Հարամ-հարամ-հարամի

Պուտինն ընտրվեց: Իհարկե, կարելի է հարցադրել` Արևմուտքն ուզու՞մ էր հիմնովին հարամել այդ ընտրությունները` սկսած հաքերային հարձակումներից, վերջացրած քաղաքական ամենակեղտոտ տեխնոլոգիաներով: Մասամբ: Ոչ միայն, որ «Ռուսաստանը խելքով չես հասկանա», այլև որ Նապոլեոնի, Հիտլերի փորձից Արևմուտքը գիտեր` Սիբիր «չի հասնի», իսկ Ռուսաստանը նախ և առաջ «այնտեղ» է: ՈՒ շատ «չառաջացավ», չջանաց խանգարել ընտրություններն այնպես, ինչպես Ռուսաստանն էր կարողացել «առաջանալ-միջամտել» ամերիկյան ընտրություններին` պարտության տանելով Հիլարի Քլինթոնին: Ըստ ամերիկացիների:

Մնացածն առջևում է. բանն այն է, որ եթե ԱՄՆ-ը որոշի քիմիական զենքի պատրվակով հարվածել Սիրիային, ապա երկրորդ անգամ սիրիական թնջուկի մեջ հայտնվող, պատժամիջոցների տակ կքած, Սկրիպալի «գործով», ռուսական գազից հրաժարվելու հարցերով ԵՄ-ի հետ թանձր «բացատրությունների» մեջ հայտնված Ռուսաստանը նոր մարտահրավերների պակաս չի ունենա, մանավանդ Սիրիային զուգահեռ, նրա «տակից» քաշում են նաև Հյուսիսային Կորեան, իսկ իսրայելա-ամերիկյան «ռմբակոծության» տակ հայտնված Իրանը նոր իրավիճակ կառաջացնի նույն Մերձավոր Արևելքում:
Բոլոր դեպքերում, գոնե այս փուլում Պուտինի գործերը վատ չեն, նա ընտրվեց խիստ սահուն, գրեթե «ֆանֆարներով», մասնակցության ահավոր բարձր «դոզայով». ասել է` շեշտադրումը ոչ անքան «տոկոսներ, որքան մասնակցություն» ֆորմատի վրա էր, «հայր-Պուտինի» նկատմամբ ռուս ժողովրդի «անսահմանափակ սիրո»:
Թողնենք Ռուսաստանը վայելի յուր հերթական «հոր» աննահանջ սերը, դառնանք մեզ` նույն հարցադրումով՝ կհարամվի՞ Սերժ Սարգսյանի սպասվող վարչապետությունը, թե՞ այն նույնպես կանցնի «սահուն, աննշմար, որպես քնքուշ մութի թև»:

Կարծում ենք` երկրորդը: Նախ` փողոցային պայքարի մասով. գրեթե զրոյական է հնարավորությունը, որ ընդդիմությանը կհաջողվի գեներացնել կրիտիկական զանգված Ազատության հրապարակում, ուր նրանց սպասում է ոչ միայն Նիկոլ Փաշինյանը: «Սպասողները» ոչ մի կերպ չեն կարողանալու որևէ բանի հասնել, եթե անգամ այդ գեներացիան տեղի ունենա. շահերը, պատկերացումները, սպասումները անչափ տարբեր են: Հետո էլ՝ իշխանությունները «բորդյուրին» քնած չեն: Եթե չասենք` հատկապես այդ «գործով» արթուն պահակ են` ոչ միայն համապատասխան օբյեկտների նկատմամբ վերահսկողության ուժեղացման, համապատասխան մարմինների հատուկ «ռեժիմային» օրակարգի, այլև նույն քաղաքական տեխնոլոգիաների առումով:

Նախ՝ իշխանությունները կհոգան, որ փողոց դուրս եկած «գեներացվածների» մեջ անտիգեներացվածները արագ պառակտեն շարժումը: Եվ հետո, դեռ պարզ չէ, ինչ «գեներացիայով» են այնտեղ նրանք հայտնվելու, երբ արդեն իսկ հայտնի է` Նիկոլի և «Ելքի» հետ խնդիր կա` էս գլխից: Չնայած, եթե մեզ հարցնեք, կասենք` չկա. «Ելքը» գրագետ, հավասարակշիռ կհայտարարի, որ իր մի մասին «պահակ է կարգում» խորհրդարանում, մյուս մասը գնում է փողոց` պայքարելու: ՈՒ պահպանելու իր ամբողջականությունը` խիստ գրագետ ձևով: Սա, կարծում ենք, գիտակցում են նաև «Ելքում»: Այնպես որ, խոսելը «Ելքի» պառակտման մասին ոչ միայն վաղաժամ, այլև պարզունակ մոտեցման արդյունք է:
Հաջորդ քաղտեխնոլոգիան էլ այն է, որ նույն «գեներացվող» ընդդիմությանը իշխանությունը պահում է եզրագծի վրա` անորոշության մեջ ու դեռ կպահի: Քանի որ Սերժ Սարգսյանը քանիցս է ապացուցել իր անսպասելի խաղացող լինելու «եզրույթը», ըստ այդմ էլ, վարչապետի թեկնածությունը կհայտարարվի ապրիլի 14-16-ի մերձակայքում: Այդ ժամանակահատվածում անգամ ամենագերակտիվ «գեներացվածները» չեն կարող վերակազմավորվել, էլ ուր մնաց` գրագետ պայքար տանել: Իսկ եթե մինչ այդ սկսեն պայքարել վարչապետի թեկնածության դեմ, Դյուրենմաթը ևս մեկ անգամ շուռ կգա գերեզմանում ու կարտաբերի. «Քաղաքական թատրոնն այս անգամ ևս գերազանցեց իմ թատրոնին»:

Մնում է «Հիտլեր-2» տարբերակը. ոմանք արդեն իսկ հայտարարել են, չէ՞, «վենդետա, ահաբեկչություն, անհրաժեշտ դեպքում` զենք»: Ինչը կունենա ¥եթե` «ունենա»¤ լոկալ դրսևորում, որը կճնշվի տոտալ կոմբինացիայով:
Տե՛ս ՊՊԾ գրավումը:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ