Հիշողությունս վերջերս էն չի։ Բայց հիշում եմ «թրքաթավիշով» ուրախացած, նույնիսկ էյֆորիայի մեջ ընկած առանձին, այսպես ասած, գիտունիկ դեմքերի։ Հիմա մի ողբ են դրել...
Շենքից դուրս գալիս հանդիպեցի Վաղոյին: Սովորականից ավելի մռայլ էր ու չարացած:
- Ի՞նչ կա, Վաղո, էդ որտեղի՞ց ես գալիս:
- Գնացել էի գյուղ, ծնողներիս գերեզման:
Հայտնի բան է՝ շաղգամը հողից հանելու համար հարկավոր է պապ, տատ, թոռ, շուն, կատու և մուկ: Եթե սրանցից թեկուզ մեկը շարքում չեղավ՝ շաղգամը կմնա հողում այնքան, մինչև նեխի: Հիմա, հողատուին աթոռից պոկելու համար, սրանցից առկա է միայն պապը:
Ի՞նչ է ստացվում` Հակարիի կամրջի նույն հատվածում մի ամիս առաջ Վագիֆ Խաչատրյանին են բռնում, ասում, որ 90-ականներին Սյամոյի վարորդն է եղել, ու տանում Բաքու...
Հեշտությամբ կարելի է նկատել, որ հնդկա-պակիստանյան հակամարտության սրումը հայկական տեղեկատվական դաշտում ոչ միայն բավարար արձագանք չի գտնում, և մի տեսակ տեղեկատվական վակուում է ստեղծվել, այլև հայ-հնդկական հարաբերությունների ռազմավարական բնույթին համահունչ չէ...