Պա­տե­րազ­մի ա­վար­տից 2 շա­բաթ անց Հա­յաս­տա­նում չկա դե­ֆակ­տո իշ­խա­նու­թյուն, պե­տա­կան հա­մա­կար­գը ոչ միայն կազ­մա­լուծ­ված է, այլև դե­յու­րե իշ­խա­նու­թյան ու ընդ­դի­մու­թյան ո­րոշ թևե­րի ջան­քե­րով փորձ է ար­վում վար­կա­բե­կել միակ լե­գի­տիմ իշ­խա­նու­թյան՝ ՀՀ նա­խա­գա­հի ինս­տի­տու­տը:

ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը խորհրդակցության ժամանակ քննարկել է Լեռնային Ղարաբաղում ռուս խաղաղապահ առաքելության խնդիրները, առանձնացվել են կարևոր խնդիրները, որոնց լուծումը ոչ միայն ամրապնդելու է հադադարը, այլև զարգացնելու է հրադադարի համաձայնագրի դրույթները:

Նոյեմբերի 21-ի երեկոյան Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը աջակցել է հայ համայնքի Phoneton-ին, որ ամեն տարի կազմակերպում է Ֆրանսիայի հայկական հիմնադրամը: Այս տարի միջոցները հատկացվելու էն Լեռնային Ղարաբաղի տուժած բնակչությանը:

Բացի բացահայտ ռազմական ապահավասարակշռությունից Ադրբեջանի հետ, Երևանը, ինչպես որոշ աշխարհաքաղաքագետներ, սխալմամբ գտնում էր, որ Մոսկվան Արևմուտքի վերջին հենարանն է իսլամի հետ դիմակայության մեջ՝ Le Monde-ում գրում է քաղաքագետ, իսլամագետ, Ֆլորենցիայում եվրոպական համալսարանական ինստիտուտի պրոֆեսոր Օլիվիե Ռուան:

Նոյեմբերի 18-ին Դաշնության Խորհուրդը ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինին թույլ տվեց նոյեմբերի 10-ից ռուս զինվորականների ուղարկել Լեռնային Ղարաբաղ: Ռուսական զորքի, սպառազինության ու հատուկ տեխնիկայի Լեռնային Ղարաբաղ ուղարկման թույլտվությանն աջակցություն են հայտնել նիստին ներկա 129 սենատորները:

Ֆրանսիայի համալսարանների դասախոսները Liberation-ում հրապարակել են բաց նամակ, որով կոչ են անոււմ կոնֆլիկտը լուծել Լեռնային Ղարաբաղի անկախության ճանաչմամբ և հայ բնակչությանը միջազգային իրավունքի պաշտպանության տակ առնելով:

Ա­վա­րայ­րի ահ­ռե­լի թե­ման բազ­միցս է ար­ծարծ­վել հայ ազ­գա­յին կեր­պար­վես­տում։ Հան­րա­ճա­նաչ է ժո­ղովր­դա­կան նկա­րիչ և ա­կա­դե­մի­կոս Գրի­գոր Խան­ջյա­նի «Վար­դա­նանց պա­տե­րազ­մը»։

Իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը կար­ծես խե­լա­գար­վել են, բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նա­տար ան­ձինք հան­դես են գա­լիս մե­կը մյու­սի հայ­տա­րա­րու­թյու­նը հեր­քող հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րով, իսկ թե որն է ի­րա­կա­նու­թյու­նը, պետք է պար­զեն նա­խաքն­նու­թյան մար­մի­նը, քնն­չա­կան խում­բը` հա­րուց­վե­լիք քրեա­կան գոր­ծի շր­ջա­նակ­նե­րում:

ՌԴ նա­խա­գահ Վլա­դի­միր Պու­տի­նի հայտ­նի հար­ցազ­րույ­ցից հե­տո‚ որ­տեղ նա անդ­րա­դար­ձավ հայ-ռուս-ադր­բե­ջա­նա­կան հայտ­նի հայ­տա­րա­րու­թյա­նը‚ ՀՀ վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի դե­րա­կա­տա­րու­թյա­նը‚ Շու­շիի շուրջ ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րի վե­րա­բե­րյալ ման­րա­մաս­ներ պատ­մեց‚ հա­յաս­տա­նյան լրատ­վա­կան կայ­քե­րից մե­կը բա­վա­կա­նին հե­տաքր­քիր նո­րու­թյուն շր­ջա­նա­ռեց։ Ըստ այդ լրատ­վա­մի­ջո­ցի՝ Պու­տի­նը‚ ըստ էու­թյան‚ այդ հար­ցազ­րույ­ցով ար­ձա­գան­քել է Փա­շի­նյա­նի անձ­նա­կան խնդ­րանք­նե­րից մե­կին։

Եր­բեք չէի մտա­ծի, որ երբևէ ու­րախ կլի­նեմ, որ չկան Հրանտ Մաթևո­սյա­նը, Հա­կոբ Հա­կո­բյա­նը, Լևոն Խե­չո­յա­նը, Հրա­չյա Թամ­րա­զյա­նը, Հով­հան­նես Գրի­գո­րյա­նը, Ա­ղա­սի Այ­վա­զյա­նը, չկան Կա­րեն Դե­միր­ճյանն ու Վազ­գեն Սարգ­սյա­նը… Ո­րով­հետև հի­մա մենք բեռ­նա­տար­նե­րով ՀԱՅ­ՐԵ­ՆԻՔ ենք փո­խադ­րում ան­հայ­տու­թյուն, ու նրանց սիր­տը կկանգ­ներ ցա­վից ու ցա­սու­մից: Իսկ մենք դեռ ապ­րում ենք ու շա­րու­նա­կում դա­վա­ճա­նել նրանց ու մեր հայ­րե­նի­քին: