Արցախի հետ միասին Հայաստանի պոտենցիալն զգալիորեն մեծանում և դառնում էր շոշափելի ուժ։
Առանց Արցախի Հայաստանը նման է խղճուկ անկլավի։ Չհասկանալով դա, մենք Արցախը հրեցինք անդունդի եզրը։ Նիկոլի ձեռքով սարքած պատերազմում Հայաստանի զինված ուժերը հետ պահվեցին ռազմական գործողություններից, որովհետև միայն այդպես կարելի էր ստորագրել կապիտուլացիայի հայտարարություն, որն օդի պես պետք էր Ադրբեջանին։
Մի խոսքով Նիկոլը հաղթեց, իսկ Հայ ժողովուրդը պարտվեց։ Բայց Նիկոլը չի բավարարվել այդքանով, նրան պետք են նոր հաղթանակներ, Հայաստանին՝ նոր պարտություններ։
Այժմ Նիկոլն իր թիմի հետ զբաղված է իր համար գերխնդիր այդ ծրագրով։
Բայց այդ «հաղթանակներից» Նիկոլին մնալու է բուբլիկի ներսի անցքը․ որտեղ էլ նա թաքնվի Ադրբեջանի հատուկ ուժերը գտնելու և բերելու են յոլդաշ Ալիևի մոտ։ Վերջինս, Նիկոլի ստացվածքը վերադարձնելու առթիվ անհրաժեշտ փաստաթղթերն ստորագրել տալուց հետո, կարգադրելու է, որ դավաճանին կենդանի հուղարկավորեն Բաքվի նավթահորերից մեկում։
Պատրիկ ԱՐՏԵՄԻ
Գրող, հրապարակախոս