ՌԴ անվտանգության խորհրդի փոխնախագահ Դմիտրի Մեդվեդևը բավականին սուր է արձագանքել ՈՒկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկու հայտարարություններին. վերջինս բազմանշանակ ակնարկել էր, որ չի կարող Մայիսի 9-ին երաշխավորել միջազգային առաջնորդների անվտանգությունը Մոսկվայում։ «Հաղթանակի օրը իսկական սադրանքի դեպքում ոչ ոք չի երաշխավորի, որ Կիևում մայիսի 10 կլինի»,- գրել է Մեդվեդևն իր թելեգրամյան ալիքում։               
 

ԵՄ-ը ամեն ինչ ունի, բացի ինքն իրեն պաշտպանելու անհրաժեշտ ուժից և ինքնուրույն արտաքին քաղաքականությունից

ԵՄ-ը ամեն ինչ ունի, բացի ինքն իրեն պաշտպանելու  անհրաժեշտ ուժից և ինքնուրույն արտաքին քաղաքականությունից
28.02.2025 | 10:28

Որևէ մարդկային համակարգի վիճակի անկայունությունը, լինի այն անձ, երկիր կամ երկրների կոալիցիա, հասնում է իր առավելագույնին, եթե նա ունի մեծ հարստություն ու ընդհանրացված քաղաքակրթական մեծ արժեք, բայց չունի համապատասխան ուժ դրանք պաշտպանելու համար:

Ներկայում նման վիճակում է գտնվում 450-միլիոնանոց ԵՄ-ը, որն ամեն ինչ ունի, բացի իրեն պաշտպանելու համար անհրաժեշտ ուժից ու ինքնուրույն արտաքին քաղաքականությունից, որի պատճառով էլ, զրկվելով Ռուսաստանից ստացվող էժան էներգակիրներից, հայտնվեց ներկա աննախանձելի վիճակում:

Արդեն այն ժամանակներում, երբ եվրոն ուներ շատ բարձր ու մրցակցային արժեք և դրանից բացի ԵՄ-ը տնտեսական հզոր կապեր ուներ Ռուսաստանի ու Չինաստանի հետ, նրա վիճակն արդեն պոտենցիալ անկայուն էր:

Այսինքն, լինելով որոշակի ուժային կենտրոնից կախման մեջ, բայց նաև լինելով նրա բիզնես մրցակիցը, եթե դու քեզ թույլ ես տալիս լինել նաև այդ ուժային կենտրոնի հակառակորդների գործընկեր-պարտնյորը ևս, ապա դու անմեղսոնակ կերպով չես հասկանում, թե ինչ ես անում ինքդ քեզ հետ:

Բնական է, որ մրցակցային նման պայմաններում դու դառնում ես պրոբլեմ, որը լուծում է պահանջում, այն էլ՝ կոշտ լուծում և, չգիտես ինչպես, այստեղից-այնտեղից գլխիդ են թափվում մի անլուծելի պրոբլեմը մյուսի հետևից, ներառյալ՝ կանաչների պրոբլեմները, միգրացիան ու ուկրաինական պրոքսի պատերազմը:

Եթե այս ամենին աստիճանաբար և պլանավորված ու սիստեմատիկ կերպով ավելանում են նաև ԼԳԲՏ-ի նման մենթալիտետային ու բարոյական նահանջ ապահովող պրոբլեմներ, ապա դու անմեղսունակ տեսքով հայտնվոմ ես այսօրվա վիճակում:

Նման պայմաններում ապրելու միակ ձևը ինչ-որ կերպ սեփական կառավարելի ուժ ունենալն է, որը ներկա պառակտվածության պայմաններում շատ դժվար ու, համարյա, անիրագործելի խնդիր է առաջին հերթին այն պատճառով, որ Բրյուսելը, ինտելեկտուալ կառավարման կենտրոն լինելու փոխարեն, վերածվել է բոլորովին մի այլ բանի, որը համարյա թե անուն էլ չունի:

Սովորական տրամաբանությունն ասում է, որ որևէ միություն կայուն լինել չի կարող, եթե իր կազմում ունի ամբողջին համարժեք ներքին հզորություններ:

Պետք է նաև հասկանալ, որ Բրյուսելին կայունություն տվողը հզոր տերն էր՝ ԱՄՆ-ի տեսքով, և այդ հարցը դեռ չի էլ փակվել:

Պավել Բարսեղյան

Դիտվել է՝ 2009

Մեկնաբանություններ