Քիչ առաջ ոստիկանության զորքերը մտան Էջմիածին քաղաք։ Երկու ավտոբուս է բերվել Էջմիածին, որոնք, ըստ երևույթին, սպասում են հրահանգի։ Մայր Աթոռի բակում իրավիճակը գերլարված է։ Հավաքված քաղաքացիները թույլ չտվեցին իրավապահներին իրենց հետ տանել Շիրակի թեմի առաջնորդ Միքայել Սրբազանին։ Այստեղ են ժամանել նաև կարմիրբերետավորները։ Մայր Աթոռի մոտ հավաքված քաղաքացիները կոչ են անում բոլոր հայերին հավաքվել Մայր Աթոռի բակում և կանգնել ի պաշտպանություն Եկեղեցու։               
 

«Ադր­բե­ջանն Իս­րա­յե­լի հա­մար հա­կաի­րա­նա­կան պլաց­դարմ է, այդ­պի­սի դեր մենք որևէ պա­րա­գա­յում չենք կա­րող ու չպետք է ստանձ­նենք»

«Ադր­բե­ջանն Իս­րա­յե­լի հա­մար հա­կաի­րա­նա­կան պլաց­դարմ է, այդ­պի­սի դեր մենք որևէ պա­րա­գա­յում չենք կա­րող ու չպետք է ստանձ­նենք»
12.10.2020 | 23:40

«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կիցն է ի­րա­նա­գետ ՎԱՐ­ԴԱՆ ՈՍ­ԿԱ­ՆՅԱ­ՆԸ։

-Հու­մա­նի­տար ­բեռ­նե­րի ան­վան տակ Իս­րա­յե­լը, ըստ երևույ­թին, շա­րու­նա­կում է զենք մա­տա­կա­րա­րել Ադր­բե­ջա­նին, փո­խա­րենն ըն­դա­մե­նը վեր­ջերս Հա­յաս­տանն Իս­րա­յե­լում դես­պա­նա­տուն բա­ցեց: Ի՞նչ ցու­ցիչ է սա մեզ հա­մար:
-Միշտ էլ անհ­նար եմ հա­մա­րել խո­րաց­նել Իս­րա­յե­լի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­ներն այն պայ­մա­նե­րում, երբ այդ պե­տու­թյու­նը մեր հան­դեպ ակն­հայտ թշ­նա­մա­կան դիր­քո­րո­շում ու­նե­ցող երկ­րին՝ Ադր­բե­ջա­նին, ա­մե­նա­տար­բեր ձևե­րով օ­ժան­դա­կու­թյուն է ցու­ցա­բե­րում: Լկ­տիու­թյուն ու ան­բա­րո­յա­կա­նու­թյուն է Իս­րա­յե­լի կող­մից հու­մա­նի­տար օգ­նու­թյան ան­վան տակ այս օ­րե­րին Ադր­բե­ջա­նին զենք-զի­նամ­թերք մա­տա­կա­րա­րե­լը: Ապ­րի­լյան պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ իս­րա­յե­լա­կան ար­տադ­րու­թյան ԱԹՍ-նե­րի ղե­կա­վար­ման ամ­բողջ գոր­ծըն­թացն ի­րա­կա­նաց­նում էին հենց իս­րա­յել­ցի օ­պե­րա­տոր­նե­րը: Դա ևս ան­նե­րե­լի հան­ցանք է: Ակն­հայտ է, որ Մեր­ձա­վոր Արևել­քում իս­րա­յե­լա-ի­րա­նա­կան մր­ցակ­ցու­թյուն կամ հա­կա­մար­տու­թյուն է: Իս­րա­յե­լին պետք են հա­կաի­րա­նա­կան պլաց­դարմ­ներ, ո­րոն­ցից մե­կը Ադր­բե­ջանն է: Են­թադ­րե­լի է, որ մյուսն էլ աս­տի­ճա­նա­բար Հա­յաս­տա­նը պետք է դառ­նար, ինչն ուղ­ղա­կի հետևանք­ներ է են­թադ­րում: Բա­ցի Հա­յաս­տա­նը ռազ­մա­կան հա­վա­քա­կա­յան դարձ­նե­լու ցան­կու­թյու­նից՝ պաշ­տո­նա­կան Թել Ա­վի­վի մտադ­րու­թյուն­նե­րից էր նաև զեն­քի վա­ճառ­քի լրա­ցու­ցիչ շու­կա ձեռք բե­րե­լը: Դա էլ իր հեր­թին լրա­ցու­ցիչ լա­րում­ներ էր ա­ռա­ջաց­նե­լու մեր հիմ­նա­կան ռազ­մա­վա­րա­կան գոր­ծըն­կե­րոջ՝ Ռու­սաս­տա­նի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում: Ըստ էու­թյան, Իս­րա­յե­լի հա­մար հիմ­նա­կա­նում այս եր­կու նպա­տակ­ներն էին ա­ռաջ­նա­յին, բայց, կրկ­նում եմ, Հա­յաս­տա­նը որևէ պա­րա­գա­յում չպետք է գոր­ծի մեկ այլ պե­տու­թյան խա­ղի կա­նոն­նե­րով:
-Խա­ղա­ղու­թյուն հաս­տատ­վե­լուց հե­տո հայ-իս­րա­յե­լա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը պե՞տք է վե­րա­նայ­վեն:
-Այն մա­կար­դա­կը, որն առ­կա էր Հա­յաս­տան-Իս­րա­յել հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում մինչև Թել Ա­վի­վում դես­պա­նու­թյան բա­ցու­մը, եր­կուս­տեք լիո­վին բա­վա­րա­րում էր, և կա­րիք չկար լրա­ցու­ցիչ քայ­լեր ձեռ­նար­կե­լու, ա­ռա­վել ևս, հե­տա­գա­յում էլ պարզ դար­ձավ, որ այդ քայ­լե­րը որևէ ար­դյու­նա­վե­տու­թյուն չեն ու­նե­ցել։ Իս­րա­յել­ցի վեր­լու­ծա­բան­նե­րը նշում են՝ Ադր­բե­ջա­նի հետ ի­րենց հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը խոր­քա­յին են, Ադր­բե­ջանն Իս­րա­յե­լի հա­մար հա­կաի­րա­նա­կան պլաց­դարմ է, բայց մենք այդ­պի­սի դեր ոչ մի պա­րա­գա­յում չենք կա­րող ստանձ­նել, քա­նի որ դա ա­մո­թա­լի է ա­ռա­ջին հեր­թին մեր հա­սա­րա­կու­թյան, այ­նու­հետև՝ պե­տու­թյան հա­մար: Պա­տե­րազմն ա­պա­ցու­ցում է՝ տա­րա­ծաշր­ջա­նում Հա­յաս­տա­նը կարևո­րա­գույն պե­տու­թյուն է, և մեզ հետ պետք է խո­սել բո­լո­րո­վին այլ ծրագ­րե­րի ու նպա­տակ­նե­րի շուրջ։ Ի­րա­նը չա­փա­զանց դրա­կան է գնա­հա­տել Իս­րա­յե­լից ՀՀ դես­պա­նի հետ­կան­չը: Պաշ­տո­նա­կան Թեհ­րա­նը դա լուրջ ապ­տակ էր ո­րա­կել, ի­րա­նա­կան մա­մուլն էլ ակ­տի­վո­րեն տա­րա­ծում էր Ար­ցա­խի նա­խա­գահ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի՝ Ի­սրա­յե­լի մա­սով ա­րած հայ­տա­րա­րու­թյու­նը: Հա­մադ­րե­լով բո­լոր հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներն ու հրա­պա­րա­կում­նե­րը՝ կա­րե­լի է են­թադ­րել, որ ի­րան­ցի­նե­րը բա­վա­րար­ված են մեր գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րով։ Այդ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը, ան­շուշտ, ար­վել են ոչ թե որևէ կող­մին բա­վա­րա­րե­լու հա­մար, այլ, նախ և ա­ռաջ, մեր շա­հե­րից ել­նե­լով:
-Իս­րա­յե­լում դես­պա­նա­տուն ու­նե­նա­լու հա­մա­խոհ­ներն ա­սում էին, որ դա կօգ­նի այդ երկ­րում լոբ­բիս­տա­կան աշ­խա­տանք­նե­րով զբաղ­վե­լուն, տե­ղի պատ­րիար­քա­րա­նի աշ­խա­տանք­նե­րին օ­ժան­դա­կե­լուն և այլ հար­ցե­րում:
-Մեկ ան­գամ չէ, որ ա­սել եմ՝ Թել Ա­վի­վում դես­պա­նու­թյուն ու­նե­նա­լու մեկ­նա­բա­նու­թյուն­նե­րից ո­չինչ էլ չէր հաս­կաց­վում՝ ի՞նչ նպա­տակ է հե­տապն­դում կամ ի՞նչ է են­թադ­րում դրա բա­ցու­մը: Այդ մեկ­նա­բա­նու­թյուն­նե­րը, ան­շուշտ, ինձ էլ չեն բա­վա­րա­րում: Ինչ վե­րա­բե­րում է Ե­րու­սա­ղե­մի հա­յոց պատ­րիար­քա­րա­նին, ա­պա նրանք ա­ռանց հա­վե­լյալ օ­ժան­դա­կու­թյան էլ հրա­շա­լիո­րեն են ի­րա­կա­նաց­նում ի­րենց ա­ռա­քե­լու­թյու­նը: Ընդ­հան­րա­պես պետք է կա­րո­ղա­նանք մի բան հաշ­վի առ­նել ու տար­բե­րա­կել՝ այս ի­րա­վի­ճա­կում ինչ­պի­սի՞ն է Իս­րա­յե­լի ու շատ հրեա­նե­րի վե­րա­բեր­մուն­քը Հա­յաս­տա­նի հան­դեպ: Կցան­կա­նա­յի դր­վա­տան­քի խոս­քեր ա­սել այն հրեա մտա­վո­րա­կան­նե­րի հաս­ցեին, ո­րոնք այ­սօր պաշտ­պա­նում են մեր դա­տը ու նույն­պես զայ­րա­ցած, ան­հան­գս­տա­ցած են Ադր­բե­ջա­նի նման վար­վե­լա­կեր­պով: Այդ խա­վի հետ, կար­ծում եմ, աշ­խա­տե­լու տեղ ու­նենք: Իս­րա­յե­լի ներ­սում կամ Իս­րա­յե­լից դուրս հրեա­ներ կան, ո­րոնք ան­կեղծ զգաց­մունք­ներ ու­նեն հայ ժո­ղովր­դի, Հա­յաս­տա­նի հան­դեպ, ո­րոնց պետք է տա­րան­ջա­տենք՝ ան­կախ Իս­րա­յե­լի վա­րած լկ­տի ու ան­բա­րո­յա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նից:


Զրույ­ցը՝
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 11748

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ