Փաշինյանը այսօր էլ պարտվեց, և դա նշանակում է մեկ բան: Հասկանալով խրոնիկ պարտությունների բեռը և իր պսևդոհաղթանակների անարժեքությունը՝ նա ման է գալու մեկ մեծ և իրական հաղթանակ: Այդ «մեծ-իրական հաղթանակի» իր կողմից ցանկալի և արդեն անայլընտրանք վայրը լինելու է Մայր Աթոռը...
Ուժայիններով Գյումրիի եկեղեցին գրավելը, արենդայով վերցված տիրադավներով պատարագը, հենց դեկտեմբերի 7-ին գյումրեցիներին վիրավորելը հարյուր հազարավոր մարդկանց մեջ խորքային ծանր մտորումներ են առաջացնում...
Ի՞նչ աստիճանի կարող են իջեցնել հասարակությանը, մինչև սթափվի և կյանքի ու դիմադրության նշաններ ցույց տա՝ առայժմ պարզ չէ։ Չգիտեմ, թե որն է մեր կարմիր գիծը, բայց արդեն ինչ-որ բան նշմարվում է. այս ամենը հասարակության զգալի մասի մեջ միայն զզվանք ու արդեն վրդովմունք է առաջացնում...
Սիոն սրբազան,
Սրտիս խորը ցավով և հոգուս անհուն բարկությամբ, ինչպես այսօր առավոտյան հեռախոսային հաղորդագրությամբ ասացի Ձեզ, հիմա էլ այսպես՝ հրապարակային հետևյալն եմ հնչեցնում...
Չարենցը կասեր. «Դեմքերը, ախ, բութ են այնպես՝ կարծես շինված են տապարով»:
Հայ մարդկանց կիրակիները պղծելուց բացի, դավաճանության, տիրադավության, սրբապղծության հպարտ ցուցադրությունից բացի ուրիշ ոչ մի արդյունք նա չի գրանցում...
Հայաստանի ցանկացած քաղաքացի՝ անկախ սեռից, դավանանքից, մասնագիտությունից և զբաղմունքից (բացառությամբ՝ օրենքով արգելված որոշ պետական պաշտոններ), այդ թվում՝ հոգևորականները իրավունք ունեն, նույնիսկ պարտավորություն զբաղվելու քաղաքականությամբ...
Մի քանի օր առաջ Թուրքիայի նախագահ Ռ. Թ. Էրդողանը ուղիղ տեքստով հայտարարել է. «Թուրքիան, մյուս տարվանից սկսած, որոշ խորհրդանշական քայլեր կձեռնարկի Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման հարցում»։
Խորհդանշական քայլեր կարող են լինել, օրինակ, ցուցադրական հանդիպումները, թուրքերի կողմից ավիրված Անիի կամուրջի վերականգնումը, մեկ-երկու մեր ականջին քաղցրահունչ ուղերձ...