ՌԴ ԱԳՆ պաշտոնական ներկայացուցիչ Մարիա Զախարովան լրագրողներին իրազեկել է, որ իրենք խնդրել են պաշտոնական Բաքվին Ադրբեջանում Ռուսաստանի դեսպանատան հյուպատոսական բաժնի աշխատակիցներին հնարավորություն ընձեռել այցելելու Ռուսաստանի քաղաքացիներին։ «Ցավոք, այս պահին Ռուսաստանի դեսպանին հնարավորություն չի տրվել այցելեուլ Ռուսաստանի քաղաքացիներին, այդ թվում՝ ռուսական լրատվամիջոցների լրագրողներին»,- հավելել է Զախարովան:               
 

Ձեր գոր­ծուն ջան­քե­րով այ­սօր դժոխ­քում ենք, իսկ դուք ա­սում եք՝ կնե­րե՞ք

Ձեր գոր­ծուն ջան­քե­րով այ­սօր դժոխ­քում ենք, իսկ դուք ա­սում եք՝ կնե­րե՞ք
03.12.2020 | 23:31

Գոր­ծած մեղ­քը խոս­տո­վա­նե­լը մեղ­մաց­նում է հան­ցա­նքը, բայց դրա հետևան­քը չի վե­րաց­նում։ 2,5 տա­րի ա­ռաջ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին մի թթու խոսք ա­սե­լու հա­մար քիչ էր մնում մեզ խժ­ռեին, կա­խա­ղան հա­նեին, իսկ այ­սօ՞ր...


...Այ­սօր նույն խժ­ռող­նե­րը հիաս­թափ­վել են, գլուխ­նե­րը կա­խել, նե­րո­ղու­թյուն են խնդ­րում՝ սխալ­վել են։
Նե­րե­լը աստ­վա­ծա­յին շնորհ է, բայց ի­րա­կան կյան­քում եր­բեմն շատ դժ­վար է նե­րել մե­կին, ո­րի գոր­ծուն ջան­քե­րով ոչ ա­վել, ոչ պա­կաս ի­րա­կան դժոխ­քում ենք հայ­տն­վել։
Այ­սօր մտա­վո­րա­կան, քա­ղա­քա­կան, հա­սա­րա­կա­կան դեմ­քեր, շար­քա­յին քա­ղա­քա­ցի­ներ հրա­պա­րա­կավ հայ­տա­րա­րում են՝ ժա­մա­նա­կին սխալ­վել են ու չեն հաս­կա­ցել, թե ում հետ գործ ու­նեն։ Բայց մտա­ծե՞լ են երբևէ, թե ի­րենց չմ­տած­ված ու ոչ սթափ դա­տո­ղու­թյան հա­մար ինչ գին վճա­րեց այս եր­կի­րը, ինչ ար­ժե­ցավ նման դիր­քո­րո­շու­մը մի ողջ ազ­գի։ Ախր այդ­քան հեշտ չէ ա­սել՝ կնե­րեք, ու անց­նել ա­ռաջ։ Չէ՞ որ մի բա­ժակ չեք կոտ­րել կամ մե­կի ոտ­քը չեք տրո­րել, որ նե­րո­ղու­թյուն ա­սեք ու անց­նի գնա։ Իսկ ձեր անձ­նա­կան, քա­ղա­քա­ցիա­կան պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­՞նը։ Չէ՞ որ հենց ձեր ստեղ­ծած մթ­նո­լոր­տում բո­լոր ընդ­դի­մա­խոս­նե­րին մի բառ ա­սե­լու, ա­ռողջ քն­նա­դա­տու­թյուն հն­չեց­նե­լու հա­մար այս ըն­թաց­քում հո­գե­բա­նա­կան տե­ռո­րի էին են­թար­կում, վի­րա­վո­րում ու հայ­հո­յում ա­մե­նա­վեր­ջին ձևով, ու դա ձեր սր­տին մա­նա­նա էր։ Բայց հի­մա դուք ա­սում եք՝ նե­րո­ղու­թյուն։


Այս եր­կու տա­րում միայն քան­դե­լուն, ոչն­չաց­նե­լուն միտ­ված քայ­լե­րը դեռ մի կողմ, վեր­ջին եր­կու ամս­վա կա­տար­վա­ծի հա­մա՞ր ինչ­պես նե­րել։ Դուք ձեր ան­պա­տաս­խա­նա­տու ու­սե­րի վրա բե­րե­ցիք այս իշ­խա­նու­թյա­նը, դուք վայր­կյան իսկ կաս­կա­ծի տակ չդ­րե­ցիք, թե պա­տե­րազ­մող երկ­րում ինչ­պես կա­րող է դա­սա­լիք­նե­րի հա­յա­տյաց­նե­րի, ազ­գու­րաց­նե­րի իշ­խա­նու­թյուն լի­նել։
Դուք ձեր աչ­քե­րը փա­կե­ցիք նաև մեր անվ­տան­գու­թյու­նը խարխ­լող բո­լոր գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի վրա։


Դուք մեր եր­կի­րը տա­րաք պա­տե­րազ­մի ար­հա­վիր­քով, 5000 զո­հե­րի ու կրկ­նա­կի շատ վի­րա­վոր­նե­րով, հաշ­ման­դամ դար­ձած տղա­նե­րի, Ար­ցա­խի 80 %-ը հանձ­նե­լուց հե­տո՞ եք ա­սում՝ կնե­րեք, ճիշտ չէինք։ ՈՒ՞մ է պետք ձեր նե­րո­ղու­թյու­նը, ու՞մ է պետք ձեր ժամ­կե­տանց զղ­ջու­մը։ Լավ, ես, մյու­սը, եր­րոր­դը կնե­րենք ձեզ, բայց դուք կա­րո՞ղ եք կանգ­նել ու նա­յել զա­վակ կորց­րած ծնո­ղի, տու­նը թշ­նա­մուն թո­ղած ար­ցախ­ցու աչ­քե­րի մեջ ու ա­սել՝ կնե­րեք։ Ե­թե նրանք կնե­րեն, ու­րեմն դուք կանց­նեք այդ քա­վա­րա­նով։
Մեր եր­կի­րը ող­ջա­խո­հու­թյան ու տրա­մա­բա­նու­թյան կա­րիք ու­նի, իսկ զղ­ջա­ցող­նե­րի միակ քայլն այն կլի­նի, որ նաև ի­րենց թողտ­վու­թյամբ իշ­խա­նու­թյուն բռ­նա­զավ­թա­ծին ի­րենց իսկ ձեռ­քով էլ րո­պե ա­ռաջ գնան ու կա­ռա­վա­րու­թյան շեն­քից դուրս շպր­տեն։
Նե­րե­լու հա­մար կոնկ­րետ քայլ է պետք, հետևա­բար, ա­ռա՛ջ, ա­րե՛ք այդ քայ­լը։ Ա­ռա­վել ևս, որ դրա փորձն ար­դեն ու­նեք։


Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 8287

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ