Սյունիքի դարպասները բացելու լոբբինգ անողը Խոջալուի ցեղասպանության ճանաչման լոբբինգ էլ կանի: Հավատացեք՝ իրականության, վտանգների, ծախվածության ու դավաճանության եզրերն այնքան են լղոզվել, որ «դարպաս բացելը» ծախում են որպես հնարավորություն և ոչ՝ դավաճանություն ու վտանգ: Ոչ մի տարբերություն չկա՝ դա անողը Հայաստանի նախագա՞հն է, թե՞ Ադրբեջանի: Միակ տարբերությունը նրանում է, որ այդ ամենը անողներից առնվազն մեկին մեր գրպանից ենք վճարում դա անելու համար: Դա անողն էլ իրեն ներշնչել է, որ մենք «փողի խնդիր չունենք» ու իրեն վճարելու ենք ոչ միայն Սյունիքի դարպասները բացելու, այլ նաև «Խոջալուի ցեղասպանության համար ներողություն խնդրելու ու փոխհատուցելու համար»: Դե, ինքը մեր հաշվին փողի խնդիր չունի, ստանում է 1 միլիոն 664 հազար դրամ աշխատավարձ, իսկ առհասարակ «դարպաս բացողի» գոյությունը մեզ վրա բյուջեով նստում է տարեկան շուրջ 1 մլրդ 658 մլն դրամ: Քանի դրամի օգուտ է տալիս և քանի դրամի վնաս՝ դատեք ինքներդ:
Վլադիմիր Մարտիրոսյան