Փարիզում` ֆրանսիացի դիվանագետների առաջ, նախագահ Մակրոնի ունեցած ելույթից հետո, Հայաստանում ցնծալից նյութ է շրջանառվում «Մակրոնի հզոր ապտակը Պուտինին ու Ալիևին» վերտառությամբ:

Երեկ ադրբեջանական կողմը մի փոքր, բայց հաջող տեղեկատվական գրոհ իրականացրեց, այսպես կոչված, «Զանգեզուրի միջանցքի» թեմայով։

Հայաստանի նման աղքատիկ երկրում ամեն օր կատարվում է 17 մլրդ դրամի խաղադրույք կամ՝ տարեկան 6 տրիլիոն 205 մլրդ դրամի։ Դա տարեկան մոտ 16 մլրդ դոլար է, ինչն ավելի շատ է, քան մեր երկրի առանց այդ էլ ուռճացված պետական պարտքը։

Փաշինյանի իշխանությունը դարձել է հայկական պետության համար դանդաղ կործանման սիմվոլ: Նրա ապաշնորհ կառավարումը, ազգային շահերի անտեսումն ու անընդհատ խոստումներով դատարկ հանրային դիսկուրս ստեղծելը ցույց են տալիս, որ այս ռեժիմը պետք է պատմության աղբանոց նետել: 2025-ը իշխանափոխության տարի դարձնելու համար պետք է գործել հիմա:

Այսօր՝ 2025 թվականի հունվարի 7-ին, Վահան Տերյանի հիշատակի օրն է: 1920 թվականի հունվարի 7-ին հեռավոր Օրենբուրգում վախճանվեց Վահան Տերյանը՝ մինչև վերջ չբացահայտված ու չգնահատված մեծ բանաստեղծը: Նա 35 տարեկան էր: Բայց հասցրեց արարել մեծ ու հարուստ ժառանգություն: Նա զգաց ազգի վիճակը, ապրեց ու խորհեց ծերունազարդ փիլիսոփայի ու ազգային գործչի նման: Նրա հոդվածները ազգային գաղափարաբանական արժեք ունեն:

«ԱՄՆ-ից ուժեղ աջակցություն ապահովելու Հայաստանի ջանքերը կխափանվեն, քանի որ Թրամփի վարչակազմը առաջնահերթություն է տալիս Բաքվի հետ ամուր հարաբերություններին՝ որպես տարածաշրջանային հակակշիռ Ռուսաստանի, Իրանի և Չինաստանի տարածաշրջանային ազդեցությանը»,- սա մեջբերում է ոչ թե ռուսական փորձագիտական շրջանակներից, այլ Stratfor-ի զեկույցից:

Ըստ իրավապահների՝ Տիրան Խաչատրյանը, 2020 թվականի ռազմական դրության ընթացքում նշանակված լինելով զորքերի հարավային խմբավորման հրամանատար, հոկտեմբերի 7-17-ը իր ծառայողական պարտականությունների կատարման նկատմամբ դրսևորել է անփույթ վերաբերմունք՝ չի ստեղծել հարավային խմբավորման կառավարման կետ իր բոլոր տարրերով, մարտական գործողությունների վարման ընթացքում լիարժեք չի կատարել կառավարմանը բնորոշ մի շարք միջոցառումներ, ինչն անզգուշությամբ առաջացրել է ծանր հետևանքներ։

Մահապարտի նման ունայնությամբ լեցուն և պարտյալի հեղձուկ անսփոփ տխրությամբ էլ չեմ փնտրում սրտիս ոչ մի պայծառ նեցուկ` պահմտոցի դարձած այս գորշ կյանքիս համար:

Իրանի ԱԳ խոսնակի հայտարարության հետ կապված հայկական սեգմենտի հայտնի ու անհայտ դեմքերի կողմից միանգամից խայծը կուլ տալն ու լալահառաչ տեքստերը խոսում են այն մասին, որ պրոֆեսիոնալիզմը այլևս էական չէ, որ սկզբնաղբյուրներ ուսումնասիրելու «ժամանակ ու հավես» չկա, կարևորը՝ առաջինը «գույժը» հասցնել հասցեատիրոջը։ Դե ոչինչ, որ այն ֆեյք է, աղավաղված է, ոչինչ, որ դու դառնում ես տեղեկատվական գրոհների շղթայի մաս, կարևորը «ավելի խելացի, ավելի տեղեկացված երևալն է»։