Հայաստանի թիվ մեկ հեծանվորդ, «տիկտոկեր» ու համատեղության կարգով վարչապետի պաշտոնն զբաղեցնող Նիկոլ Փաշինյանի «փիլիսոփայական» շատախոսությունները մեկնաբանելն անշնորհակալ գործ է, բայց երբեմն անհրաժեշտ: Համարյա, ինչպես խցանումը վերացնելը: Տհաճ է, բայց պետք է: Եվ այսպես. նախ՝ հատկանշական է, որ եկող տարվա պետական բյուջեի մասին օրինագծի քննարկման ժամանակ ունեցած ելույթը Նիկոլ Փաշինյանը վերածեց «փիլիսոփայության»: Իբր՝ ինքը մի նորահայտ մտածող է, նորահայտ ուսմունքի հեղինակ, 21-րդ դարի երկրորդ տասնամյակի մի տեղական Ադամ Սմիթ կամ Կարլ Մարքս (թող ներեն մեզ տնտեսագետներն ու մարքսիստները): Իրականում, հասկանալի է, ոչ մի նման բան չկա, քանզի փաշինյանական ճառաբանություններում չկա իրական բովանդակություն, իսկ նրա ձևակերպած «գաղափարները» մակերեսային են, հեղհեղուկ, դա դեռ մի կողմ, ավելին՝ ուղղակիորեն կործանարար են: Լավ, ի՞նչ է ասում Նիկոլ Փաշինյանը:

Ինչպես նշել էի ավելի վաղ, այսօր Բաքվում «Վերադարձի իրավունք. զարգացնել արդարությունը Հայաստանից վտարված ադրբեջանցիների համար» թեմայով երկրորդ «միջազգային» կոնֆերանսն էր անցկացվում...

Մեր հանրությունը այնքան խոցելի է, որ յուրաքանչյուր մեկի հայտարարությունը կարող է չափազանց լուրջ ընդունել ու համարել իրականություն։

«Հայաստան-Ադրբեջան հարաբերություններում էսկալացիայի որևէ հիմք չկա»,- հայտարարել է Նիկոլ Փաշինյանը: Իսկ ի՞նչ կարծիք ունի դրա վերաբերյալ Ադրբեջանը: Ալիևը բոլորովին այլ բան է ասոււմ...

Որ ընկերախմբիս առնվազն մեկ-երրորդը նիկոլավարակի բացիլակիր է՝ գիտեի վաղուց: Երկուսուկես տարի համբերությամբ հետևում էի վարակվածության տարբեր դրսևորումներին և բուն վարակի դինամիկային՝ հուսալով, որ ժամանակն իր բուժիչ ներգործությունը, այնուամենայնիվ, կունենա...

«Հովիկ Աղազարյանը պետական գաղտնիք պարունակող արտահոսքեր է կազմակերպել»: Կոնջորյան Սա հաղորդում է հանցագործության մասին։

Նիկոլենք ընտանեկան մելոդրամա են բեմադրում պետության ապամոնտաժման փուլում, դուք դրա տակ ինչ ասես չեք քննարկում՝ տոլմա, նասկի, կոշիկ, Փարաջանովի ֆիլմ, հատակին նստած մարդկանց դիրքեր...

Հոգեբանները, սոցիոլոգները, մարդաբաններն ու հասարակագետները մեծ ուսումնասիրությանների դաշտ ունեն, չնայած իրենց կոլեգաները նմանատիպ լավ աշխատանք արդեն կատարել են ու կարողանում են ազդել հանրային հոգեբանության վրա:

Առավոտվա երկինքն էնքան խորն ա, որ հայացքդ խեղդվում ա մեջը։ Երկար նայել չի լինում, գլուխդ պտտվում ա, ոտքերդ ասես կտրվում են գետնից։ Չես պատկերացնում, թե ոնց կարող ա էդ բաց կապույտ, թափանցիկ անհունի հետևում սև տիեզերք լինի: Չէ՛, տիեզերքը առավոտյան չի լինում, լինում ա անծայրածիր երկնագույն թափանցիկություն, որի մեջ տարրալուծված են աստղերը, ու էդ թափանցիկությունն էնքան թափանցիկ ա, որ մի քանի կիլոմետր բարձրությամբ թռչող ինքնաթիռը պարզ երևում ա։

Թույլերի ամենախոցելի կետը աշխարհի գործերից նրանց անտեղյակ լինելն է և, ըստ դրա էլ՝ մակերեսայնությունն ամեն ինչում, այդ թվում նաև՝ իր գոյության հիմնարար բնույթի պրոբլեմների հետ բախվելիս։