Мимино, ока­зы­вается, не сокол!

Հայ­կա­կան շատ լավ խոսք կա. «Նեղ օ­րե­րին ես ճա­նա­չում մարդ­կանց»։ Փոքր-ինչ վե­րաձևա­կեր­պե­լով այս միտ­քը՝ պի­տի ա­սել, որ մեզ հա­մար այս ծանր, պա­տե­րազ­մա­կան օ­րե­րին ճա­նա­չե­ցինք, թե որ եր­կր­ներն են մեզ ա­ջա­կից, ում ենք ան­հար­կի քար­կո­ծում և ինչ դա­սեր պի­տի այ­սու­հետ քա­ղենք։ Պա­տեհ ա­ռի­թով դեռ կանդ­րա­դառ­նանք, թե Հա­յաս­տա­նի ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյունն ինչ խն­դիր­ներ է ինքն իր հա­մար ստեղ­ծել, սա­կայն այս օ­րե­րին կա­տար­վում է մի բան, ո­րի մա­սին լռել հնա­րա­վոր չէ։

Հա­յաս­տա­նը միշտ Վրաս­տա­նը հա­մա­րել է եղ­բայ­րա­կան պե­տու­թյուն, սա­կայն պա­տե­րազ­մա­կան այս օ­րե­րին նրա պահ­ված­քը կար­ծես այդ մա­սին չի հու­շում։ Չնա­յած այդ երկ­րի հա­վաս­տիա­ցում­նե­րին, թե բեռ­նա­փո­խադ­րում­ներն ա­զատ ի­րա­կա­նաց­վում են, մեր հա­վաս­տի տե­ղե­կու­թյուն­նե­րով, Վրաս­տա­նը թույլ չի տա­լիս, որ և սնն­դով, և դիզ­վա­ռե­լի­քով, և այլ տե­սա­կի ապ­րանք­նե­րով բեռ­նա­տար­նե­րը Հա­յաս­տան մտ­նեն։ Սա ա­մեն ին­չից ա­ռաջ հու­մա­նի­տար խն­դիր է, և ե­թե հարևան եր­կի­րը նման քայլ է ա­նում, նշա­նա­կում է, որ ոչ միայն մար­դա­սի­րու­թյան հետ կապ­ված խն­դիր ու­նի, այլև դու էլ ինչ-որ հար­ցե­րում քեզ սխալ ես պա­հել նրա հետ՝ սկ­սած ան­հար­կի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րից։
Ի վեր­ջո, եր­կր­նե­րի հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում միշտ չէ, որ ա­մեն ինչ ո­րոշ­վում է պե­տա­կան մա­կար­դա­կով։ Նախ վճ­ռո­րոշ են մարդ­կա­յին փոխ­վս­տա­հու­թյու­նը և անձ­նա­կան կա­պե­րը։ Այս­պի­սի վի­ճակ­նե­րում հար­ցե­րը լուծ­վում են ա­ռա­ջին հեր­թին ղե­կա­վար­նե­րի անձ­նա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի շնոր­հիվ։ Քիչ չեն դեպ­քե­րը, երբ Հա­յաս­տա­նի տար­բեր ղե­կա­վար­ներ, պաշ­տո­նյա­ներ ի­րենց անձ­նա­կան կա­պե­րի շնոր­հիվ ա­վե­լի մեծ օ­գուտ են տվել Հա­յաս­տա­նին և Ար­ցա­խին (հատ­կա­պես ար­ցա­խյան ա­զա­տա­մար­տի ա­ռա­ջին տա­րի­նե­րին), քան կա­րող էր լի­նել պե­տա­կան խո­ղո­վակ­նե­րով։

Ի վեր­ջո, միա­սին «Ով սի­րու՜ն, սի­րու՜ն» լսե­լը կամ մի­մյանց շան ձագ նվի­րե­լը դեռ չի խո­սում վս­տա­հու­թյան մա­սին։ Սա է հենց լա­վա­գույն շր­ջա­նը, լակ­մու­սի թուղ­թը, երբ երևում է, թե Հա­յաս­տա­նի հետ իր հարևան­ներն ինչ­պես են վար­վում, ինչ­պի­սին են վեր­նա­խա­վե­րի հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը մի­մյանց հետ։
Ե­թե ոչ մարդ­կա­յին, գո­նե պե­տա­կան մա­կար­դա­կով պետք է ան­հա­պաղ այս խն­դի­րը լուծ­վի, ո­րով­հետև դժ­վար է պատ­կե­րաց­նել, թե ինչ վի­ճա­կում կհայ­տն­վենք, ե­թե Հա­յաս­տան ապ­րանք չմտ­նի։

Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Ժողովրդի վրա կրակելու հրահանգն արդեն ուժի մեջ է
• Անդրանիկ Քոչարյանի ինքնախոստովանությունը
• «Նիկոլն ու իր ընտանիքը Հայաստանում ապրելու իրավունք չունեն»
• Զուր մի ջանացեք
• Չեն կարողանում ԿԳՍՄ փոխնախարար գտնել
• Հանուն Ռուսաստանի հետ միութենական միավորման նոր շարժում հիմնադրվեց
• Այս իշխանությունն իր ստվերից էլ է վախենում
• Փաշինյանի դեմ պայքարելու համար գոնե մի փոքր Նիկոլ պիտի լինել
• Մեզ պե՞տք է ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը, թե՞ ոչ
• «Հայաստանի Նավալնին Նիկոլ Փաշինյանն է, որը եկավ իշխանության ու քանդեց մեր երկիրը»
• Տիգրան Ուրիխանյանը Հայաստանի փրկությունը տեսնում է ՌԴ-ի հետ նոր միութենական միավորման ձևավորման մեջ
• Հայաստանի ողջ հպարտությունն ու թշվառությունն ամփոփված մեկ օրում
• Սերմացու գողացող մկների և թուխս գողացող աղվեսների ժամանակը
• Ինչու էր Փաշինյանը վեց ամիս աղերսում
• Փաշինյանն էլ է զարմացած
• Ընդդիմության հարցերով թիվ մեկ «փորձագետը»
• Նիկոլ Փաշինյանին ոչ թե ողջերն են պատժելու, հալածելու, այլ անմահացածները
• «Գոմի» հարցի լուծումը կենսական անհրաժեշտություն է
• Առանց փամփուշտների ու ԱԹՍ-ների Ադրբեջանն այսօր շռնդալից հաղթանակներ է տանում Հայաստանի դեմ
• Խորհրդարանական ընդդիմությունը լեգիտիմացրեց Փաշինյանի պաշտոնավարումը

Մեկնաբանություններ