Մինչև այդ հարցին գալը, հասկանանք, թե ինչ է կատարվում:
- Ադրբեջանի նախագահն ասում է, որ Հայաստանի ղեկավարությանը 0-ական վստահություն ունի, այսինքն, բոլոր խոստումները խախտում է:
- Միաժամանակ Ադրբեջանը զորաշարժեր է սկսել Հայաստանի հյուսիս-արևելյան հատվածում և հայտարարում է, որ Հայաստանը կրակում է Ադրբեջանի ուղղությամբ:
- Հայաստանի այս պահի ղեկավարը մինչ այդ ասում էր, որ սահմանազատման գործընթացը շարունակվելու է Հայաստանի հյուսիս-արևելյան հատվածում, այսինքն, Տավուշում, նաև՝ Երևան-Թբիլիսի ճանապարհի հարող հատվածում: Այսինքն, Ադրբեջանին խոստացել է, նոր զիջումներ կատարել:
- Այս պահին հրապարակավ հրաման է տվել, որ հայկական բանակը որևէ դեպքում, ենթադրվում է՝ առանց հրամանի, զենք չի կիրառի:
Եթե այս ամենը համադրենք, ապա միակ եզրակացությունն այն է, որ Հայաստանի ղեկավար կոչվածն Ադրբեջանին խոստացել է նոր տարածքներ զիջել, սակայն վախենում է նոր տարածքների զիջման վերաբերյալ ևս մեկ անգամ թուղթ ստորագրել, բայց չի դիմադրի, եթե Ադրբեջանը զորք մտցնի հիշյալ տարածքներում և, որպես փաստ, դրանք իր տարածքը հայտարարի, ինչպես մինչ այդ պայմանավորված կերպով նման կերպ վարվել են:
Հիմա գանք միակողմանի կերպով այդ 17 կետերի ստորագրմանը: Դա ոչինչ էլ չի նշանակում, ցանկացած պայմանագրում առնվազն երկու կողմի ստորագրություն պետք է լինի, հակառակ դեպքում դա կոչվում է դեկլարացիա:
Այսպես կոչված, գործող վարչապետը, իրավիճակից դուրս գալու համար, իրեն, ինչպես հայտնի ձայնագրության մեջ, գժի տեղ է դրել, իսկ իրականում՝ մեզ:
Սա՛ է Իրական Հայաստանի իրական պատկերը:
Ստեփան Դանիելյան