Քիչ առաջ ոստիկանության զորքերը մտան Էջմիածին քաղաք։ Երկու ավտոբուս է բերվել Էջմիածին, որոնք, ըստ երևույթին, սպասում են հրահանգի։ Մայր Աթոռի բակում իրավիճակը գերլարված է։ Հավաքված քաղաքացիները թույլ չտվեցին իրավապահներին իրենց հետ տանել Շիրակի թեմի առաջնորդ Միքայել Սրբազանին։ Այստեղ են ժամանել նաև կարմիրբերետավորները։ Մայր Աթոռի մոտ հավաքված քաղաքացիները կոչ են անում բոլոր հայերին հավաքվել Մայր Աթոռի բակում և կանգնել ի պաշտպանություն Եկեղեցու։               
 

Այս օ­րե­րի մի­ջազ­գա­յին ար­ձա­գան­քից պետք է հետևու­թ­յուն­ներ ա­նել

Այս օ­րե­րի մի­ջազ­գա­յին ար­ձա­գան­քից պետք է հետևու­թ­յուն­ներ ա­նել
21.07.2020 | 14:22

Ռազ­մա­կան ղե­կա­վա­րու­թյու­նը պա­տե­րազ­մով գծում է սահ­մա­նը, սա­կայն այն ամ­րա­նում ու ճա­նաչ­վում է դի­վա­նա­գի­տու­թյամբ։ Այս օ­րե­րին մեր հրա­մա­նա­տար­ներն ու զին­վոր­նե­րը դի­վա­նա­գի­տա­կան նոր օ­րա­կարգ են թե­լադ­րում Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քա­կան, դի­վա­նա­գի­տա­կան վեր­նա­խա­վին՝ պա­րարտ հող ստեղ­ծե­լով դի­վա­նա­գի­տա­կան ձեռք­բե­րում­նե­րի և հա­ջո­ղու­թյուն­նե­րի հա­մար։ Ռազ­մա­կան գոր­ծըն­թաց­նե­րը նաև յու­րա­հա­տուկ փոր­ձու­թյան շր­ջան էին մեր իշ­խա­նու­թյան հա­մար, որ պետք է այս օ­րե­րի մի­ջազ­գա­յին ար­ձա­գան­քից, կա­ռույց­նե­րի ու եր­կր­նե­րի պահ­ված­քից հաս­կա­նա, թե 2 տար­վա ըն­թաց­քում ինչ է ա­րել ու որ­տեղ է սխալ­վել։ Պետք է հաշ­վի նս­տել այդ ա­մե­նի հետ, որ­պես­զի ճիշտ հա­րա­բե­րու­թյուն­ներ կա­ռուց­վեն, բաց­թո­ղում­նե­րից դա­սեր քաղ­վեն։


Ինչ­պես ե­րեկ, այն­պես էլ այ­սօր բա­նակն իր բարձ­րու­թյան վրա է, այս հար­ցում երկ­րորդ կար­ծիք չկա, բայց դի­վա­նա­գի­տու­թյու­նը, ար­տա­քին հա­րա­բե­րու­թյուն­ներն առն­վազն մտո­րե­լու տե­ղիք են տա­լիս։ Ի վեր­ջո, պե­տու­թյուն­նե­րի ամ­րու­թյան, զար­գաց­ման ա­ռա­հա­վատ­չյան նաև կա­յուն և վս­տա­հե­լի հա­րա­բե­րու­թյուն­ներն են գոր­ծըն­կեր­նե­րի, դաշ­նա­կից եր­կր­նե­րի հետ։ ՈՒ թող ոչ մեկն այս ա­մե­նի տակ չհաս­կա­նա ինք­նա­վա­րու­թյան սա­սա­նում կամ ինչ-որ մե­կի կցորդ լի­նե­լու հան­գա­մանք, ո­րով­հետև երբ, օ­րի­նակ, խո­սում են Ռու­սաս­տա­նի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի մա­սին, հան­կարծ ծն­վում են իբր ինք­նա­վա­րու­թյան «մար­տիկ­ներ» ու կա­տա­ղի պայ­քա­րում, թե ա­հա՜, ռու­սա­սեր­ներ, ան­հայ­րե­նիք­ներ ու էլ չգի­տեմ ինչ ու ինչ։ Իսկ խոսքն ըն­դա­մե­նը ճիշտ դի­վա­նա­գի­տա­կան աշ­խա­տան­քի, շեշ­տադ­րում­նե­րի մա­սին է և ա­մե­նա­կարևո­րը (ի դեպ, բո­լոր եր­կր­նե­րի և նաև պաշ­տո­նյա­նե­րի պա­րա­գա­յում)` վս­տա­հու­թյունն ու կա­յու­նու­թյունն է։ Ոչ մե­կը լուրջ չի ըն­դու­նում մի երկ­րի, ո­րի վա­րած քա­ղա­քա­կա­նու­թյունն ա­մեն օր տար­բեր ե­րանգ­ներ է ստա­նում, ուղ­ղու­թյուն­ներ փո­խում։ Պի­տի սթափ նա­յել ի­րո­ղու­թյուն­նե­րին, Հա­յաս­տա­նը դեռ զար­գաց­ման այն մա­կար­դա­կում չէ, ին­քա­բա­վու­թյան այն­պի­սի աս­տի­ճա­նում չէ, որ կա­րող է ի­րեն շռայ­լու­թյուն թույլ տալ աջ ու ձախ հա­րա­բե­րու­թյուն­ներ փչաց­նել, սրեր ճո­ճել այս կամ այն գոր­ծըն­կեր երկ­րի դեմ, ինչ է ցույց տա, թե ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյան, ինք­նա­վա­րու­թյան «բաս­տիոն» է։ Ի վեր­ջո, մի մո­ռա­ցեք նաև, թե աշ­խար­հագ­րո­րեն որ­տեղ ենք, ով է մեզ շր­ջա­պա­տում և ում կո­կոր­դին ենք մնա­ցել։


Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 4995

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ