ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

«Հայաստանում չկա մեկը, որ գոհ լինի իր վիճակից»

«Հայաստանում չկա մեկը,  որ գոհ լինի իր վիճակից»
15.09.2017 | 09:18

ԱԺ-ի գրադարանի ցուցափեղկում նոր անուն է հայտնվել: Ցանկացողները կարող են ծանոթանալ ԱԺ նախկին նախագահ Գալուստ Սահակյանի «Ճանապարհ» գրքին: «Իրատեսը» ԳԱԼՈՒՍՏ ՍԱՀԱԿՅԱՆԻՆ հարցրեց՝ ինչու՞ է անցել գրական աշխատանքի` հընթացս շոշափելով նաև քաղաքական խնդիրներ:

-Ինչու՞ «Ճանապարհ», Ձեր անցած ուղի՞ն է ներկայացվում:
-Այո, հիմնական միտքն այն է, որ քաղաքական գործիչը պետք է արմատներ ունենա, անցած ճանապարհ: Ընդհանուր միտքն էլ այն է, որ վատ մարդիկ չկան, կան վատ հարաբերություններ: Քաղաքականության մեջ չի կարող թշնամություն լինել, շատերն ասում են՝ այ սա ընդդիմադիր է, ուրեմն իշխանության թշնամին է: Հայաստանը տուժում է այդ թշնամությունների պատճառով: Ով ընդդիմություն է, ասում է՝ գալու եմ իշխանության, ու տես՝ ինչ եմ անելու: Հետո գալիս են իշխանության, ու տեսնում ես, որ մի մասը դառնում է գող-ավազակ, մի մասը` լավ պաշտոնյա: Ցանկացած քաղաքական գործիչ ընդդիմություն է, եթե ընդդիմություն չեղավ, չի կարող քաղաքական գործիչ դառնալ: Նա ինչ-որ բանին դեմ է, չէ՞, որ գալիս է իշխանության` դրա դեմն առնելու համար:
-Հիմա դուք իշխանություն եք, ինչի՞ «դեմն եք առնում»:
-Սոված ժողովուրդ ունենք, դրա դեմը պետք է առնել: Սա է մեր խնդիրը: Ընդդիմությունն ասում է՝ սոված ժողովուրդ ունենք, որովհետև դուք եք մեղավոր: Բայց այսպես միմյանց հետ աշխատել չի լինում:
-Ի միջի այլոց, ԱԺ նախագահ աշխատած տարիներն ամփոփե՞լ եք Ձեր գրքում:
-Չէ, դա կենսագրական գիրք չէ, այդ գրքում իմ հաղորդումներն են հավաքված: Ի դեպ, բոլոր հայերի մեջ այն պատկերացումն է, որ եթե ինչ-որ պահի իշխանության սանդղակով բարձրացել են, ուրեմն իրենք ծնվել են հենց այնտեղ լինելու համար: Այդ «բարձրությունը» միայն իրենցն է, իրենցից հետո ոչ ոք չի կարող այդ տեղում աշխատել:
-Փաստորեն, հեշտ եք համակերպվել, որ այսօր ոչ թե ԱԺ նախագահի, այլ պատգամավորի աթոռին եք նստած:
-Ես երբեք չեմ էլ մտածել, որ ինչ-որ ժամանակ պետք է դառնայի ԱԺ նախագահ: Պարզապես ինձ առաջարկվել է, ես էլ ընդունել եմ: Առաջարկվել է այն պատճառով, որ տասնութ տարի խորհրդարանում բարձր պաշտոններ եմ ունեցել, և իմ մասնակցությամբ շատ օրենքներ են մշակվել:
-Ինչպե՞ս է, ի դեպ, նիստերը վարում Արա Բաբլոյանը:
-Նիստ վարելը ի՞նչ մի խնդիր է: Այն ԱԺ-ն, որը ես եմ ղեկավարել, ակնառու խորհրդարան էր, կարողացել է ապահովել նախագահականից խորհրդարանական համակարգի անցումը, բազմաթիվ կարևոր օրենքներ են ընդունվել: Ես կարողացա այդ տարիներին ԱԺ-ն ազատական դարձնել, խոսում էր և՛ լրագրողը, և՛ պատգամավորը, ինչ հարց ուզում, բարձրացնում էին: Սա քաղաքական գործչի վերաբերմունք է:
-Չնայած Ձեր մտքերի շուրջ քննարկումների պակաս չկար, բայց Դուք, ի տարբերություն ներկայիս խոսնակի, քաղաքական անձ էիք համարվում: Թեկուզ միայն նիստ վարելու համար խորհրդարանի ղեկավարը չպե՞տք է քաղաքական դեմք լինի:
-Չգիտեմ ինչ եք ասում, բայց ԱԺ պետք է գան մարդիկ, որոնք քաղաքականությամբ զբաղվել են: Այսօրվա խորհրդարանում մեծ հոսք կա` կանայք, երիտասարդներ, որոնք դեռ պետք է քաղաքականությունում կայանան: Նոր եկածները չգիտեն էլ ԱԺ-ն ինչ է, միանգամից ամբիոն են բարձրանում ու խոսում: Ես պաշտոնի համար չէ, որ քաղաքականություն եմ մտել, այլ իմ երազած Հայաստանին հասնելու համար:
-Ձեր պատկերացրածն այսպիսի՞ Հայաստանն էր:
-Բավականին մեծ աշխատանք է արվել, չնայած ունենք դեռ մի փոքր հատված սովյալ ժողովուրդ: Երբ ինձ հարցնում են, թե ինչ է երջանկությունը, ասում եմ՝ երջանկությունն այն է, երբ երջանիկ շրջապատում ես ապրում: Այսինքն, Հայաստանը դեռևս երջանիկ շրջապատ չունի: Հայաստանի որևէ քաղաքացի դեռ երջանիկ չէ, քանի որ շատ չքավոր մարդիկ կան:
-Պարոն Սահակյան, երբ Դուք եք դժգոհում երջանկության պակասից ու երջանիկ շրջապատի բացակայությունից, երբ հայտնի ֆիլմի հանգույն «Каждый день артиста видишь, академика видишь, космонавта видишь, Иштояна видишь», ի՞նչ ասի շարքային քաղաքացին:
-Այո, ոչ ոք չի հերքում, որ կա ժողովրդի մի զանգված, որ աղքատ է ու չի կարող նորմալ ապրել:
-Ինչպե՞ս է ստացվել, որ ունենք այդպիսի բևեռվածություն. մի կողմում օլիգարխներն են, մեծահարուստները, մյուս կողմում՝ օրվա հացի կարոտ քաղաքացին:
-Ես կուզենայի բոլորը հարուստ լինեին, բայց կցանկանայի, որ ժողովուրդն էլ ապրի: Հայաստանի վիճակն այսօր այնպիսին է, որ ինչ էլ անես, այդ աղքատությունը կպահպանվի:
-Այդ վիճակի համար չկա՞ն մեղավորներ:
-Իշխանությունը չէ մեղավոր, որ այդպես է:
-Ո՞վ է մեղավոր:
-Մենք ցամաքային ճանապարհ չունենք, չունենք ելք դեպի ծով: Աշխարհում չկա մի պետություն, որ նավահանգիստ չունենա: Պատճառները շատ են: Հիմա ասում են՝ փոխենք իշխանությունը, լավ՝ փոխեցիք, ու՞մ եք բերելու իշխանության: Որևէ մարդու անուն թող ասեն:
-ՈՒզում եք ասել` քաղաքական դաշտն այդքան ամայի՞ է, չկա՞ն պատասխանատու պաշտոնների համար համապատասխան կադրեր:
-Ես չեմ տեսնում այնպիսի քաղաքական թիմ, որի լիդերը կարող է ղեկավարել Հայաստանը:
-Ինչու՞, մեր երկրում նորմալ, խելքը գլխին մարդիկ չկա՞ն:
-Խելքը գլխին շատ մարդիկ կան, բայց քաղաքական թիմ չունեն:
-Թող «Հանրապետականը» կանգնի այդ խելոք մարդկանց թիկունքին և դառնա նրա թիմը:
-ՀՀԿ-ն սկզբից մինչև հիմա խելոք մարդկանց կողքին է կանգնում: ՀՀԿ-ն ամենալավը չէ, բայց հասարակությունում մեզնից լավը դեռ չի ծնվել:
-Դուք ՀՀԿ-ի ակունքներում եք կանգնած, Աշոտ Նավասարդյանի ստեղծած և այսօրվա ՀՀԿ-ի միջև ընդհանրություններ կա՞ն:
-Ոչ միայն Աշոտ Նավասարդյանի, մեր բոլորիս ՀՀԿ-ն այսօր նույն ոգով առաջ է գնում: Իմ ու շատ այլ ՀՀԿ-ականների մեջ Աշոտ Նավասարդյանի հանրապետականը պահպանվում է: Տարբեր մարդիկ տարբեր ծրագրերով գալիս, մտնում են ՀՀԿ:
-Պարզվեց, որ դուք ունեցել եք նաև «պղտոր առուներ» ու «վտակներ», որոնք «մայր գետից» հաճախ առանձնացել ու «թփուտներով են հոսել»:
-Դրա համար էլ ամեն տարի մեր ցուցակները վերանայում ենք, ովքեր անհրաժեշտ չեն, սկսում ենք կամաց-կամաց նրանցից ազատվել: Հիմա էլ ողջ տարածքներում վերստուգումներ են գնում: Այն մարդիկ, ովքեր մեզ հետ պատրաստ չեն ճանապարհ անցնելու, ինքնակամ հեռանում են, կամ մենք ենք հեռացնում:
-Պարոն Սահակյան, ՀՀԿ-ն այդ ի՞նչ մոգական ուժ ունի, որ ովքեր դառնում են այս կուսակցության անդամ, արագ հարստանում են, կառավարման սանդղակով արագ վեր բարձրանում:
-Վատ է, եթե օրենքը խախտելով են որևէ բանի հասնում: Բայց երբ հարցը հասնում է կոնկրետության, թե ով է այդպիսին, պատասխան չկա: Մի օրինակ ասեմ. մի լրագրող մի անգամ ասաց, թե կուզենար իր տունը իմ տան հետ փոխել: Եկավ, տունս տեսավ, ասաց. «Չէ, քո տունն ի՞նչ տուն է, իմը կարգին տուն է»:
-Փաստորեն, այդպիսի մեծահարուստ լրագրողներ կան մեր շրջապատում: Բայց Դու՞ք էլ եք դժգոհ Ձեր ֆինանսական վիճակից:
-Հայաստանում չկա մեկը, որ գոհ լինի իր վիճակից:
-Իշխանության մաս կազմող մեծահարուստնե՞րն էլ: Կա՞ մի մեխանիզմ նրանց ախորժակը զսպելու, որ քիչ թալանեն:
-Դրա դեմ պետք է պայքարեն բոլորը: Իսկ եթե թալանել է, պետք է դիմեք դատարան:
-Ինչպե՞ս պայքարեն, ով կկտրի այն ճյուղը, որի վրա նստած է:
-Ժողովուրդը թող պայքարի: Եթե Հայաստանն ունենա ցամաքային ճանապարհներ, այսպիսի խնդիրներ չեն ստեղծվի մեր երկրում: Մարդիկ և՛ ապրանք կտանեն, և՛ կբերեն, և՛ ազատ կվաճառեն:


Զրույցը`
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 4537

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ