Շատերը տեսել են «Մատրիցա» ֆիլմը. դրվագ կա, որտեղ կաբելից անջատում են մարմինը, և ավատարն ու մարմինն անշնչանում են...
Ճիշտ նույն կերպ նիկոլական ուսապարկերն են հօդս ցնդելու՝ հենց իրենց սնուցող «կաբելն» անջատվի:
Իրենք դա շատ լավ հասկանում են, այդ իսկ պատճառով էլ վա բանկ են գնացել. իրենց լինելիության միակ երաշխիքը «կաբելին» միացված մնալն է:
Մի զարմացեք նրանց ծայրահեղ հայատյաց և աբսուրդի հասնող պահվածքից:
Դա օրինաչափ է։ Օրինաչափ չէ, որ ցայսօր այդ «կաբելը» դեռ գործում է...
Բայց դա էլ հավերժ չէ:
Եվ իրենք էլ գիտեն դա:
Դրա համար թուրքի պես վախենում են, դողում են ցանկացած քայլից, որը է՛լ ավելի է մոտեցնում «կաբելի» անջատվելը...
Դրանց հարցերը լուծելու համար մի բան է պետք՝ անջատել «կաբելը»։ ՈՒրիշ ոչինչ:
Զաքար Խոջաբաղյան