Սիրտս կրծքիս տակ պայթում է։ Ալիևը Հայաստանը համարում է` ֆաշիստական երկիր, «Արևմտյան Ադրբեջան», վճռականորեն հետամուտ լինելով միջանցքի պատրվակի տակ Սյունիքը գրավելու իր ծրագրին:

Հանգի՛ստ եղիր, ինչ էլ որ պատահի քեզ: Հանդա՛րտ եղիր:

Հասեալքս ի ժամ երեկոյիս ամենեքեան անդադար փառաւորեմք զՀայր եւ զՈրդի եւ զՍուրբ Հոգիդ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Ադրբեջանի նախագահի ելույթն իր էությամբ քաղաքական հակամարտությունը ռազմական գործողություններով հանգուցալուծելու, մասնավորապես, մեր երկրի տարածք ներխուժելու ծրագիրն իրագործելու մասին ազդարարում է՝ մեր ազգի լիակատար ոչնչացման սպառնալիքն իրականություն դարձնելու հստակ մտադրությամբ։

Դժվարությամբ, բայց համբերեցի մինչև տոնական օրն անցնի՝ մարդկաց տրամադրությունը չփչացնեմ։ Իսկ հիմա ասում եմ՝ քաղաքապետարանի ո՞ր քառակուսի ուղեղի «փայլատակումն» էր քաղաքային տրանսպորտից օգտվելու գործող տարբերակը։

Սա ազգայնականության վերջին նշույլների վրա ձու է կոտրում ու խժռում, իսկ իր քիրվան Հայաստանը հռչակում է ֆաշիստական պետություն։ Էլ պատերազմ հայտարարելը ո՞նց է լինում։ Թե՞ հույս ունենք, որ Ալիևը, «ֆաշիզմ» ասելով, նկատի ունի մեր որկրամոլությունն ու ընչաքաղցությունը։ Ընդդիմությունն էլ, ինչպես միշտ, զբաղված է արձանագրելով, որ նա պատրաստվում է հարձակվելու, իսկ սրա մտքով էլ չի անցնում արձագանքել կամ միջազգային հանրությունից պահանջել արձագանք ու գնահատական։

Նիկոլ Փաշինյանն ու իր իշխանավորները պերմանենտ թյուրքականությունը դոզավորված ներարկում են հանրային տեղեկատվական դիսկուրս՝ բոլորին համոզելով, որ իրենց արած քայլերն ու գործողությունները ոչ միայն «ճիշտ» են, այլ դրանցից բացի հայ իրականությունն ուղղակի «այլընտրանք չունի»...

Նիկոլ հայադավի և իր հակահայ ոհմակի իշխանությունը հանդուրժելու դեպքում մենք շուտով մեր իսկ երկրում, մեր հայրենիքում դառնալու ենք ազգային փոքրամասնություն: Հայերիս և Հայաստանի թիվ 1 ներքին թշնամու և իր իշխանության վարած քաղաքականությունը տանում է ուղիղ հենց դրան:

Ալիևն ասել է… Չէ՛, հոխորտացել է: Ավելի վատ իր համար: Հաչող շունը վախենալու չէ: Մանավանդ, երբ վզին շղթա կա:

Բա որ Արցախը մտնելու էր Ադրբեջանի կազմ,ինչու՞ էիք գոռում ՝ Արցախը Հայաստան է եւ վերջ։