Երեկոյան աղոթք:

Ո՜վ գթած Հայր, Բարեխնամ, Արարիչ բոլոր արարածների, ընդունի՛ր մեր պաղատանքը երեկոյան այս ժամին։ Դու առատորեն Քո բարի պարգևներն ես տալիս բոլորին:

Ապրիլի 9-ին ՀՀ արդարադատության նախարարը ԱՄՆ պետքարտուղարությունում հանդիպում է ունեցել Եվրոպայի և Եվրասիայի հարցերի գրասենյակի ավագ խորհրդատու Լուի Բոնոյի (Կովկասյան հակամարտությունների գծով խորհրդական) հետ։

Երբ կար Հայաստանում պետություն, կային նաև այդ պետության կողքին ամուր կանգնած արտաքին ուժեր, դաշնակիցներ, համակարգեր, ճշմարտության և արդարության ջատագովներ: Ի վերջո, հայոց պետության, հավատքի, պատմության, դարդ ու ցավի հանդեպ հարգանք կար, տեղ-տեղ նաև վառ արտահայտված կարեկցանք կար, երևացող ու չերևացող աջակցություն կար:

Հարազատներս, իմ սիրելի արցախահայեր, Երևան քաղաքում մի քչ վատացել է մեր հանդեպ բնակչության մի հատվածի` նիկոլապաշտերի վերաբերմունքը։ Եկեք հաշվի չառնենք։ Ամեն մարդ խոսում է իր խելքի չափով։ Այդքան է այդ մարդու խելքը, ինչ նեղանաս նրանից։

Իր ահաբեկող ու սենսացիոն բնույթի հայտարարությամբ աշխարհի բազմահազար լրատվամիջոցների ուշադրության կենտրոնում է հայտնվել Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության (ԱՀԿ) ղեկավար Թեդրոս Ադհանոմ Գեբրեյեսուսը: Ելույթ ունենալով միջկառավարական բանակցային մարմնի 13- րդ նստաշրջանի բացմանը, նա, «Комсомольская правда»– ի փոխանցմամբ, վստահություն է հայտնել, որ նոր համավարակն անխուսափելի է: ԱՀԿ գլխավոր տնօրենն ապագա համավարակն անվանել է անխուսափելի փաստ, այլ ոչ թե պարզապես հնարավորություն, այսինքն՝ կլինի կամ չի լինի: Նրա խոսքով՝ մարդկությունը, վաղ թե ուշ, կբախվի նոր սպառնալիքի:

Այն պնդումը, որ դեմոկրատիա ասվածը ի սկզբանե կապիտալի կողմից առավելագույն շահ գեներացնելու հիմնական տեխնոլոգիաներից մեկն է եղել, որի նպատակն էլ այնպիսի իշխանությունների ձևավորումն է եղել ու կա, որոնք կնպաստեն փողով փող շինելու պրոցեսին, հետագա պարզաբանումների կարիք ունի։

Որևէ մեկը չի պնդում, թե նախկինում ամեն ինչ եղել է կատարյալ կամ անթերի՝ թե՛ մինչև 1998-ը, թե՛ մինչև 2008-ը կամ 2018-ը։

Քաղաքը թրջվել է մինչև ոսկորները: Իսկ թաց քաղաքը զգացական է ու խոցելի։ Կամուրջները փխրուն են, փողոցները՝ մածուցիկ, մայթերը՝ բեկվող, անցորդները՝ ամպամած, ջրհորդանների երգն ունկնդիր չունի: Ջրափոսերի մեջ արտացոլվողը տամկությունն է, ու անձրևից լվացված տարածության մեջ դատարկված տեղերն ավելի տեսանելի են դարձել։ Ամեն ձայն կարծես սոսկ արձագանքն է մեկ այլ ձայնի։

Փոփոխությունների համատարած հանրային պահանջը և դրանց չիրականացումը մի կողմից և իշխանության ակնհայտ սպառվածությունը, անվտանգ ու կայուն զարգացում ապահովելու անկարողությունը մյուս կողմից, ցույց են տալիս մեր միակ ճիշտ ճանապարհը. պետք է ավարտել 3 խմբակցության քաղաքական իրականությունը Հայաստանում...

Երեկ պռոշյանցի կինն ասում էր, որ քասախցիների ակցիաներին չի միանա, հաջողություն է մաղթում իր հարևաններին, բայց ինքը Պռոշյանից է, իր հարցը լուծվել է։ Հետո, իրեն հակասելով, հավելում էր, որ իր պայքարի ժամանակ կոչ է արել բոլորին միանալ իրենց, որովհետև այդ հարցը (տրանսպորտի թանկացումը) կարող է բոլորին առնչվել: