Այդպես էլ պարզ չդարձավ Նիկոլը մեռե՞լ է, թե՞ կենդանի է, իսկ իշխանությունը թաքցնում է այդ փաստը։

Օկուպացված երկրում տեղեկատվական հոսքերը կառավարվում և վերահսկվում են օկուպանտի կողմից։ Հայաստանի դեպքում օկուպանտը Արևմուտքն է` ԱՄՆ-ի գլխավորությամբ։

ՈՒկրաինայի վարքագիծը Արցախի մասով ինձ համար անընդունելի, բայց հասկանալի է։ Այդ պետությունից մի քանի շրջաններ անջատվեցին, Ղրիմն անջատվել է 2014 թվականին։ Բնականորեն, այդ երկիրը չի կարող ազգերի ինքնորոշման գաղափարի կողմնակիցը լինել։

Բրյուսովի անվան համալսարանի ռեկտորի պաշտոնը զավթած ՔՊ-ականը, քաղաքական հայացքների համար աշխատանքից հեռացրել է Լիլիթ Գալստյանին և Սուրեն Սարգսյանին։ Մինչ այդ, նույն քաղաքական հայացքների համար, Երևանի պետական համալսարանից, Տնտեսագիտական համալսարանից հեռացվել էին մի քանի դասախոսներ ևս։

Արցախում հումանիտար իրավիճակը չքաղաքականացնելու մասին Փաշինյանի կոչը ճշգրիտ ադրբեջանական նարատիվ է, ինչին ականատես եղանք ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի վերջին նիստին ադրբեջանահաճո հայտարարությունների ժամանակ։

Հայաստանյան ժողովրդի ամենամեծ դժբախտություններից մեկն էլ էն է, որ շատ քիչ են ճամփորդում։ Ցավոք, իհարկե օբյեկտիվ պատճառներով՝ սահմաններ, վիզա, նյութական միջոցներ, երևի թե, առաջին հերթին։

Ուկրաինայի արևմտյան մասը միշտ էլ ատել է ռուսներին։ Արևելյան մասում հիմնականում ռուսներ են կամ՝ ռուսամետ բնակչություն։ Կենտրոնական մասում` տարբեր ժամանակ տարբեր են։

Հիշեցնեմ, որ հասկանալի լինի: Ժամանակին, հայերը դիմեցին ցարական կառավարությանը, թե թույլ տվեք փոխենք Զանգու (Հրազդան) գետի հունը, որ կարողանանք օգտագործել Սևանի ջրային պաշարները:

Թուրքի դեմ ծնկած Նիկոլին սպասարկող «Անասուննյուզ»-ը այսպիտի «կոՌմ» է շպրտում կապիտուլյանտ Նիկոլի երկրպագուների դիմաց:

Գերմանիայի տնտեսությունը երկու եռամսյակ շարունակ անկում է գրանցում, այսինքն, տնտեսությունը ռեցեսիայի մեջ է: Գնահատականները դրական չեն, և անկումը կարող է շարունակվել: Հիմնական պատճառներն են՝ աշխատուժի պակաս (տարեկան լրացուցիչ 400 հազար աշխատողի կարիք կա), հումքի մատակարարման խնդիրներ, այդ թվում՝ թանկ էներգառեսուրսներ, ռուս-ուկրաինական պատերազմի ֆոնին աճող անկայունություն տարածաշրջանում և մարդկանց կողմից բացասական սպասելիքներ, հետևաբար, եկամուտների խնայողության աճ, տնտեսության մեջ՝ առևտրաշրջանառության անկում: