Եթե ծանոթանանք Իվ Թերնոնի այս դիտարկմանը՝ թերևս պարզ կդառնա, թե երբևէ համախմբվելու ինչպիսի բացառիկ իրողությունից է ուզում մեզ զրկել ճիվաղը։
«Հայերը․․․
Եթե այս հոգնակին իրոք ներկայացներ ծրագրի մը շուրջ միացած ժողովուրդ մը, պիտի կարենայինք խոսիլ իրենց ապագային շուրջ հասարակաց տեսլականի մը մասին։ Սակայն, այնքան մը շերտավորումներ կը բաժանեն Հայերը, որ այդ տեսլականը լավագույն պարագային կը ներկայացնե երազներու մասեր, զորս յուրաքանչյուրը ունի ինք իր մեջ և ատոր մեջ կը տեսնե իր ցանկություններն ու քմշանկարները (պատրանքները)։ Պառակտումները այնքան բազմաթիվ են, խմբակները այնքան տարտղնված, որ երբ ուշադիր նայինք ատոնց վրա, կը տեսնենք, որ Հայերը համախմբվելու համար ունին միայն ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹՅԱՆ հիշատակը»։
Իվ ԹԵՐՆՈՆ, 1985 թ
․
Կարո ՎԱՐԴԱՆՅԱՆԻ ՖԲ էջից