Ձնհալ է, օրն ուրբաթ է և լի է սրտամաշ սպասումներով։ Չէ՞ որ երեք օր անց ճերմակահանդերձ կաչաղակները կթակեն մեր դուռը, նախապես, ինչ խոսք, ծիկրակելով դեպի արևելք նայող մեր պատուհանից։ Մեկնարկում է հոգեորսության և թլպատման համապետական միամսյակը։

Եվրահանձնաժողովը մշակել է փաստաթուղթ, որն ընդգրկում է Մեծ Բրիտանիայի դուրս գալուց հետո Եվրամիության ապագայի զարգացման հինգ սցենար՝ Die Welt-ում գրում է Անդրե Տաուբերը:

Ամեն ինչ հոսում է, փոխվում է, և նույն գետը երկու անգամ չես մտնի, նույնիսկ եթե այդ գետը հոսում է Հայաստանում կամ Հայաստանից: Պարզվում է՝ ոչ: Որովհետև նույնքան ճիշտ է՝ դարձ ի շրջանս: ՈՒ ընդհանրապես Լուսնի տակ նոր ոչինչ չկա:

Մեկնարկող նախընտրական փուլն արդեն իսկ մի քանի առանձնահատկություններ ունի: Խոսքն Արցախի սահմանին տեղի ունեցած դիվերսիոն գործողություններին է վերաբերում նախ և առաջ, ապա Սերժ Սարգսյանի Բրյուսել կատարած այցին, ուր վերջինս մեծ փաթեթով «անդրադարձավ» հայաստանյան, եվրոպական, ՆԱՏՕ-ական օրակարգերին:

Ռուս ճանաչված քաղաքագետ, «Ռուսաստանը գլոբալ քաղաքականության մեջ» հանդեսի գլխավոր խմբագիր Ֆյոդոր Լուկյանովը, նկատի ունենալով Թրամփի գահակալմանն առնչվող համաշխարհային բուռն փոփոխությունների ակնկալիքները, հավաստում է, որ թեև պետությունների բազմակողմ հարաբերությունների ձևաչափերը, այդ թվում՝ G8-ի շրջանակում, կշարունակեն կարևոր դեր խաղալ, սակայն դրա հետ մեկտեղ էապես կմեծանա երկկողմ հարաբերությունների նշանակությունը:

Փետրվարի 20-23-ին Իրանում տեղի ունեցավ «Միասին աջակցենք պաղեստինյան ինթիֆադային» կարգախոսով միջազգային 6-րդ խորհրդաժողովը, որը նվիրված էր Իսրայելի զավթած պաղեստինյան հողերում իրավիճակի սրմանը: Ինչպես հայտնի է, հրեական պետությունը այդպես էլ մտադիր չէ ընդունելու ո՛չ ՄԱԿ-ի բանաձևը՝ Պաղեստինում արաբական պետության ստեղծման անհրաժեշտության մասին, ո՛չ արաբա-իսրայելական հակամարտության կարգավորման փուլերի վերաբերյալ բազմաթիվ համաձայնագրերով սահմանված իր պատասխանատվությունը:

Երկու օրից մեկնարկելու է նախընտրական արշավի վերջին փուլը՝ պաշտոնական քարոզարշավը։ Հասկանալի է, որ դա մեծ քաղաքական խորքային պրոցեսի միայն տեսանելի մասն է, գուցե նաև՝ ակնկալիքներ պարունակող, քանի որ այն շատ դեպքերում ընտրողների համար վերածվում է շոուի։

Ինչո՞ւ էր Կոստանդնուպոլսի (Ստամբուլի) հայոց պատրիարքի ընդհանուր փոխանորդ Արամ արքեպիսկոպոս Աթեշյանը, անտեսելով իր նկատմամբ Թուրքիայի հայ համայնքի և Հայաստանի Հանրապետության բնակչության մի ստվար զանգվածի խիստ բացասական, մերժողական տրամադրվածությունը, գրեթե ամեն կերպ փորձում մնալ այդ աթոռին:

Քաղաքականության մեջ պատահական ոչինչ տեղի չի ունենում, հատկապես այնպիսի ընտրությունների ֆոնին, որոնք լուծում են նոր իշխանության ձևավորման հարց:

Իսլամաբադում Տնտեսական համագործակցության կազմակերպության (ՏՀԿ) և Իսլամական համագործակցության կազմակերպության (ԻՀԿ) համաժողովների շրջանակներում հանդիպեցին Ադրբեջանի և Թուրքիայի նախագահները: