Այսօր դաշնակցական նախարար Դավիթ Լոքյանը ներկայացրել է Շիրակի մարզի նորանշանակ, կրկին դաշնակցական մարզպետ Արթուր Խաչատրյանին: Նախորդ մարզպետից` Հովսեփ Սիմոնյանից, ՀՅԴ-ի դժգոհությունը մեծացավ ընտրություններից հետո: Տարածքային կառավարման և զարգացման նախարար Դավիթ Լոքյանն այս փոփոխությունը բացատրեց հետևյալ կերպ. «Շիրակի մարզ Արթուր Խաչատրյանի տեղափոխվելը կապվում է այն տնտեսական ծրագրերի, այն ռազմավարական խնդիրների հետ, որ մենք ուզում ենք Շիրակում իրականացնել՝ կապված օտարերկրյա ներդրումները, Եվրամիության համապատասխան օժանդակությունը ծրագրերի տեսքով Շիրակի մարզ բերելու և ծրագրային հենքի վրա Սփյուռքի հնարավորությունները Շիրակ ուղղելու հետ»:
Փաստորեն, այս լուրջ գործերը Հովսեփ Սիմոնյանը չէր կարող գլուխ բերել:
Առավել ուշագրավ դիտարկում է արել նորանշանակ մարզպետ Արթուր Խաչատրյանը, որ մարզ չի գալիս արտագնա աշխատանքի: Սա կարելի է մի քանի իմաստով հասկանալ. նախ` կառավարությունը Շիրակում պաշտոնների է նշանակում ոչ մարզի ներկայացուցիչներին, ինչը հարուցում է տեղացիների դժգոհությունը: Այս առումով գյումրեցիներին պաշտոնյան հանգստացնում է` ընտանիքով տեղափոխվում է մարզ: Սակայն նրա խոսքում կա առավել իրատեսական ու նուրբ երանգ:
Ինչպես բոլոր պաշտոնյաների դեպքում, այնպես է մարզպետների պարագայում պաշտոնը դիտվում է «խոպան» գնալու մի ձև: Այսինքն, գան աշխատեն, պաշտոնից հնարավորինս օգուտներ քաղեն, հետո հանգիստ թողնեն ու հեռանան` չունենալով որևէ պարտավորություն և պատասխանատվություն: Թե մարզպետը հատկապես ինչ է նկատի ունեցել, պարզ չէ, բայց Շիրակի մարզի խնդիրները լուծելու համար միայն արտագնա աշխատանքից հրաժարվելը դեռ բավական չէ:
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ