ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

Կլինի՞ փողոցային պայքար

Կլինի՞ փողոցային պայքար
03.10.2017 | 01:07

(Առաջին մասը)

Ամրագրենք մեկընդմիշտ` ոչ թե փողոցային պայքար, այլ պայքար փողոցի համար: Ասել է` այս պահին ընդդիմադիր կոչվող ուժերի համար գերխնդիրը մեկն է` առաջիկայում ո՞վ է լինելու փողոցի «տիրակալը», որ համապատասխան «հայրիկները» մատանիներ դնեն նրանց մատներին:
Ինչպես տեսանք` Սէֆիլյանն առաջինը «մեսիջավորեց» իր մատնեմատը. շտապելով և ապավինելով ենթագիտակցական հույսին, թե ազատազրկված «զոհի» իր կերպարը տողանի կշարի իր նշած անձանց մեծ մասին, սակայն «ՊՊԾ-ականների» հույսը մեռավ վերջինը: Ասել է` քաղաքական դաշտը մերժեց Սէֆիլյանենց լիդերությունը «փողոցում»։ Էլ չենք ասում, որ գեոքաղաքական նոր հստակեցման սկիզբ դարձավ. «Ելքից» ոչ թե Նիկոլ Փաշինյանը (որին, ի դեպ, մատնաշելով` Սէֆիլյանն իրականում ցանկացել էր նրան խաղից հանել, որովհետև այդ մատնանշումից հետո Նիկոլի շուրջ սկսեց հյուսվել տեսակետ, որ նա առանձնապես դեմ չէ Ռուսաստանին, ԵԱՏՄ-ից դուրս գալու մասով «կոնյունկտուրա» է բանեցնում, մանավանդ որ խոսակցություններ են պտտվում նրա և որոշ հայաստանյան օդիոզ դեմքերի մոսկովյան հանդիպման մասին), և ուրեմն` խաղի մեջ մտավ Արամ Սարգսյանը (համապատասխանաբար` Էդմոն Մարուքյանն էլ, որոնց «չէր դիմել» Սէֆիլյանը) ու կարճ-կոնկրետ ասաց` Սերժ Սարգսյանի պաշտոնավարության երրորդ ժամկետի դեպքում պատրաստ է ղեկավարելու ընդդիմադիր շարժումը: Պարզ է` փողոցում:
Հասանք գեոքաղաքական «հիբրիդին»: Ասել է` հայաստանյան փողոցում «կլինեն» խառը (իրանա-բեյրութա-ռուսական սիրահոժարության) հայկական քաղաքական կողմնորոշման «զորախմբեր»` մի կողմից, մյուս կողմից` արևմտյան կողմնորոշման քաղաքացիական հասարակության «տարրեր» ու «խմբեր»: Քաղաքագիտորեն ձևակերպած` ղեկավարելի քաոս, որից, ինչպես միշտ, առաջին հերթին կօգտվի իշխանությունը` խաղացնելով բոլորին համաժամանակյա սեանսով: Ասենք նաև` «հիբրիդի» մեջ է իշխանությունը ևս, որի որոշ «թևեր» ակտիվ խաղում են փողոցի «տիրապետման» գնացող ուժերի հետ, և այս օրերին ընթանում են որոշակի «պատրաստություններ»:


Եվ այնուհանդերձ, իշխանության համար «փողոցի» հարցը միանշանակորեն, ինչպես եղավ խորհրդարանական ընտրություններից հետո, լուծված չէ: Հենց միայն այն առումով, որ Քրդստանի անկախացմամբ տարածաշրջանը մտել է նոր շրջապտույտի մեջ, և վերադասավորություններն ու ֆորս մաժորները չեն բացառվում: Նաև` ԵՄ համաձայնագրի քննությունն է առջևում, նաև խոսվում է Սարգսյան-Ալիև հանդիպման մասին… Պաուզան փոքր-ինչ ձգենք. այս օրերին հետաքրքիր «սալդո» արեց ՄԱԿ-ի նստաշրջանի վրա «աղջիկ»` Մեհրիբան, տարած Ադրբեջանի խանը, որը, ի դեպ, եկող տարի` 18-ին ընդառաջ, գնում է ընտրությունների. փորձագետների մի մասը պնդում է` փոխնախագահ Մեհրիբանը կդառնա նրա իրավահաջորդը, եթե խանը չկարողանա լեզու գտնել «աշխարհի» հետ: Իսկ խանը փորձու՜մ է. արդեն իսկ «փռել-հավաքել» է «Դը Գարդիանի» «լվացքը» և նոր` 25 տարվա պայմանագիր կնքել «Բրիթիշ-պետրոլեումի» հետ` Ռուսաստանի գրկից կրկին թռչելով իր խնամակալի գիրկը` սպասելով «պարգևատրման»:


Սակայն Արևմուտքը չի շտապում շոյել Իլհամի «դատարկ» գլուխը ու խառն է Հայաստանի «խնամակալության» խնդիրներով. Սվիտալսկին խոսում է ԵՄ-ի հետ բաղձալի վիզային ռեժիմի ազատականացման մասին, Հայաստան ժամանած բրիտանացի նախարարը Ղարաբաղի առնչությամբ ասում է հայահաճո բաներ, ԱՄՆ-ի Կոնգրեսի ներկայացուցիչը Հայաստանից ուղիղ Արցախ է մեկնում…
Պարապ չէ նաև Ռուսաստանը` Հայաստանում ՀԱՊԿ զորավարժություններ է կազմակերպում, ԵԱՏՄ համաժողով նախաձեռնում Երևանում, Մեդվեդևն է գալիս…
Մի խոսքով, գեոխաղացողներն առայժմ իշխանությունների «հիբրիդացմամբ» են զբաղված, որից էլ ածանցված` կերևակվի` փողոցի ո՞ր մայթում հայոց ընդդիմադիրներից ո՞վ կկանգնի, ու՞մ ձեռքին ինչ խաղաքարտ կլինի, և ո՞վ կդառնա «հսկիչ փաթեթի»` «մատանիների տիրակալը»:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 7175

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ