Համալսարանի մի պրոֆեսոր հարց տվեց իր ուսանողներին. -Արդյոք այն ամենը, ինչ գոյություն ունի, ստեղծված է Աստծո՞ կողմից: Մի ուսանող համարձակորեն պատասխանեց. -Այո:

Նիկոլ Փաշինյանի հրապարակած «Խաղաղության խաչմերուկը» մշտապես քննարկել և փորձել են կյանքի կոչել բոլոր իշխանությունները: Այժմ այս ծրագիրը քիչ իրատեսական է, քանի որ տարածաշրջանի երկրները արդեն իսկ կառուցել են կամ կառուցում են Հայաստանը շրջանցող ենթակառուցվածքներ:

Ակնհայտ է, որ ՀԱՊԿ և ԵԱՏՄ կառույցները որոշ ժամանակ անց կորցնելու են իրենց արդիականությունը, և դրանց գոյությունը ինքնին կդառնա անիմաստ։

Կոալիցիայում միավորված մի շարք հասարակական կազմակերպություններ սեպտեմբերի վերջին հանդես են եկել համատեղ կոչով, որտեղ ներառված են հայ-ռուսական հարաբերությունների ապակայունացմանն ուղղված պահանջներ։ Պահանջների թվում են ռուսական հեռուստառադիոհեռարձակումն անջատելու, ինչպես նաև Հայաստանում 102-րդ ռուսական ռազմակայանի տեղակայման և երկրից ՌԴ ԶՈՒ ստորաբաժանումների դուրսբերման վերաբերյալ բոլոր պայմանավորվածությունները խզելու կոչերը։ Այս ՀԿ-ների հիմնական թեզերից մեկն արմատական շրջադարձն է դեպի Արևմուտք և Ռուսաստանի հետ, առանց այն էլ վատթարացող հարաբերությունների միտումնավոր թուլացումը։

Հայաստանում մեկ օրով է պետք ապրել. վաղը կամ մեկ ժամ հետո չես իմանա գլխիդ ի՞նչ կգա։

Ցավալին այն է, որ հայ քաղաքական էլիտան, որպես կանոն, Երրորդ Հանրապետության ողջ ժամանակաընթացքում երբեք չկարողացավ կողմնորոշվել և կանխատեսել: Ներքաղաքական պայքարը միշտ ընթանում էր դատարկ պաթոսով, կեղծ հայրենասիրությամբ՝ 19-րդ դարի ֆիդայական լոզունգներով կամ էլ վիլսոնասիրությամբ ու ռուսասիրությամբ:

Դարվի՜ն, Դարվի՜ն, Դարվի՜ն, զուր անցավ ողջ կյանքդ, քո թեորիան չիրականացավ։ «Գոյության կռիվդ» սուտ բան է եղել։

Աշխարհակարգը չի կարող փոխվել առանց Մերձավոր Արևելքում ուժային բալանսի փոփոխության, իսկ այնտեղ այն, ինչ հողի վրա է, նույնչափ հողի տակ է՝ բառիս բուն ու փոխաբերական բոլոր իմաստներով:

Մի դիտարկում անեմ, որը վերաբերում է ռուսական առաջին ալիքի հեռարձակած հաղորդմանը, Հայաստանի ոչ բարով վարչապետ կոչեցյալի մասին:

Հայաստանի Հանրապետության արտաքին քաղաքական կուրսի տեղաշարժը չի կարող կատարվել մեկ անձի որոշմամբ ու նրա կողմից առաջնային մանդատ չունենալու ներկա պարագայում, պառլամենտական կառավարման ձևի պայմաններում։