ՀՀ քաղաքական դաշտում արտաքուստ սպասողական իրավիճակ է։ Նաև ակնհայտ է, որ որքան հետաձգվում է 6-րդ գումարման Ազգային ժողովի առաջին նիստը, այնքան ավելի ու ավելի շատ «թեժ» թեմաներ և ասեկոսեներ են սկսում արծարծվել։ Մասնավորապես, քննարկվում են իշխանական կոալիցիայի, դրա հնարավոր կազմին առնչվող հարցեր։ Մի կողմից՝ դրանք տեղեկատվական «սովից» բխող մտացածին լուրեր են, մյուս կողմից՝ թերևս կազմակերպվող արտահոսքեր, որոնք տրամադրություններ շոշափելու նպատակ են հետապնդում։

Բոլորովին վերջերս հայաստանյան ԶԼՄ-ները անդրադարձան «Ֆլեշ Մոթորս» ՍՊԸ-ից խոշոր չափի հափշտակության փաստին, որի առանցքում նույն ընկերության տնօրենն է։

Մեր համազգային ողբերգության 102-րդ տարելիցն էլ հետևում մնաց: Գաղտնիք չէ, որ մեր ազգի մի մասն առանձնակի համառությամբ ու «արցունքոտ հույսով» սպասում ու հետևում էր, թե ով և ինչպես «կհիշի» 1915-23 թթ. Հայոց ցեղասպանությունը, և կասի՞, արդյոք, ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփը և ի՞նչ կասի ու ինչպե՞ս կասի...

Հնդիկներին նախանձում եմ՝ այնքան շատ են նրանց աստվածները: Հատկապես Շիվայի համար, որ տիեզերական գիտակցությունն է մարմնավորում ու տղամարդկային անշարժ սկիզբը՝ ի տարբերություն կանացի շարժուն սկզբի: Շիվան և արարիչ է, և կործանիչ: Բացի չորս ձեռքից՝ երրորդ աչք ունի:

Նախագահ Դոնալդ Թրամփի խոստումը «Ամերիկան ամեն ինչից առաջ» ներառում է զարգացող երկրներին օգնության արմատական կրճատում և պետդեպարտամենտի միացում ԱՄՆ-ի Միջազգային զարգացման գործակալությանը՝ հղում անելով պետդեպարտամենտի ներքին բյուջետային փաստաթղթերին՝ գրում են Բրայանտ Հարիսը, Ռոբի Գրեյմերը և Էմիլի Տեմկինը Foreign Policy-ում:

Եվրոպան գավաթներն է բարձրացնում, իսկ Կրեմլը դառը հաբն է կլլում ու պահեստային տարբերակներ որոնում Ֆրանսիայի նախագահական ընտրությունների երկրորդ փուլի համար՝ գրում է Անդրեա Բոնանին La Repubblica-ում:

Հարյուր երկու տարի է անցել ցեղասպանությունից, բայց դեռ չենք կարողանում մեր քաղաքական խնդիրներն այնպես լուծել, որ չվտանգվի ապրելու մեր աստվածային իրավունքը:

Իրադարձություններն ավելի ու ավելի արագ են զարգանում: Եվ ահա արդեն թուրքական հանրաքվեն հետևում է: Դրա մասին դեռ կխոսենք:

Երեկ ապրիլի 24-ն էր՝ ցեղասպանությունից անցավ 102 տարի: Պայմանական, որովհետև ցեղասպանությունը չի եղել հենց 1915-ի ապրիլի 24-ին, ձգվել է ժամանակի մեջ՝ 1909-1923, գուցե ավելի երկար:

Թուրքիայի հանրաքվեին ընդառաջ` ԱՄՆ-ը փորձեց շատ արագ վերադասավորվել Սիրիայում, Հյուսիսային Կորեայի ափերում, Մերձավոր Արևելքում խաղը ձեռքից բաց չթողնելու համար: