Վերջին օրերին մտքով շատ եմ վերադառնում 2015 թվական։ Ավելի ճիշտ՝ 2015-ի ապրիլ։ Ապրիլի 23։ Մտածում եմ՝ ամեն ինչ այդ օրը սկսվեց։ Հանրապետության հրապարակում 2015-ի ապրիլի 23-ին «հոգիներ էին արթնացնում»։ Ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի նախօրեին Երևանի սրտում զանգվածային փսիխոզ էր։ Այդ օրն առաջին անգամ ես տեսա մեր ժողովրդի այն շերտը, որի գոյության մասին չէի էլ կասկածում։ «Հեյ ջան, ղափամա, համով-հոտով ղափամա»… Մինչ այս պահը հնչում է ականջներիս մեջ։ «Աման Թելո, Թելո ջան, Թելո»…

Պատմությունը շատ օգտակար առարկա է։ Եթե հայերը մի փոքր ավելի լավ իմանային հայոց պատմությունը, ապա այսօր այդքան չէին զարմանա Հռոմի պապի և Վատիկանի խորքային հակահայկականությունից՝ մասնավորապես հայասպան պետության՝ Ադրբեջանի հետ ջերմ հարաբերություններ ունենալուց, հայոց պատմությունը կեղծողներին խրախուսելուց և հարթակ տրամադրելուց, Ադրբեջանում հայոց ցեղասպանության հետքերը սրբելու ջանքերից, ինչպես նաև Հայաստանի Հանրապետության և նրա ժողովրդի անվտանգության շահերը վաճառելու պատրաստակամությունից։

Հողատու նիկոլը գնացել է Նռնաձոր ու փոքրաթիվ այս գյուղի բնակիչների ականջից լապշա է կախում, թե բա «երկաթգիծը, որ բացենք ձեր նուռը կծախեք տոննեքով»։

Քանի որ, իշխանական քարոզչամեքենայի համաձայն, «խաղաղության» գործընթացի խոչընդոտ ներկայացվում են Արցախի հայերը կամ Արցախի խնդրի մասին խոսողներն առհասարակ, որոշել եմ փոքր-ինչ վիճակագրություն ներկայացնել, ցույց տալով, թե ինչպես է ՀՀ իշխանությունների կողմից ադրբեջանական պահանջների ընդունումը մեծացրել ագրեսայի վտանգը...

Երբ 7 տարի իշխանության գլխին գտնվողն ասում է, որ ինքը, իր կառավարությունը տգետ են` սա ավելի խորը նպատակ հետապնդող հայտարարություն է:

Երեկ պռոշյանցի կինն ասում էր, որ քասախցիների ակցիաներին չի միանա, հաջողություն է մաղթում իր հարևաններին, բայց ինքը Պռոշյանից է, իր հարցը լուծվել է։ Հետո, իրեն հակասելով, հավելում էր, որ իր պայքարի ժամանակ կոչ է արել բոլորին միանալ իրենց, որովհետև այդ հարցը (տրանսպորտի թանկացումը) կարող է բոլորին առնչվել:

Իսկ դուք գիտե՞ք, որ «Խաղաղության համաձայնագիր» կոչվող տեքստում կա մի հոդված, որով կողմերը պարտավորվում են դատապարտել ազգամիջյան թշնամանք, խտրականություն, միմյանց տարածքային ամբողջականության և ինքնիշխանության դեմ ուղղված գոծողություններ, սեպարատիզմ և տեռորիզմ պարունակող կամ դրանք արդարացնող գործողությունները և հայտարարությունները։

Թեև վերջին շրջանում անհեռանկար եմ համարել այս իշխանության որևէ ներկայացուցչի հետ որևէ հարցի բովանդակային քննարկումը, այսօր, սակայն, ուզում եմ դիմել ուժային կառույցների կին ղեկավարներին՝ ՆԳՆ, Արդարադատության նախարարության և դատախազության։ Ձեր աչքի առաջ տեղի է ունենում անթույլատրելի, այլանդակ պրոցես, որին դուք պարզապես չեք կարող անտարբեր լինել։ Խոսքը Արցախի մեր հայրենակիցների հանդեպ կոկրետ տեղերից, կոնկրետ անձանց կողմից գեներացվող ատելության մասին է։ Սովորական ուղղորդված ֆաշիզմ։ Չի կարելի լռել, անտարբեր լինել, որովհետև դա կարող է բերել անկանխատեսելի հետևանքների։

Երևանում տասնյակ հեռուստաալիքներ են, փոխում ես ալիքները, գրեթե ամենուր մշակութային աղբ է։ Դա այն դեպքն է, երբ քանակը որակ չի տալիս։ Դրանք փուչ, անիմաստ հեռուստասերիալներ, գռեհիկ հումոր, տափակ հեռուստազրույցներ և եթերում ճաշ եփել են ցուցադրում։

Ուրեմն, Հարկադիրն իր ֆեյսբուքյան էջից հեռացնում է քաղաքացիների մեկնաբանությունները դրանք համարելով «անպատշաճ»: