Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Չորս անգամ «ցեղասպանություն»՝ Էրդողանի հասցեով

Չորս անգամ «ցեղասպանություն»՝ Էրդողանի հասցեով
28.05.2016 | 13:05

Տևական ժամանակ Բունդեստագը տարբեր պատճառներով հապաղում էր, բայց արդեն հաջորդ շաբաթ հայերի զանգվածային կոտորածին Օսմանյան կայսրությունում 1915-1916 թթ. կտրվի իր անունը՝ ցեղասպանություն, գրում է գերմանական Die Welt-ը: Բանաձևի ընդունման բանակցությունները Բունդեստագում համարյա մեկ տարի շարունակվում են՝ գրում է Կլաուդիա Կադեն: Բանաձևը կարող էին ընդունել ապրիլին, բայց ամեն անգամ Թուրքիայի հետ կապված ավելի կարևոր հարց էր գտնվում՝ մեկ պետք էր դիվանագետ լինել ու հարգանք դրսևորել ԻՊ-ի դեմ պայքարում կարևոր դաշնակցի նկատմամբ, մեկ քաղաքավարի զսպվածություն էր պետք դրսևորել՝ հանուն միգրանտների հարցով ԵՄ-ի և Թուրքիայի համաձայնագրի: Ի վերջո, հունիսի 2-ին Բունդեստագը կգտնի ճիշտ բառեր և միասնականություն կդրսևորի՝ քրիստոնեադեմոկրատները և սոցիալիստները, սոցիալ-դեմոկրատները և կանաչները կդատապարտեն հայերի զանգվածային կոտորածը Օսմանյան կայսրությունում 100 տարի առաջ իբրև ցեղասպանություն: Բանաձևի տեքստում «ցեղասպանություն» բառը չորս անգամ կա՝ վերնագրում և երեք անգամ տեքստում: Խոսքը 1,5 միլիոն հայերի, արամեացիների, ասորիների, պոնտացի հույների բռնի տեղահանման և սպանության մասին է: Թուրքիան իբրև Օսմանյան կայսրության իրավահաջորդ՝ դատապարտել է հրեշավոր ոճրագործությունը, սակայն համառորեն շարունակում է վիճարկել ցեղասպանության բուն փաստը: Էրդողանը և նրա համախոհները այդ սահմանումն ընկալում են իբրև հարձակում ժամանակակից Թուրքիայի վրա: Բանաձևի ընդունումը ակնհայտորեն հարուցելու է Անկարայի դժգոհությունը: Թուրքիայի նախագահի ներկայացուցիչը մի քանի օր առաջ զայրույթով հայտարարեց, որ մեղադրել ցեղասպանության մեջ և չներկայացնել ապացույցներ նույնն է, թե թեման օգտագործել քաղաքական նպատակներով: Անկասկած՝ սպասվում է գերմանաթուրքական հարաբերությունների նոր վատացում:

Բանաձևի նախագծում ընդգծվում է, որ «Գերմանական կայսրությունը մասնակի պատասխանատվություն է կրում այդ իրադարձությունների համար»: Լինելով Օսմանյան կայսրության հիմնական դաշնակիցը, Գերմանական կայսրությունը, չնայած իր դիվանագետների տեղեկությունների հայերի կազմակերպված տեղահանության և սպանությունների մասին, չի փորձել դադարեցնել մարդկության դեմ այդ հանցագործությունները:


Կանաչների կուսակցության համանախագահ Ջեմ Օզդեմիրը հաշտվողական ազդանշաններ է հղել Անկարա. «Խոսքն այն մասին չէ, որ Թուրքիային պետք է մատով ցույց տալ»՝ ասել է նա թերթի հետ զրույցում: Նա նշել է, որ կայսերական Գերմանիայի ղեկավարությունը նախընտրել է չզայրացնել օսմաններին և չի շտապել օգնության դժբախտության մեջ հայտնված հավատակից եղբայրներին ու քույրերին: Օզդեմիրի խոսքով՝ հենց այդ պատճառով շատ կարևոր է 100 տարի անց իրերը իրենց անուններով կոչել:
Կլաուդիա ԿԱԴԵ, Die Welt


Հ.Գ. Հինգշաբթի օրը Բունդեստագը կարող է ընդունել Հայոց ցեղասպանությունը դատապարտող և Գերմանիայի հանցակցությունն ընդունող բանաձևը, որ, անկասկած, ազդեցություն է ունենալու Գերմանիայի և Թուրքիայի հարաբերությունների վրա: Բեռլինը դա հիանալի գիտի, այնուամենայնիվ, հնարավոր է, որ բանաձևն ընդունվի: Ահմեդ Դավութօղլուի պաշտոնանկությունից հետո Արևմուտքը հստակ սահմաններ է դնում Եվրամիության և Թուրքիայի միջև, թեպետ Անկարան չի փոխել իր քաղաքականությունը, պարզապես Բրյուսելը սկսել է հասկանալ, որ միգրանտների պատճառով թույլ տվեց, որ Թուրքիան չափազանց շատ մոտենա իր դռանը և, բացի այդ, Եվրոպայի թուրքացումը հեռանկար է, որ ազատ վիզային ռեժիմը բացելու է խալիֆ Էրդողանի առաջ: Իսկ խալիֆ Էրդողանի խնդիրը առանց պատերազմի Եվրոպան վերցնելն է՝ փափուկ ուժով, որի մասնագետը Արևմուտքն էր համարվում: Շահերի բախման այս խաչմերուկում է հիշվել Հայոց ցեղասպանությունը, որի ճանաչումով Թուրքիային նորից ցույց կտան իր իրական տեղը և հիմնարար արժեքների տարբերությունը Եվրամիության և Թուրքիայի միջև: Ողջ խնդիրն այն է, որ և Թուրքիան, և Արևմուտքը այդ արժեքներով ոչ թե ապրում, այլ սպասարկում են ընթացիկ շահերը՝ հիշում ու մոռանում են ըստ անհրաժեշտության: Իսկ մեզ մնում է օգտագործել պատեհ պահը՝ առանց մեծ պատրանքներ ունենալու, որ այդ քաղաքականությունը ծառայում է նաև մեր շահերին:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2878

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ