Պիոներները մի քանի տարուց կոմերիտական էին դառնում. կարգն էր տենց։ Միակ պիոները, որ տենց էլ պիոներ մնաց մինչև պատմական մատերիալիզմի վերջին շունչը, կինո «Պիոներն» էր։ Կարմիր վզկապը վզին՝ մտավ կոմունիզմի փլատակների վրա կառուցած սուպերմարկետների դարաշրջան, բայց քրեասահմանադրական մատերիալիզմի տարիներին վզկապն էլ չփրկեց, կուլ գնաց։ Ոչ մի դարաշրջանում մատերիալիզմն էնքան մատերիալիստական չի եղել, ինչքան խորտակված կոմունիզմի վրա կառուցած կապիտալիզմի ժամանակ։ Եթե հանկարծ նկուղիդ դուռը լավ չփակես, մյուս օրը կտեսնես՝ կա՛մ սննդի օբյեկտ են դարձրել, կա՛մ առևտրի կետ։ Դե, ուրիշ ի՞նչ պիտի դառնա, երբ ավազի վրա կառուցած իդեալներից ազատված մատերիալիզմը սկսվում ա որովայնից ու վերջանում գրպանով՝ կարճատև կանգառ կատարելով ձվերի մոտակայքում։ Մյուս կինոթատրոնների մեծ մասն էլ տարբեր եկամտաբեր օբյեկտներ դարձան։ Երևանում մնաց մի երկու կինոթատրոն։ Դե, էլ ո՞վ էր կինո գնում, կինոն կինոթատրոններից դուրս էր եկել ու լցվել փողոցները։

Պարբերաբար աշխուժանում է «Ո՞վ բերեց Նիկոլին» քննարկումը: ՈՒ որքան մոտենան ընտրությունները, այնքան նման քննարկումներն առավել բուռն են դառնալու: Եվ թող տարօրինակ չթվա, հենց իշխանական պրոպագանդայի ջանքերով:

Հիմա մի տեսակ ավելորդ է թվում հայկական ներկա իրավիճակի հերթական ստույգ բնութագրումը, ախտորոշման ու «բուժամիջոցի» հետ մեկտեղ:

Թուլացրու՛ քեզ, խաղաղվի՛ր. Մի՛ լարվիր և իզուր մի՛ վախենա: Ամեն ինչ լավ կլինի:

Հուր կենդանի Քրիստո՛ս, Քո սիրո հուրը, որ գցեցիր երկրի վրա, բորբոքի՛ր իմ անձում, որպեսզի այրի իմ հոգու աղտերը և սրբի իմ մտքի խիղճը, մաքրի իմ մարմնի մեղքերը և վառի Քո գիտության լույսն իմ սրտում. և ողորմի՛ր Քո արարածներին և ինձ՝ բազմամեղիս:

Այսօր ՀՀ ԿԳՄՍ նախարար Ժաննա Անդրեասյանը և Երևանի քաղաքապետ Տիգրան Ավինյանը կնքել են մշակույթի ոլորտում համագործակցության հուշագիր: Կնքել են ճիշտ այն նույն վայրում, որտեղ 2023 թ. «Բնօրրան» պատմական հուշարձանների պահպանման հայկական ընկերություն ՀԿ-ի նախաձեռնությամբ տեղի ունեցավ Հայոց պատմության 7-րդ դասարանի խայտառակ ու տխրահռչակ դասագրքի վերաբերյալ քննարկումը, որի արդյունքում տասնյակ պատմաբաններ ու գիտական հիմնարկներ միասնական մասնագիտական եզրակացություն ընդունեցին, որտեղ նշվում էր հետևյալը. «2023 թ․ պ․գ․թ․ Սմբատ Հովհաննիսյանի հեղինակած «Հայոց պատմություն» առարկայի 7-րդ դասարանի դասագիրքն ունի հայեցակարգային, մեթոդաբանական, գիտականության, կրթադաստիրակչական, մանկավարժական, պատկերագրական նյութի, տեխնիկական և փորձագիտական համալիր խնդիրներ…»

Դիպուկահարների նշանառության տակ և մի քանի թինկապահներով կառավարության շենքից գնում են դիմացի ռեստորան «պեռեռիվ» անելու...

Լավ ապրել, նախ և առաջ նշանակում է՝ ունենալ սեփական Հայրենիք-պետությունը և շատ սիրել այն:

Ահա այսպիսի գրություններ էին առկա Բաքվում բնակվող հայերի տների վրա՝ 35 տարի առաջ 1990 թ. հունվարյան այս օրերին Բաքվի ջարդերի ժամանակ:

Նիկոլ Փաշինյանը շարունակում է իր արտառոց մտքերով հոգեբանական ահաբեկչության ենթարկել հայերին։ Նա Ֆեյսբուքում գրել է․ «Նրանք, ովքեր մեզ քննադատում են հրապարակային լինելու մեջ, ուզում են Հայաստանում կյանքը կանգնի, ուզում են տիրի պատերազմի տրամադրությունը։ Հայաստանում կյանքը եռում է, Խաղաղությունը կառուցվում է»։