Նիկոլի մոտ ոչ թե Էդիպի կոմպլեքս է, ոչ թե «հայրասպանության» ակտ է, ոչ թե տիեզերական անբարոյականության դրսևորում է, այլ սարսափելի վախ և նեկրոֆիլիայի սուր նոպա։
Նրա մոտ Հերոստրատի սինդրոմ կամ Ներոնի դափնիներին արժանանալու մղում չէ։ Ինքը նույնիսկ Մարկեսի ստեղծագործության հակահերոսը չէ։ Ինքը փոքր մարդ է, որը մեծ դավաճանության է գնում՝ սեփական կաշին ու թալանը փրկելու համար։
Նիկոլն իր փրկությունը տեսնում է Հայաստանի կործանման մեջ։ Դրա համար էլ էնտուզիազմով կատարում է թուրք-ադրբեջանական հրահանգները։ Վերջիններս նրան կյանք են խոստացել միայն Հայաստանի լուծարման դեպքում։ Նրա վարքագիծը եթե այդ պրիզմայով դիտարկեք, մնացած ամեն ինչ պարզ կդառնա։
Հայաստանի լուծարման նիկոլական քաղաքականությունը բոլորիս, այդ թվում՝ ՔՊ-ի մեծ մասին դրել է մի նավակի մեջ։ Այնպես որ, հանրային լայն երկխոսությունն ու Հայաստանի փրկությանը միտված ժողովրդական համերաշխությունն այլընտրանք չունեն։
Անդրանիկ Թևանյան