Նախաամանորյա ցնցակաթված

Ես` ազգապետականական տառապյալս, 2014-ի հունվարի 1-ից սարկաստիկ գրոհներով հակադրվելու եմ Երկիրն ու Էրգիրը ապականող դեմքերին և դեպքերին, գործիչներին, գործիքներին ու գործամոլներին` վասն Չորրորդ Հանրապետության։ Երրորդ Հանրապետությունը, ինչպես գիտեք, ժամ առ ժամ վերափոխվում է Հակապետության։

Եվ, ահավասիկ, ներխուժում ենք մեր նորանկախական հետնախորշերը։ Ինչե՜ր կան այստեղ, Տեր իմ երկնավոր:
Հակապետությունում Դդումը դաս է տալիս Բանող եզանը, Բանող եզը սիրահետում է Խրտվիլակին, Խրտվիլակն էլ հացադուլ է հայտարարում ու պահանջում յուր մարմարե կոթողը կանգնեցնել Հակապետության «Հանրապետության» հրապարակում (ուր, թե հիշում եք, խորհրդային տարիներին հրաշակերտ պատվանդանն էր, այսօր, ազատ և անկախ մեր օրերում, խոտհարք է), Խրտվիլակին ընդդեմ է Միասեռականը, ով վայելում է Օլիգարխի հովանավորությունը... Ի դեպ, Դդումը, Խրտվիլակն ու Միասեռականը Օ.-ի հորդորով կուսակցություն են, անունն էլ` «Խրտվիլակամիասեռադդմական» կուսակցություն):
Այսպիսով, Ցնցումը` ՀՀ օրենքը «Կանանց և տղամարդկանց հավասար իրավունքների և հավասար հնարավորությունների ապահովման մասին»:
Ահավասիկ` Կաթվածը։
Կանայք հայոց տարին բոլոր պիտի երկրի՛, բակի՛, սանհանգույցի՛ հոգսը քաշեն, այսինքն` տաշեն ու մաշեն, փորեն և փրթեն ու վերջում էլ մի երկու թաս գինի քաշեն գլուխները։ Նաև տարվա զույգ օրերին մաքրամաքուր սափրվեն (կենտ օրերին, բնական է, պետք է բոլդիբիլդինգը սերտեն) և, ի վերջո, կոկետությունը թարգեն։
Տղամարդիկ, հետևաբար, պիտի եփեն ու թափեն, տղաները, բնական է, պետք է շրթներկ գործածեն և, ի վերջո, և վերջապես` պիտի պառկեն ու ծնեն։
Սա բանի նմա՞ն է։ Բնավ։ Այսպիսով գրոհում եմ և ճանապարհ հարթում դեպի ազատ, անկախ, օլիգարխազերծ և աղանդավորահամասեռամոլամերժ Հայաստան։

Վրեժ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Էլֆրիդա Մելիքյանի Էրգիրն ու Երկիրը
• Կենաց ծառի այգեպանը
• Ողբերգազավեշտ
• Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար
• Հովվերգական դավադրություն (բացահայտված է ՔՊ-ի հինգերորդ շարասյունը)
• Ֆուտուրիզմից ռեալիզմ («պետականամետ» քրոնիկոն)
• Ողբերգազավեշտ՝ պետականակերտման նվագակցությամբ
• Մշակութային ճակատը երկրի փրկօղակ
• Ռազմաքաղաքական ուխտագնացություն դեպի Վաղարշապատ
• Եվ կրկին կիսալուսին յաթաղանն արյուն է վիթում
• Երկրի կանաչ դեսպանը
• Որդան կարմիր երկիրի երկունքը․ դար XX (էսսե)
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• «Կերպարվեստի Արարատ երկրում»
• Հայաստանը` Կերպարվեստի Արարատ երկիր (հռչակագիր)
• Անատոլի Ավետյանի Վանաձորը, երկիրն ու աշխարհը
• Ակսել Բակունցի հանճարն ուղենիշ է ինձ համար. Արամ Մաշուրյան
• «Սորոսի արտաքսումը»
• «Մի թողեք ճայերը ծիծաղեն» կամ՝ Մուշեղիչին վայել տոն

Մեկնաբանություններ