Ապրիլյան պատերազմից չքաղած դասերը

Ապրիլյան պատերազմի երկրորդ տարին ենք բոլորում, բայց էլի ընդդիմություն-իշխանություն մի բան են պնդում` Ադրբեջանը չկարողացավ հասնել իր առջև դրված նպատակին։ Այսօր էլ այդ թեզը կրկին պնդել է պաշտպանության նախկին նախարար Վաղարշակ Հարությունյանը։ «Ռազմական իմաստով մեզ հաջողվեց թույլ չտալ նրանց հասնել դրված նպատակին: Ադրբեջանական բանակը, մեծ կորուստներ կրելով՝ ըստ որոշ տեղեկությունների՝ մինչև 500 մարդ, և մեծ ուժեր գործի դնելով, զգալի քանակությամբ տեխնիկա կորցնելով և, չնայած մեծ առավելությանը, չկարողանալով գործարկել օդուժը, չհասավ դրված նպատակին»,- այսօր ասաց Հարությունյանը` հավելելով, որ գրավված տարածքները ռազմավարական նշանակություն չունեն:

Հիմա տեսնենք, թե ինչն ինչի հետ ենք համեմատում, երբ վստահեցնում ենք, թե Ադրբեջանը չհասավ իր նպատակին։ Եթե համեմատում ենք այսօրվա Ալիևի հայտարարությունների հետ, թե Երևանն իրենց հողն է, պետք է գրավել այն, իսկապես չհասան իրենց նպատակին, քանի որ դեռ Երևանի մատույցներին թուրք-ադրբեջանական զորքը չի հասել, իսկ եթե համեմատում ենք ապրիլյան պատերազմի հարյուր զոհերի հետ և անգամ ոչ ռազմավարական նշանակության տարածքների գրավման հետ, մի՞թե Ադրբեջանն իր նպատակի գոնե մի մասը չիրականացրեց։ Մեզ համար հարյուր զոհը իսկապես հսկայական կորուստ է ու նույնիսկ տեղին չէ այդ ֆոնին պնդել, թե Ադրբեջանը չհասավ իր նպատակին։ Տպավորություն է, որ եթե հազար զոհ լիներ, էլի կպնդեին, թե Ադրբեջանը չհասավ նպատակին։ Երբ Ադրբեջանի անկատար նպատակի մասին է խոսում իշխանությունը, ինչ-որ առումով հասկանալի է, ակնհայտ է, չէ՞, որ իրենք չեն խոսի իրենց բացերի մասին, բայց երբ այս թեզը կրկնում են այլ շրջանակների ներկայացուցիչներ, մի տեսակ անհասկանալի բան է ստացվում։
Այսքանից հետո, երբ ոմանց մտքով անցնում է այն միտքը, թե Ադրբեջանը չի հասել իր նպատակին, թող դրանից հետո իրենք իրենց հարց տան` Երևանը գրավելուց հետո՞ միայն կհայտարարեին Ադրբեջանի նպատակն իրագործված լինելու մասին։

Չնայած մեկ հարցում իսկապես «անուրանալի» է Ադրբեջանի ներդրումը։ Ապրիլյան պատերազմում երևացին հայկական բանակում առկա մեծ թերություններն ու չարաշահումները։ Իսկ Ադրբեջանը չհասավ իր նպատակին, ինչպես ոմանք պնդում են, առանց փամփուշտի զինվորի կյանքի գնով։ Իսկ սա ոչ միայն ապրիլյան պատերազմի, այլև նախորդ տարիների ամենամեծ կորուստն է Հայաստանի համար։ ՈՒ առաջին հերթին այսօր կրկին շարունակվող այն պաթոսի, թե հա՜յ մենք չթողեցինք Ադրբեջանին հասնել իր նպատակին, հա՜յ երկրի վիճակը վատ է, քանի որ բոլոր գումարները գնացին պաշտպանությանը։ Ապրիլին այս փուչիկը պայթեց, չէ՞, հիմա էլ նո՞ր փուչիկ են փչում։

Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Ժողովրդի վրա կրակելու հրահանգն արդեն ուժի մեջ է
• Անդրանիկ Քոչարյանի ինքնախոստովանությունը
• «Նիկոլն ու իր ընտանիքը Հայաստանում ապրելու իրավունք չունեն»
• Զուր մի ջանացեք
• Չեն կարողանում ԿԳՍՄ փոխնախարար գտնել
• Հանուն Ռուսաստանի հետ միութենական միավորման նոր շարժում հիմնադրվեց
• Այս իշխանությունն իր ստվերից էլ է վախենում
• Փաշինյանի դեմ պայքարելու համար գոնե մի փոքր Նիկոլ պիտի լինել
• Մեզ պե՞տք է ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը, թե՞ ոչ
• «Հայաստանի Նավալնին Նիկոլ Փաշինյանն է, որը եկավ իշխանության ու քանդեց մեր երկիրը»
• Տիգրան Ուրիխանյանը Հայաստանի փրկությունը տեսնում է ՌԴ-ի հետ նոր միութենական միավորման ձևավորման մեջ
• Հայաստանի ողջ հպարտությունն ու թշվառությունն ամփոփված մեկ օրում
• Սերմացու գողացող մկների և թուխս գողացող աղվեսների ժամանակը
• Ինչու էր Փաշինյանը վեց ամիս աղերսում
• Փաշինյանն էլ է զարմացած
• Ընդդիմության հարցերով թիվ մեկ «փորձագետը»
• Նիկոլ Փաշինյանին ոչ թե ողջերն են պատժելու, հալածելու, այլ անմահացածները
• «Գոմի» հարցի լուծումը կենսական անհրաժեշտություն է
• Առանց փամփուշտների ու ԱԹՍ-ների Ադրբեջանն այսօր շռնդալից հաղթանակներ է տանում Հայաստանի դեմ
• Խորհրդարանական ընդդիմությունը լեգիտիմացրեց Փաշինյանի պաշտոնավարումը

Մեկնաբանություններ