-
24.04.2025|
21:06
«Զոհուածներէն մէկը». այսպէս էր մեծ հայրս՝Կարապետ Թաջիրեանն անուանում այս լուսանկարը։
Այս փոքրիկ օրիորդիկը մեծ մօրս՝ տիկին Արմաշուհու հօրաքրոջ՝ Նեկտարի դստրիկը՝ Հայկուհին է...
-
-
24.04.2025|
14:12
Հայոց ցեղասպանությունը դարերի պատմության մեջ օրինակը չունեցող երևույթ է։ Մեր ցավն էլ է մեզ պես «օրիգինալ» ու բացառիկ։
Իր բնական միջավայրում մի ողջ ժողովուրդ խաբվեց, հետո տեղահանվեց, հետո չարչարվեց, հետո խաչվեց...
-
24.04.2025|
13:21
1960-ական թվականների ազգային զարթոնքը ձևավորեց Հայոց պահանջատիրությունը, որը պիտի արտացոլվեր նաև գրականության և մշակույթի մեջ...
-
24.04.2025|
12:02
Հայ ժողովրդի առաքելությունը, որպես հավաքական քաղաքալկան ազգ, փակում և ուզում են ավարտել արդեն մի հազարամյակ: Մի հազարմյակ է՝ չի ստացվում ու մի քանի հազարամյակ էլ չի ստացվելու...
-
24.04.2025|
11:41
Գուցե այսօր շատերը հայտարարեն, որ Ապրիլ 24-ին քաղաքական տեքստեր ու հայտարարություններ անել չի կարելի, թե պետք է «հարգել օրվա խորհուրդը» և այլ նմանօրինակ պաթետիկ պնդումներ առաջ քաշեն, բայց ես այդ տեսակետին համակարծիք չեմ։ Ճիշտ հակառակը՝ հենց այս օրը պետք է հնչի քաղաքական խոսք, հստակ դիրքորոշում...
-
23.04.2025|
22:03
Անսահման հպարտ եմ, որ որդիս հայրենատեր է մեծանում։ Հազարավոր մղոններ հեռու եմ իրենից հիմա, բայց ամբողջ էությամբ զգում եմ նրա ոգին։ Ունենալու ենք շատ պայծառ ապագա, հզոր երկիր՝ իր հզոր քաղաքացիներով...
-
23.04.2025|
19:16
Մի՞թե հնարավոր էր այսքան ու այսպես սխալվել։ Չնայած ընդամենը մեկ ամիս անց ամբողջ ծավալով հասկացել էի սխալի մասշտաբը ու սարսափում էի հետևանքներից։ Ամեն դեպքում, դեռ մի որոշ ժամանակ հույս էի փայփայում, որ ամեն ինչ լավ կլինի...
-
-
23.04.2025|
17:43
1915-ից ինձ բաժանում է բավական պատկառելի ժամանակահատված։
Իմ հայրական տանը չխոսելիք թեմա է եղել Եղեռնը, որին զոհ են գնացել հորս երկու եղբայրներն ու քույրերը։
60-ականներին էր...