Հավատացյալ լինես, թե ոչ, ծնողի համար միշտ աղոթիր։ Պահքի այս շրջանում, ես իմ աղոթքն եմ անում, որ նվիրելու եմ ամեն անգամ մի մարդու, մարդկանց, կամ երևույթներին։ Այս աշխարհում ամենահարազատ էակը ծնողն է, ով կյանք է նվիրում, ապրում ու ուրախանում զավակով։

Տե՛ր իմ և Աստվա՛ծ իմ, Դու՛ ես իմ պահապանը, ես Քո ձեռքում եմ։ Դու՛ գիտես իմ լավն ու վատը, օգնի՛ր ինձ, մի՛ թող, որ մեղանչեմ, որովհետև ես կմոլորվեմ չարի կողմից։

Սիրելիներ, Մուտք ենք գործում Մեծ Պահքի շրջան, որը աղոթքի, ինքնաքննության, զղջումի ու ապաշխարության ճանապարհով առաջնորդելու է մեզ դեպի մարդեղացյալ մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի հրաշափառ Հարության խնդություն։

Այսօր Պահքի շրջանի առաջին օրն է։ Միտք եմ դրել, ամեն օր աղոթքս մի կոնկրետ բանի նվիրել։ Այսօրվա աղոթքս մեր երեխաներին եմ նվիրում։

Տե՛ր, ողորմիր մեզ, որ Քեզ` Աստծուդ ծնող ամենասուրբ կույսին ապավինեցինք. նրա աղոթքներով փրկիր մեզ չարից, որպեսզի առանց փորձանքների կնքենք մեր պանդուխտ կյանքերը, ամէն:

Հզոր թագավոր, Քրիստոս, մեր Աստված, ապավեն` Քեզ ծարավ եղողներին եւ փրկիչ` նեղության մեջ եղողներին: Դու` որ անօրենների կողմից չարչարվեցիր մեզ համար, ցույց տուր Քո զորությունը եւ եկ փրկիր մեզ, որ Քո արյունով գներցիր: Թույլ մի տուր, որ սատանան գերի մեզ, Քո փրկածներին, մի թող, որ չարը իր բնակարանը դարձնի մեզ, Քո սուրբ անունով կնքված տաճարները մեր. մի թող, որ թշնամին կոխկռտի ու ծաղրի մեզ, Քո մարմնի անդամները, այլ Քո արարչական սիրով գթա մեզ, Քո արարածներին:

Բարի գալուստ, Գարնան առաջին այգաբաց, խաղաղություն և առատություն բեր Հայոց աշխարհին, ծաղկեցրու, պտղավորիր սրբազան հողն Ավետյաց Երկրի, խելառ ջրերիդ առնական համբույրները թող օրհնյալ լինեն...

Հաճախ ականատես ենք լինում, թե ինչպես որոշ վայ-հայրենասեր մարդիկ, չինական հայտնի հեքիաթի հերոսի նման վեր են ածվում անկուշտ վիշապների: Ոմանք այդպես էլ ի վիճակի չեն տարբերել սերը բռնաբարությունից ու կրքից և շփոթում են հայրենասիրությունը հայրենալլկության հետ: Չէ որ ճշմարիտ Սերը՝ դա նախ և առաջ որևէ անձնականի, սեփականի զոհաբերություն է հասկացվում։

Արդա՛ր Դատավոր, երբ գաս Հոր փառքով՝ դատելու կենդանիներին և մեռյալներին...

Սուրբ Գրքում չկա մի տեղ, որում գրված լինի, թե երբևէ ԱՍՏՎԱԾ գովում է ինչ-որ ժողովրդի, որովհետև չկա մի ժամանակաշրջան, որ որևէ ազգ կամ ժողովուրդ լիովին արդար ու անմեղ լինի ԱՍՏԾՈՒ առաջ։ Այսօր գրեթե ամեն մի հայ մարդ՝ գիտակ թե ոչ, գոնե ինքն իր մեջ հարց է տալիս, թե որոնք են այն պատճառները, որ մեզ հասցրին այս խառնիճաղանջ վիճակին։