Սրանից ուղիղ քառորդ դար առաջ՝ 1997 թվականի իմ` «Անկում» ( DEKADENKE) շարքում բանաստեղծություն ունեմ «Իմաստունները լռել են կրկին» վերնագրով: Որտեղ, կարծես, մարգարեանում եմ այս օրերի համար «-Սուտը կեղծիքի՜ց պիտի մոլորվի» տողով:

ՈՒղիղ չորս տարի առաջ այս օրը Վահան գյուղում Փաշինյան Նիկոլը «ներում շնորհեց» գառներից մեկին, ի լուր աշխարհի հայտարարելով` «Այս գառանը հենց նոր «ներում» շնորհեցի Վահան գյուղում»:

Ես չգիտեմ Արայիկ Հարությունյանի հրաժարականի իրական շարժառիթները, արցախյան կոնյուկտուրային շատ ծանոթ չեմ, սակայն որոշ մեկնաբանություններ կարող եմ ինձ թույլ տալ:

«Ասեք, կանենք»-ներին հլը նայեք: Արա, այ,... ինքներդ էլ գիտեք, թե՝ ինչե՛ր, դուք իսկի ձեր անմիջական պարտականությունները չեք կարողանում անել, մի բան էլ կողից ասածն եք անելո՞ւ...

Ցավով պետք է արձանագրեմ, որ, անկախ մեզանից, դառնում ենք կոնֆորմիստ, քանի որ շատ հաճախ, մեր կամքին հակառակ, դառնում ենք սրանց սարքածի մասնակիցը։ Մի հետհայացք գցենք ու ֆիքսենք, որ վերջին հինգ տարում մանրից հարմարվել ենք սրանց բերածի ու արածի հետ։

Մեր ժողովրդին մարդկային բոլոր տեսակի մեղքերի մեջ մեղադրողներին չէր խանգարի մի փոքր համեմատական անալիզ կատարել մեր, տեղից արդեն թույլ, ժողովրդի ու եվրոպական հզոր ժողովուրդների այսօրվա ինքնակործան պահվածքի միջև։

Բարոյապես և քաղաքական առումով չեզոքացրե՛ք նրանց Արցախում երեկ երեկոյան երկրի ներքին թշնամիների կողմից հերթական սադրիչ քայլն է կատարվել Արցախի Հանրապետությում գտնվող ռուսական խաղաղապահ զորակազմի նկատմամբ: Հիմնականում Ասկերանի մի խումբ երիտասարդ բնակիչներ և սորոսական ստահակներ՝ իրենց անպատժելիության հարցում համոզված և այդ առումով ծայրաստիճան լկտիացած, հավանաբար ուղղորդվելով երկրի իշխանական որոշ շրջանակների կողմից, կանգնեցրել են Ակնայի կողմից եկող, դեպի Ստեփանակերտ ուղևորվող ռուսական խաղաղապահների ավտոմեքենան, զննության ենթարկել այն, այնուհետև փաստաթղթեր պահանջել խաղաղապահ զորակազմի զինծառայողներից, անշուշտ, չունենալով նշված գործողություններից որևէ մեկի իրավունքը:

Արցախի հողում մեր թափված արյունն է, Արցախի սարերում Հայաստանի խաղաղությունն է։ Այդ հողի պաշտպանությունից հրաժարվածների խմբակը, այն հանձնում է թշնամուն, որովհետև ատում է այդ խաղաղությունն ու ուժը, հանձնում է, որ հաջորդը Սևանն ու Երևանը հանձնի։

Խնդիրը հետևյալն է. 1. Որևէ մեկը չի պատրաստվում մեզ ռազմավարական աջակցություն ցուցաբերել, որովհետև դրանից ակնկալվող ավելի մեծ շահ չեն տեսնում (այսինքն, չարդարացված ներդրում է)...

2021 թվականի արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների նախօրեին ես հրապարակեցի մի նյութ, որտեղ կոնկրետ փաստերով հիմնավորեցի ՀՀ գործող իշխանությունների կապը թուրք-ադրբեջանական տանդեմի հետ։ Այսօր այդ փաստերի շարքը ավելացել է ևս մի փաստով։