Ծանրագույն հարված ռուսական սպորտին
Միջազգային օլիմպիական կոմիտեի գործադիր կոմիտեն դեկտեմբերի 5-ին արձակեց իր վճիռը, համաձայն որի, Ռուսաստանի ընտրանին հեռացված է Պխենչխանի ձմեռային օլիմպիական խաղերից, մասնակցության հարցը վիճարկելու հնարավորությունը տրված է միայն «մաքուր» մարզիկներին (նրանց ճակատագիրը որոշելու է ստեղծված հատուկ կազմակերպությունը), Ռուսաստանի Դաշնության փոխվարչապետ Վիտալի Մուտկոն ցկյանս հեռացված է օլիմպիական շարժումից, որակազրկված է Ռուսաստանի օլիմպիական կոմիտեն, իսկ նրա նախագահ Ալեքսանդր Ժուկովը զրկված է ՄՕԿ-ի անդամությունից, Ռուսաստանի ցանկացած կարգի մարզական պաշտոնյայի արգելված է օլիմպիական խաղերին հայտնվելը:
Ի՞նչ ճակատագիր է սպասում ռուս «մաքուր» մարզիկներին:
Օլիմպիադային նրանց մասնակցության հնարավորություն կտրվի միայն չեզոք (օլիմպիական) դրոշի տակ հանդես գալու դեպքում, հաղթելու պարագայում նրանց պատվին հնչելու է օլիմպիական կոմիտեի հիմնը:
Այսպիսի դաժանագույն հարվածից հետո, թե ինչպիսին պիտի լինի ռուսական կողմի դիրքորոշումը, եղել են տարբեր արձագանքներ, և, ի վերջո, հաղթել է առավել բանականը՝ այս պահին հույզերին տրվելը տրամաբանական չէ և որ, անկախ ստորացուցիչ պայմաններից, պիտի մասնակցել օլիմպիական խաղերին: Բնականաբար, այս վճիռը հնչել է երկրի բարձրագույն ղեկավարության մակարդակով, իսկ այնտեղ, բոլորին է հայտնի, ասողը մեկն է:
Զուտ առողջ տրամաբանությունից ելնելով՝ սա հօգուտ այն մարզիկների է, ովքեր հավատարիմ են օլիմպիական սկզբունքներին, չեն ներքաշվել դոպինգ-սկանդալների մեջ, ազնվորեն արել են իրենց գործը, և օլիմպիական խաղերին մասնակցությունից նրանց զրկելը կլիներ անբարո:
Բացի այս, հարցը մի ուրիշ կողմ էլ ունի:
Այո՛, չի հնչելու երկրի օրհներգը, չի բարձրացվելու երկրի դրոշը, բայց մարզիկի անմիջական ներկայությունը վկայելու՞ է նրա ով լինելը, անուղղակի հնչելու՞ է այդ երկրի անունը:
Սակայն, սրանից զատ, հեռահար մեկ այլ խնդիր էլ կա:
Ռուսաստանին մղելով հնարավոր արտակարգ քայլերի՝ անուղղակի սպառնալիքի տակ են դնում 2018-ին այնտեղ անցկացվելիք ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությունը: Այդ ու՞մ համար է գաղտնիք, որ մինչև այժմ էլ Անգլիան պայքարում է այն ընդունելու համար, ու այնտեղ հարյուրտոկոսանոց պատրաստվածության են բերված ու բերվում ոչ միայն մարզադաշտերը, այլև սպասարկու բոլոր ենթակառուցվածքները:
Խոշոր հաշվով սա պատերազմ է, որում հաղթող կողմ կարող է լինել միայն կշռադատված պահվածք ունեցողը, հնարավոր պրովոկացիաներին տուրք չտվողը: Առաջ չընկնենք, սակայն, կարծես թե, դեռևս հաղթող կողմը Ռուսաստանն է, որն ատամները սեղմած կուլ է տալիս ամեն կարգի թուք ու մուր, որոնցում, խոստովանենք, նրա մեղքի ծանրակշիռ բաժինը, այդուհանդերձ, կա:
Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
-
Ասում են… Ինչո՞ւ մենք 2020 թվականին այդ պատերազմը չկանխեցինք։ Չէ՞ որ կարող էինք կոշտ զգուշացնել Ադրբեջանին, որ ուժային լուծում թույլ չենք տա։ Եվ ոչինչ էլ չէր լինի
-
Ասում են… Եթե չլիներ մեր չարամիտ միջամտությունը, ապա հայերի բացարձակ մեծամասնությունը, ըստ Սան Ստեֆանոյի պայմանագրի, հայտնվելու էր Ռուսաստանի պաշտպանության ներքո
-
Ասում են… Պարադիգմի կտրուկ փոփոխությունը և անցումը դեպի Եվրամիության հարթակ, մեր կարծիքով, անխուսափելիորեն կապված կլինի ՀՆԱ-ի անկման և հայկական բիզնեսին, տնտեսությանն ու Հայաստանի հասարակ քաղաքացիների կենսամակարդակին լուրջ հարվածների հետ։
-
Ասում են… Դոնալդ Թրամփի գլխավորած հանրապետական վարչակազմի ԱՄՆ-ում իշխանության վերադարձով Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո միջազգային գործընթացների Վաշինգտոնի ըմբռնումը նոր հարթություն է ձեռք բերել: Հունվարի 15-ին Սենատում այս հարցի վերաբերյալ նոր պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոն շատ խոսուն հայտարարություններ արեց։
-
Ասում են Եթե ինչ-որ մեկը սեփական պատմությունը խեղաթյուրում է թշնամու բարեհաճությանը արժանանալու համար, նա հարգանքի արժանի չէ: Թուրքիան Հայաստանի հավերժական թշնամին է, նրանք հավերժական անեծքի տակ են հայոց կոտորածը կազմակերպելու համար:
-
Ասում են… «Զանգեզուրի միջանցքը» ներկայիս տեսքով մաքուր թուրքական պրոյեկտ է: Այդ միջանցքով Ադրբեջանը ոչնչից ստանալու է տարեկան 1,5 մլրդ դոլար եկամուտ, իսկ Թուրքիայի առջև բացվելու են Կասպից ծովի դարպասները, և մուտք է գործելու Կենտրոնական Ասիա
-
Ասում են Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը Զանգեզուրի միջանցքի մասին ոչ մի նոր բան չի ասել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո, որն ավարտվել է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ։ Միևնույն ժամանակ, հայտնի չէ, թե այս հարցում Հայաստանը, Ադրբեջանը, Իրանը, Ռուսաստանն ու Թուրքիան ինչպես են «ընտելանալու» միմյանց:
-
Ասում են… Ռուսաստանի տարածքին հեռահար ճշգրիտ զենքերով հարվածներ հասցնելու հնարավորություն ՈՒկրաինայի ԶՈՒ-ն չունի, հետևաբար, եթե հայտարարվում է, որ ՈՒկրաինային թույլատրվում է նման հարվածներ հասցնել, ապա դա նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ն ուղիղ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ Ռուսաստանի հետ
-
Ասում են… Վլադիմիր Պուտինի այցն Ադրբեջան պատմական իրադարձություն էր, քանի որ այն նշանավորեց Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի գլխավոր դաշնակցի փոփոխությունը։ Ավելի քան 30 տարի Հայաստանն այդպիսի դաշնակից էր, բայց հիմա որոշել է անցնել Արևմուտքի կողմը՝ ներառյալ Ֆրանսիան, ԵՄ-ը և ԱՄՆ-ը
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
Տարածաշրջանային
