Քիչ առաջ ոստիկանության զորքերը մտան Էջմիածին քաղաք։ Երկու ավտոբուս է բերվել Էջմիածին, որոնք, ըստ երևույթին, սպասում են հրահանգի։ Մայր Աթոռի բակում իրավիճակը գերլարված է։ Հավաքված քաղաքացիները թույլ չտվեցին իրավապահներին իրենց հետ տանել Շիրակի թեմի առաջնորդ Միքայել Սրբազանին։ Այստեղ են ժամանել նաև կարմիրբերետավորները։ Մայր Աթոռի մոտ հավաքված քաղաքացիները կոչ են անում բոլոր հայերին հավաքվել Մայր Աթոռի բակում և կանգնել ի պաշտպանություն Եկեղեցու։               
 

Պա­տաս­խա­նատ­վու­թ­յու­նը կոնկ­րետ քայլ է են­թադ­րում

Պա­տաս­խա­նատ­վու­թ­յու­նը կոնկ­րետ քայլ է են­թադ­րում
27.11.2020 | 00:29

Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը պարզ քա­ղա­քա­գի­տա­կան հաս­կա­ցու­թյուն­ներն էլ է ի­մաս­տազր­կում։ Երբ ա­սում է, թե ի­րա­վի­ճա­կի պա­տաս­խա­նա­տուն ինքն է և գի­տակ­ցում է իր պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նը ոչ միայն վեր­ջերս տե­ղի ու­նե­ցա­ծի, այլև ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րի հե­տա­գա զար­գա­ցում­նե­րի հար­ցում, չի՞ հաս­կա­նում, որ դա ո­րո­շա­կի քայլ է են­թադ­րում։ Քա­ղա­քա­կա­նու­թյունն էլ իր կա­նոն­ներն ու­նի, ու որ­քան էլ Փա­շի­նյանն ի­րեն ա­մեն ին­չից դուրս դնի, դրա­նից ի­րո­ղու­թյուն­նե­րը չեն փոխ­վում։ Ե­թե դու ստանձ­նում ես պա­տաս­խա­նատ­վու­թյուն տե­ղի ու­նե­ցա­ծի հա­մար, քա­ղա­քա­կան ա­ռու­մով դա նշա­նա­կում է հրա­ժա­րա­կա­նի դի­մում։ Չի լի­նում այն­պես, որ խոս­տո­վա­նես քո մեղ­քը ու շա­րու­նա­կես աշ­խա­տել՝ իբր ո­չինչ չի ե­ղել։ Երբ մե­կը մարդ է սպա­նում ու խոս­տո­վա­նում այդ մա­սին, մենք չենք ա­սում, չէ՞, լավ, ինչ ե­ղել-ե­ղել է, գնա, քեզ հա­մար քեֆ քա­շիր։ Սպա­նո­ղը ձեր­բա­կալ­վում է և, ըստ դա­ժա­նու­թյան ու մի­տում­նա­վո­րու­թյան չա­փի, ստա­նում իր դա­տավ­ճի­ռը։ Հի­մա այս մար­դը հան­ցանք է գոր­ծել պե­տու­թյան հան­դեպ, 5000 ըն­տա­նի­քի ճրագ է մա­րել, ար­ցախ­ցուն քշել է իր տնից ու խոս­տո­վա­նել, որ այդ ա­մե­նի պա­տաս­խա­նա­տուն ինքն է, և որ այս վի­ճակն այ­լընտ­րանք չու­ներ։ ՈՒ, այս ա­մե­նին զու­գա­հեռ, սառ­նասր­տո­րեն հայ­տա­րա­րում է՝ թո­ղեք իմ վար­չա­պե­տա­կան ա­թո­ռը շա­րու­նա­կեմ վա­յե­լել։ Իսկ սա ա­վե­լի մեծ հան­ցա­գոր­ծու­թյուն է, ո­րով­հետև մար­դը գի­տակ­ցա­բար հայ­րե­նի­քը հասց­րել է ան­դուն­դի եզ­րին, բայց ա­ռայ­սօր ոչ միայն ճա­ղե­րի հետևում չէ, այլև շա­րու­նա­կում է պե­տու­թյուն ներ­կա­յաց­նել։


Իսկ ե­թե չի հաս­կա­ցել, որ, ա­մեն ան­գամ կրկ­նե­լով ինք­նա­խոս­տո­վա­նա­կան «ցուց­մուն­քը», ա­վե­լի մեծ հան­ցան­քի մա­սին է վկա­յու­թյուն տա­լիս, նշա­նա­կում է՝ նրա հան­դեպ կի­րառ­վող ցան­կա­ցած ի­րա­վա­կան պա­տաս­խա­նատ­վու­թյուն քիչ է լի­նե­լու։


Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 6837

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ