Լռությունս ծվծվոցիդ վնաս չէ

Արդեն ակնհայտ ճշմարտություն է, որ Գյումրիի ավագանու ընտրություններում քաղաքացիների մասնակցության բարձր տոկոսը բացառապես պայմանավորված էր նրանով, որ այն պետք է լրջագույն շարժառիթ դառնար ներքաղաքական հակաիշխանական գործընթացների համար: Որոշ քաղաքական թիմեր, օրինակ, «Մայր Հայաստան» դաշինքը, դրա մասին հայտարարում էր քարոզարշավի հենց առաջին օրվանից և նույն բովանդակությամբ ու նշանաբանով էլ մասնակցել է 2023 թվականի Երևանի ավագանու ընտրություններին: Ի դեպ, Գյումրիի ընտրություններին մասնակցող բոլոր ընդդիմադիր կուսակցություններն էլ իրենց քարոզարշավի ընթացքում ոչ անուղղակի ընդունում և նշում էին, որ այս ընտրությունները ոչ այնքան տեղական նշանակություն ունեն, որքան՝ համապետական, համազգային:

Հիմա ընտրությունը կայացել է, արդյունքներն արձանագրվել են, բայց Մարտուն Գրիգորյանի լռությունը բալաստի պես տեղում է պահում և սառեցնում է այն ոգևորությունը, որը «քաղաքականությամբ չզբաղվող» ընտրազանգվածի մի զգալի մասին տարավ ընտրատեղամաս և դրդեց քվեարկել ոչ թե այս կամ այն թեկնածուի օգտին, այլ՝ Նիկոլ Փաշինյանի դավաճանական քաղաքականության դեմ: Մարտուն Գրիգորյանի լռությամբ փորձէ արվում նսեմացնել Գյումրիի ընտրությունների բուն քաղաքական նշանակությունը՝ այն վերածելով զուտ անձի կամ անձերի հակասությունների, մի առանձին վերցված քաղաքում աթոռի համար գզվռտոցի: Այսինքն՝ որքան հնարավոր է կենցաղայնացվում է հայրենափրկության փորձի գաղափարն ու բովանդակությունը:

Հիշենք՝ ընտրություններից մի քանի օր առաջ ԱԺ-ում Նիկոլ Փաշինյանը ծվծվում էր, թե քանի դեռ ժողովուրդը չի ասել, որ իրենից դժգոհ է, ինքը շարունակում է մնալ Հայաստանի վարչապետ, և իր որոշումները Հայաստանի պաշտոնական տեսակետն են: Իսկ ինչպե՞ս պետք է ժողովուրդն ասի իր դժգոհության մասին, եթե ոչ՝ ընտրությունների ժամանակ իր քվեարկությամբ: Մի՞թե միայն ԱԺ ընտրություններն ու հանրաքվեներն են, որ Փաշինյանի համար չափորոշիչ կարող են լինել: Իհարկե ոչ, և Փաշինյանը դա հրաշալի գիտի: Իսկ դա իր օգտին աշխատացնելու համար հենց այսպիսի գործընթաց է պետք: Հենց միայն սրանով Մարտուն Գրիգորյանը Փաշինյանի բերանը լեզու է դնում վաղը նույնպես հայտարարելու, որ Հայաստանի քաղաքացիները ոչ թե իր քաղաքականությանն են դեմ, այլ ընդամենը հետաքրքրված են մի աթոռի կամ այդ աթոռին հայտնվելու ակնկալիք ունեցող հետույքի ճակատագրով:

Ստացվում է՝ Մարտունի լռությունը Փաշինյանի ծվծվոցին օգուտ է:

Էդուարդ Սարիբեկյան

Մեկնաբանություններ