Խաղաղության պայմանագիր կոչվող ֆարսի իրական բնույթը Ալիևի համար Հայաստանի հյուծման և թուլացման օրակարգ է, իսկ Փաշինյանի համար՝ Հայաստանում ալիքի վրա մնալու օրակարգ...

Ադրբեջանում հայ պատանդների ու գերիների ապօրինի ազատազրկման ու նրանց տառապանքների, ինչպես նաև նրանց ազատ արձակման միակ պատասխանատուն, ինչ ուզում եք, արեք, մեկ մարդ է` ՔՊ ղեկավարը, որ զբաղեցնում է Հայաստանի վարչապետի պաշտոնը: Գլխավոր հասցեատերը նա է:

«Պատերազմ սկսելու ոչ մի առիթ, ոչ մի նախադրյալ, ոչ մի պատճառ չկա»,- օրերս ասել է Նիկոլ Փաշինյանը՝ վստահություն հայտնելով, որ խաղաղության գործընթացը փակուղում չէ:

Նիկոլ Փաշինյանը ոչ միայն Էրդողանի, այլ նաև Ալիևի գործուն աջակցությունն է մուրում։

Համաձայնեք՝ հայաստանյան իշխանությունների կողմից ամենօրյա ռեժիմով տիրաժավորվող թեզերին ու պնդումներին հակադարձելն ու դրանց բուն բովանդակությունն ու հանրային սպառնալիքը ջրի երես հանելը բավականին տանջալից, ինչ-որ տեղ նաև անշնորհակալ գործ է։ Հաճախ ընկերներս այս թեմայով ինձ քննադատում են, թե ինչու եմ նիկոլականների դատարկաբանություններին ու հակապետական դրսևորումներին անդրադառնում ու արձագանքում։ Նրանք կողմնակից են թեման «իգնոր» անելուն և արհամարհելուն, սակայն միշտ չէ, որ դա արդարացված է։

Վերջին տարիներին շատ քիչ եմ լինում Երևանում։ Պատճառները շատ են, որոնցից մեկը թերևս այն է, որ այլևս չկա այն Երևանը, որով մի ժամանակ հիանում ու հպարտանում էի։

Եթե չգիտեիք՝ իմացեք, սա դուք եք վճարելու, ու հատկապես նրանք, որ քաղաքականությամբ չեն ուզում զբաղվել:

Թեև Ադրբեջանից որոշակի պարբերականությամբ Հայաստանի հետ բանակցությունների տարբեր դրույթների վերաբերյալ հայտարարություններ հնչեցվում են, սակայն տպավորություն ունեմ, որ Բաքուն սպասողական փուլում է:

Երբ ինչ-որ մանր թեմայից ես գրում, պետության՝ մեր բոլորիս տան խնդիրներին չվերաբերող, լիքը մարդ է արձագանքում:

Կհեռանա նաև վերջինիս նախարարների կաբինետը, այդ թվում` Գերմանիայի ԱԳ (Auswärtiges Amt) նախարար Աննալենա Բերբոքը (Annalena Baerbock): Լավ է դա, թե վատ, չգիտեմ: Գիտեմ միայն, որ Հայաստանում Գերմանիայի դեսպանությունը (German Embassy Yerevan) 2025 թ. հունվարի 31-ից սկսած կյանքի որևէ նշույլ չի ցուցաբերում: