Բաքվում մեկնարկած շինծու դատավարության կադրերից անգամ երևում է, որ մեր Արցախի ռազմաքաղաքական էլիտայի ներկայացուցիչները հյուծված են։

Դատելով իր իսկ պահվածքից՝ Նիկոլ Փաշինյանը լրիվ հեքիաթային դերի մեջ է մտել: Երևի շուտով Ֆեյսբուքում կգրի, թե՝ սարերը դաշտերից պիտի բարձր լինեն: Անկասկած, այդ գրառման ներքո կհայտնվեն «ակո՜ւնք իմաստության»-ի կարգի մեկնաբանություններ:

Ինչպես խոստացել էի, սկսում եմ հին ու նոր տարին իր ավարտով ու սկզբով ներառած ծովային շրջագայության պատմություններս։ Ժամանակագրությանը չեմ հետևելու, այնպես որ նույն երկրին, միջավայրին կարող է լինել բազմակի անդրադարձ։ Եվ այսպես՝ սկսենք։

Հայ ժողովրդի կորուստներով հագեցած ճակատագրի նախապատճառներից մեկը, թերևս, հանրահայտ իրողությունն է` բնա՛վ չենք ճանաչել, թե՛ ներքին ու արտաքին թշնամիներին, թե՛ ինքներս մեզ...

Մի երկրում, ուր մարդու վրա կեղծ քրեական գործեր են սարքում, երկիր, որտեղ վարչապետի պաշտոնում գտնվող մարդը ապօրինի ձևով իր կուսակցի հեռախոսի հաղորդագրություններին է տիրանում, ինչ-որ մեկը հույս ունի՞, որ հայտարարագրերով ներկայացված տվյալները գաղտնի կմնան:

Իրական ռազմական հանցագործ Ալիևը, որ տասնամյակներով ատելություն է քարոզել էթնիկ հայի դեմ, որ անհնար է դարձրել Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության խաղաղ կարգավորումը, սանձազերծել է ագրեսիա, հովանավորել ու պարգևատրել է հայ մարդկանց նկատմամբ վայրագությունների իրականացումը, ով կազմակերպել ու իրականացրել է 120.000 հայի էթնիկ զտումն ու բռնի տեղահանումը (այդ ամենը փաստերով է ապացուցվում), այսօր Բաքվում «դատավարություն» է կազմակերպել, անունն էլ դրել «նյուրմբերգ», բացի այդ, խոսում է ադրբեջանցիների՝ Հայաստանի հանդեպ «իրավունքներից»։

Բաքվում տեղի ունեցող խայտառակ քաղաքական դատավարությունը հետևանքն է Բաքվի բռնապետական վարչախմբի կողմից Արցախի 9-ամսյա պաշարման ու էթնիկ զտման, ինչն էլ իր հերթին հետևանքն է նրա, որ Հայաստանի գործող վարչախմբի պարագլուխը պրահյան հայտարարությամբ և այլ ձևերով Արցախը ճանաչեց Ադրբեջանի մաս։

Ինչպես ցանկացած ժողովրդի մոտ, հայ ժողովրդի միջին վիճակագրական ներկայացուցիչների մոտ էլ կան մի շարք թերություններ։ Եթե շատ խորանանք՝ մի ժողովրդից մի փոքր քիչ, մյուսից մի փոքր շատ, հնարավոր է...

Արդեն նույնիսկ ռուսական քաղաքագիտական շրջանակներն են գրում, որ Հայաստանի վրա Ադրբեջանի հարձակումից առաջ, Ալիևը շոշափում է թույլատրելիի սահմանները՝ մտնելով խոցված ինքնաթիռի շուրջ ՌԴ- ի հետ բացահայտ հակամարտության մեջ, կտրուկ քննադատելով Ռուսաստանին և արտաքին քաղաքականության մեջ ուժեղացնելով թուրանական վեկտորը, թուլացնելով Մոսկվայի ազդեցությունը։

Երեկ Բաքվում հայ ժողովրդի և նրա ազատագրական պայքարի դեմ սկսված հաշվեհարդար-դատաստանի առաջին կադրերն էին հրապարակվել, և ինձ ծանոթ մարդկանցից շատերը հանդես եկան հուսահատություն և անզորություն պարունակող տարբեր մեկնաբանություններով, քանզի իսկապես այս պահին մենք պատանդառված մեր ընկերներին չենք կարողանում անմիջական օգնություն ցույց տալ: