Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Ռուսաստանը անցյալի կենդանի գերեզմանոց է

Ռուսաստանը անցյալի կենդանի գերեզմանոց է
24.09.2016 | 12:07

Կարմիրբանակայիններ, հավատարմություն ցարին՝ պուտինյան Ռուսաստանում իշխում է անցյալի պաշտամունքը: Խոսքը ինչ-որ որոշակի շրջանի մասին չէ, այլ՝ ուժի սիմվոլների՝ գրում է Դավիդ Հասեն Tagesanzeiger-ի կայքում: Իր պաշտոնում վերջին ամիսները աշխատող ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբաման գործնականում չի թաքցնում քամահրանքը Վլադիմիր Պուտինի նկատմամբ. «Աշխարհը անցյալում է թողել կայսրությունները, սակայն Ռուսաստանը փորձում է ուժով վերադարձնել կորցրած փայլը»՝ հայտարարեց նա՝ ելույթ ունենալով Նյու Յորքում ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայում: ԱՄՆ նախագահը նկատի ուներ Ղրիմի բռնակցումը, ռազմական գործողությունները ՈՒկրաինայի արևելքում, Մոսկվայի արյունոտ գործողությունները Սիրիայում: Պուտինը ղեկավարում է Ռուսաստանը 16-րդ տարին: Այդ ամբողջ ընթացքում, քանի դեռ նա նախագահի աթոռին է, միայն կարճ ժամանակով վարչապետականով փոխարինելով, նա շեշտը դնում է փառավոր անցյալի փայլին: 2000-ին նրա հրամանագրով վերականգնվեց հին խորհրդային օրհներգը՝ հիմա դա ՌԴ հիմնն է նոր տեքստով: Լայն թափով առաջ է գնում Իոսիֆ Ստալինի վերականգնումը, քանի որ ԽՍՀՄ-ի հաղթանակը նացիստական Գերմանիայի նկատմամբ Պուտինի օրոք դարձել է կարևոր կապող օղակ ռուսական նոր ազգային նույնականացման համար:

2014-ից Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ խորհրդային ղեկավարության գործողությունների մասին «սուտը» քրեորեն պատժելի է: Կրեմլը իր վերահսկողության տակ է վերցրել պատմական իրադարձությունների մեկնաբանությունը: Ոմանք կարծում են, որ Պուտինը ցանկանում է կյանքի կոչել ԽՍՀՄ-ը: ՊԱԿ-ի նոր տարբերակի ստեղծման Կրեմլի ծրագրերը լիովին տեղավորվում են այդ պատկերում: Պուտինը և նրա շրջապատը շահագրգռված չեն ինչ-որ առանձին դարաշրջանով, այլ ուժի սիմվոլներով: Դա ինքնատիպ կոլաժ է՝ այստեղ ձեռքով է անում հերոս կարմիրբանակայինը, այնտեղ վերահուղարկավորում են վերջին ցարի ընտանիքի մասունքները, և այդ ամենի վրա տարածվում է ուղղափառ եկեղեցու միջնադարյան ոգին: Խոսքը հզորության մասին չէ, այլ հաղթանակի պաթոսի: Նորահայտ հերոսներից մեկը Պուտինի համար դարձավ փիլիսոփա Իվան Իլյինը: Խորհրդային իշխանությունից թաքնվելով տարագրության մեջ, նա գրում էր՝ ինչպես է պատկերացնում Ռուսաստանի ապագան՝ երկիրը կհզորանա՝ միայն բռնապետության և ուժեղ ձեռքի ճանապարհն ընտրելով: Ռուսաստանի համար շանսը նա տեսնում էր նաև ֆաշիստական գաղափարախոսություններին դիմելու մեջ: Իլյինի հեղինակության աճը Պուտինի շրջապատում վկայում է, որ ժողովրդավարությունը Ռուսաստանում շարունակում է գնանկումը:

Առայժմ Ռուսաստանում ընտրություններ են՝ անցյալ շաբաթ ռուսաստանցիները նոր խորհրդարան ընտրեցին: Մասնակցությունը ցածր էր՝ Մոսկվայում ու Պետերբուրգում ընտրողների երկու երրորդը տանը մնաց: Դա ապատիա է: Ընտրություններից Պուտինի պես հաղթող դուրս եկավ «ծեր հաչացող ուլտրաազգայնական» Վլադիմիր Ժիրինովսկին: Նրա լիբերալ-դեմոկրատական կուսակցության հաջողությունը ընտրություններում զուրկ չէ հումորից՝ Ժիրինովսկին հանդես էր գալիս ընտրությունները հանելու կոչով: Պուտինը մերժեց այդ առաջարկը ցուցադրական վրդովմունքով: Ժիրինովսկին ներկայացնում է ոչ թե ընդդիմություն, այլ ծաղրածու խռովարար, որ գործում է Կրեմլի թույլտվությամբ: Նրա համեմատությամբ Պուտինը խելամիտ ղեկավարի տպավորություն է թողնում: Ինչպե՞ս տեսնել այսօրվա Ռուսաստանի կերպարը՝ ծածկված մեծ անցյալի պաշտամունքով: Ի՞նչ երկիր է Ռուսաստանը, որ ուզում է հարգանքի արժանանալ իր հրեշավոր ուժով: Ի՞նչ է երազում, ի՞նչ են գրում նրա բանաստեղծները, ի՞նչ են ուզում երիտասարդ ձեռներեցները: Ոչ ոք չգիտի: Սեփական պատմությամբ արբածության միջով արդիականությունը չի երևում:
Դավիդ ՀԱՍԵ,Tages anzeiger


Հ.Գ. Պուտինին հանած՝ համարյա թե մեր մասին է՝ երբ չգիտենք ինչ անել այսօրվա խնդիրների հետ՝ ապավինում ենք կամ փառավոր անցյալին, կամ ԽՍՀՄ-ի նոստալգիային: Իսկ արդիականությունը աննահանջ իր խնդիրներն է դնում, որոնք անցյալով լուծել հնարավոր չէ:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1899

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ