Ստացվում է, որ հայ ժողովրդի, նրա էլիտաների միակ հույսը արցախահայության վճռականությունն է. թե´ Հայաստանը, թե´ հայկական աշխարհը պասիվ դիտորդի դերում են։

Հայաստանի քաղաքական վերնախավի ճնշող մեծամասնությունը չի հասկանում Երևանի քաղաքապետի առաջիկա ընտրությունների իրական իմաստը և այս գործընթացին նայում է զուտ «ներքաղաքական պայքարի» տրամաբանության մեջ։

Վերջերս Գասպարյան Օնիկը հայտարարություն էր տարածել, որում արձագանքել էր Նիկոլ Փաշինյանի ԱԺ քննիչ հանձնաժողովում արած հայտարարություններին:

Սիրելի բարեկամներ, երեկ մենք հաջողությամբ մեկնարկեցինք «Հայաքվե»-ի ստորագրահավաքը Երևանում, այսօր կբացվի ստորագրահավաքը Գյումրիում, այնուհետև Վանաձորում, ապա մյուս մարզկենտրոններում և մարզերի խոշորացված համայնքներում:

Գոռ Երմալովյանը, հերոս Գոռը դարձավ 22 տարեկան։ ՈՒ անկեղծ չգիտեմ, ճիշտը ասել` դարձավ 22, թե կդառնար 22։ Բայց ես վստահ եմ, որ Գոռը կա, մի այլ, շատ ավելի լավ տեղ։ Այսօր ուզում էի գրել այս մասին, գրել, որ տղերքը մեզ հավաքել էին Գոռի Նոր Կեսարիայի տանը, բայց տատանվում էի։

Տեսեք ինչ է ստացվում. իսրայելական ծագմամբ մի հոգի, որի ընտանիքը ռուսախոս է, որի հարազատը բիզնես է անում ռուս եւ ռուսախոս տուրիստների վրա, իսկ մյուսը՝ ռուսական թանգարանում աշխատում, որը մարդկանց հետ շփվում է ռուսերեն, որը տարատեսակ հարցերով Հայկական պետական և ոչ պետական հիմնարկներ դիմելիս խոսում և գրում է ռուսերեն, որն ուղիղ կերպով կապված է Աննա Հակոբյանի ֆոնդի հետ (փող է հավաքում էդ ֆոնդի համար), որի շրջապատը գերազանցապես ռուսախոսներ են, որը իր սոցիալական էջում հիմնականում ռուսերեն է շփվում, որը россотрудничество-ի նախկին ակտիվիստ է (էս շարքը կարելի է երկար շարունակել), որոշում է մի տեսանյութ պատրաստել՝ ինչ-որ բարի աշխատողի մեղադրելով, թե ինչու չի խոսում հայերեն։

Երբ դու եկար, բովանդակ հայությունն անբավ հիացած էր քեզնով։ Դեռ ոչինչ չարած, քեզ արդեն համարում էինք բոլոր ժամանակների քիչ թվով մեծագույն հայերից մեկը։

«Ես Ալիևի վրա ավելի շատ ճնշում եմ գործադրել և գործադրում, քան նույն ինքը՝ Փաշինյանը: Հարցը Փաշինյանն է: Ես Արցախի հարցով միակն եմ, որ հստակ կեցվածք ու պատգամ ունեմ». Ֆրանսիայի նախագահ՝ Էմանուել Մակրոն:

Ինչպես կասեր մեր հարևան Սիրուշ տատին՝ «Վա՜յ, յուրդդ չբլի Նիգոլ, դու էս ի՞նչ օղբաթ ես, էս ի՞նչ զուլում ես դու մեր գլխին»: Այն, որ վարչապետն իր ունիկալությամբ ամենօրյա ռեժիմով գերազանցում է ինքն իրեն՝ փաստ է: Ինչեր ասես, որ չես լսի նրանից, ինչ անկանոն ժեստեր ու միմիկաներ ասես, որ չես նկատի նրա վարքագծում:

Հունիսի 20-ին և 27-ին Նիկոլ Փաշինյանի ելույթները կրկին բազմաթիվ մեկնաբանությունների տեղիք տվեցին՝ կապված 44-օրյա պատերազմի տեխնիկական մանրամասների հետ։ Սակայն, ըստ էության, այդ քննարկումները ոչինչ չեն տալիս, քանի որ դրանք չեն ազդում ներկայիս իրավիճակի վրա։