք տա։ Եվ ոչինչ էլ չէր լինի
-
Ասում են… Եթե չլիներ մեր չարամիտ միջամտությունը, ապա հայերի բացարձակ մեծամասնությունը, ըստ Սան Ստեֆանոյի պայմանագրի, հայտնվելու էր Ռուսաստանի պաշտպանության ներքո
-
Ասում են… Պարադիգմի կտրուկ փոփոխությունը և անցումը դեպի Եվրամիության հարթակ, մեր կարծիքով, անխուսափելիորեն կապված կլինի ՀՆԱ-ի անկման և հայկական բիզնեսին, տնտեսությանն ու Հայաստանի հասարակ քաղաքացիների կենսամակարդակին լուրջ հարվածների հետ։
-
Ասում են… Դոնալդ Թրամփի գլխավորած հանրապետական վարչակազմի ԱՄՆ-ում իշխանության վերադարձով Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո միջազգային գործընթացների Վաշինգտոնի ըմբռնումը նոր հարթություն է ձեռք բերել: Հունվարի 15-ին Սենատում այս հարցի վերաբերյալ նոր պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոն շատ խոսուն հայտարարություններ արեց։
-
Ասում են Եթե ինչ-որ մեկը սեփական պատմությունը խեղաթյուրում է թշնամու բարեհաճությանը արժանանալու համար, նա հարգանքի արժանի չէ: Թուրքիան Հայաստանի հավերժական թշնամին է, նրանք հավերժական անեծքի տակ են հայոց կոտորածը կազմակերպելու համար:
-
Ասում են… «Զանգեզուրի միջանցքը» ներկայիս տեսքով մաքուր թուրքական պրոյեկտ է: Այդ միջանցքով Ադրբեջանը ոչնչից ստանալու է տարեկան 1,5 մլրդ դոլար եկամուտ, իսկ Թուրքիայի առջև բացվելու են Կասպից ծովի դարպասները, և մուտք է գործելու Կենտրոնական Ասիա
-
Ասում են Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը Զանգեզուրի միջանցքի մասին ոչ մի նոր բան չի ասել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո, որն ավարտվել է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ։ Միևնույն ժամանակ, հայտնի չէ, թե այս հարցում Հայաստանը, Ադրբեջանը, Իրանը, Ռուսաստանն ու Թուրքիան ինչպես են «ընտելանալու» միմյանց:
-
Ասում են… Ռուսաստանի տարածքին հեռահար ճշգրիտ զենքերով հարվածներ հասցնելու հնարավորություն ՈՒկրաինայի ԶՈՒ-ն չունի, հետևաբար, եթե հայտարարվում է, որ ՈՒկրաինային թույլատրվում է նման հարվածներ հասցնել, ապա դա նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ն ուղիղ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ Ռուսաստանի հետ
-
Ասում են… Վլադիմիր Պուտինի այցն Ադրբեջան պատմական իրադարձություն էր, քանի որ այն նշանավորեց Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի գլխավոր դաշնակցի փոփոխությունը։ Ավելի քան 30 տարի Հայաստանն այդպիսի դաշնակից էր, բայց հիմա որոշել է անցնել Արևմուտքի կողմը՝ ներառյալ Ֆրանսիան, ԵՄ-ը և ԱՄՆ-ը
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
Տարածաշրջանային
Աշխարհաքաղաքական իրավիճակն այնքան բարդ է ու անորոշ, որ ամեն մի անսպասելի սցենար կարող է իրականություն դառնալ
Մրցակցային գոյապայքարում կա հակառակորդին հաղթելու կամ նրանից առաջ ընկնելու երկու մեթոդ:1․ Իրական առաջընթացի մեթոդ, երբ զարգանում ես, ստեղծում նոր տեխնոլոգիաներ, որն ապահովում է գերակա դիրք մրցակցի նկատմամբ,
2․ Հարաբերական առաջընթացի մեթոդ, երբ ինչ-որ ձևով հասնում ես հակառակորդի հետընթացին և, երբեմն էլ, փլուզմանը՝ գունավոր հեղափոխության կամ նման այլ մեթոդով...
