Ժողվարչապետ փաշինյանը, ինչպես ասում են, այսօր էլ ՌԴ Հայերի միության նախագահ Արա Աբրահամյանին չի թողնում մուտք գործել Հայաստան: Պրն Աբրահամյանն աչքիս լույսը չէ, բայց, այնուամենայնիվ, պետք է արտահայտվեմ գելուգազան փաշինյան նիկոլի հերթական գազան արարքի վերաբերյալ:

*Երեկ հանրայինի եթերում հեռուստաբանավեճի ընթցքում նորից հնչեց «Լինսի» հիմնադրամի անունը: Ճի՞շտ է, որ Քըրքորյանը, տեսնելով, որ շենքերի չորրրոդ հարկերն անհետանում են, ծրագիրը կիսատ թողեց եւ փողերը՝ 150 մլն դոլար, տարավ Ամերիկա:

Հայաստանի ներկա հանրային-քաղաքական կյանքը մի կատարյալ ֆարսի է վերածվել, որն ասես իմպրովիզացիոն հնարքներով է առաջանում: Սակայն սուր աչքը նկատում է, որ ամեն ինչ նախապես բեմագրված է, պարզապես պաթոսի տակ գլխավոր դերակատարները հաճախ իրենց թույլ են տալիս առավել ճամարտակել ու խեղկատակային շարժեր անել: Այստեղ, անշուշտ, անգերազանցելին իշխանական պարագլուխն է, ով դեռեւս օգտվելով իր պաշտոնական դիրքից, ամեն օր թույն, ատելություն, ծաղր ու արհամարհահնք է տարածում հայկական արժեքների, պետականության, համազգային նպատակների ու երազանքի վերաբերյալ, ուղղակի գերազանցելով մեր թշնամու խոսույթը, «հանրահռչակելով» ու պաշտպանելով նրա մտադրությունները:

1880 թվական։ Ռուսիո գետամերձ անծայրածիր դաշտավայրում այգաբացը երփնագրվում էր ցորյանի բույրով։

Այդպես էլ չսիրեցի «Սասնա ծռեր» էպոսը չկարդացած բանասերին: «Աստվածաշունչ» չկարդացած հավատացյալին:

Այսօրվա աստվածաշնչյան ընթերցանությունը, որ առաջարկվում է armchurch հավելվածի կողմից շատ խրատական է

Հայրենիքի դարպասները պահելը միշտ էլ դժվար, վտանգավոր ու ծանր գործ է, Սարիկ։ Արցախում, բացի ծառայելուց, նաև մարդիկ էին ապրում, սովորական հայեր, ովքեր չէին տրտնջում, չէին նեղվում՝ ամեն պահի պատերազմի սպառնալիքը գլխներին կախված քնելուց։

Այն, ինչ վերջին օրերին տեղի է ունենում Գյումրիում, «Բարդուղիմեոսյան գիշերից» բացի այլ բնորոշում դժվար է գտնել։ 1572 թվականի օգոստոսի 24-ին Ֆրանսիայում մեկ գիշերվա ընթացքում հուգենոտների զանգվածային կոտորած տեղի ունեցավ, իսկ Գյումրիում իշխանությունն այսօր ցուցադրում է նույն դաժան վարքագիծը ընդդիմության նկատմամբ...

Եթե Գյումրու ավագանու, փաստացի քաղաքապետի թեկնածուներ Կարեն Սիմոնյանը, Վարդան Ղուկասյանը, Մարտուն Գրիգորյանը և Ռուբեն Մխիթարյանը համաձայնեն անվտանգային-կոալիցիոն կառավարման` մեկի բացակայության դեպքում մյուսին քաղաքի ղեկավարությունը հանձնելուն, ապա որևէ բռնաճնշում և ռեպրեսիա արդյունք չեն կարող ունենալ, իսկ ՔՊ-ն Գյումրիում կզրկվի իշխանությունից` առանց այն վերականգնելու շանսի:

Նիկոլի վերջին հայտնի մոնոլոգից հետո արձագանքը կանխատեսելի էր. նախկին նախագահների թիմերը նրան ուղարկեցին բուժման, եղան դեղերի առաջարկներ, ինչպես նաև առաջարկ՝ հրապարակել փաստաթղթերը...