Երևանի քաղաքապետարանի «ցեխային անտարբերությունը»

Իսկապես զարմանալի և անհասկանալի համառություն է դրսևորում Երևանի քաղաքապետարանը կենսական կարևորության առանձին խնդիրներ լուծելու դեպքում։ Ընդ որում, խնդիրները միանգամայն լուծելի են, դրանց անտեսումը, բնականաբար, հեռուն գնացող ենթադրությունների տեղիք է տալիս։ Ահա վերջերս հրապարակված մի արտառոց խնդրի անտեսումն էլ դարձավ այս հրապարակման առիթը։ Երևանի Սարի թաղի թիվ 26 փողոցում ամռանը շինարարական աշխատանքներ են կատարվել, շինարարները հանգիստ խղճով հեռացել են` «մոռանալով» իրենց իսկ քանդած փողոցի ծածկը վերականգնելու մասին։ Եվ Սարի թաղի թիվ 26 փողոցը դարձել է անանցանելի, ամբողջովին պատվել է թանձր ցեխի հոծ շերտով և անցորդներին ցեխապատում է ոտից գլուխ։ Միևնույն բախտին են արժանանում ավտոմեքենաները, առհասարակ շարժական ամեն բան։ Մեր հրապարակման մեջ տպագրված էր փողոցի զարզանդելի պատկերը արտացոլող ավելի քան համոզիչ լուսանկարը, համոզիչ քիչ թե շատ բանական և բարոյական յուրաքանչյուր էակի, սակայն ոչ ամենևին այն պնդաճակատ համառությամբ շրջանցող պատկան կառույցների համար։ Կարծում եմ, որ այս պարագայում տարակարծելի ոչինչ չկա, քաղաքապետարանը պարտավոր է անհապաղ անդրադառնալ վերոնշյալ խնդրին։ Եթե շինաշխատանքներն իրականացրած Երևանի «Ջրմուղկոյուղի» ընկերության թերացումն է սա, ապա քաղաքապետարանը պիտի ստիպի, որ վերջինս շուտափույթ վերացնի աղտեղությունը, եթե ինքն է պատասխանատու, ապա թող որ թևքերը քշտած անցնի գործի։ Ցավոք, մայրաքաղաքի իշխանությունները ¥որոնց դրական գործերին անդրադարձել եմ շատ ավելի մեծ բավականությամբ, քան անհեթեթ բացթողումներին եմ անդրադառնում¤ թևքերը քշտում են գովազդային վահանակների վրա իրենց շքերթը հանրահռչակելիս, Երևանի ամենաբանուկ հատվածներում քաղաքապետարանի հաղթական երթն է, Էրեբունի-Երևան տոնակատարության շրջանակներում քաղաքապետարանի ներկայացուցիչները մետաքսափայլ ժապավեններով շուրջկալված թնդացնում են մայրաքաղաքի փողոցները, նրանց էլ խինդով լեցուն ողջունում են մայրաքաղաքացիները։ Կարելի է կարծել, որ քաղաքային իշխանությունները դարակազմիկ մեծագործությունից հետո երջանիկ և ցնծուն հայրենի քաղաք են վերադառնում, իսկ թե ինչու նրանց պատվին մի նոր «Հաղթանակի» կամար չի կառուցվում, զարմացնում է և՛ ինձ, և՛ Սարի թաղի 26 փողոցի տարաբախտ բնակիչներին։ Գուցե, իսկապես, «Հաղթանակի» կամարի նախագծման և կառուցման աննախադեպ մի մրցույթ հայտարարվի, դրանք կառուցվեն Երևան մտնող բոլոր մայրուղիների վրա և քանդակազարդվեն քաղաքային իշխանությունների դղրդուն մեծագործությունների դրվագներով։ Զորօրինակ, բարվոք վիճակում գտնվող երևանյան փողոցների ¥օրինակ, Զաքյան¤ բազմակի, անտեղի և անհեթեթ ասֆալտապատմամբ, Երևանի բազմաթիվ բակերի բռնազավթմամբ, կանաչապատ տարածքների թլպատմամբ և այլն, և այլն։
Մի խոսքով, քաղաքապետարանի այս «մարդակենտրոն համառությունը» է՛լ ավելի է բորբոքում առանց այդ էլ հոգիները բերանները հասած շարքային քաղաքացիների նյարդերը։ Եվ մղում է նրանց դեպի հանրահավաքներ։
Ի դեպ, շատ տեղին կլինի, եթե քաղաքային իշխանությունները նույն հոգեզմայլ ժպիտներով և տոնական հանդերձներով պճնված փորձեն հաղթահարել Երևանի Սարի թաղի թիվ 26 փողոցի ցեխակույտերը։

Վրեժ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

Հ. Գ.- Երևանի քաղաքապետարանի անզուսպ գովազդումը հսկա վահանակների վրա անձի պաշտամունքի նորհայկական դրսևորույթ է, ինչը պիտի կանխվի։ Կամ էլ շքերթն ընդհատելով` վահանակների վրա ներկայացվեն քաղաքապետարանի հուռռա՜ չարածները։ Դրանց թվում` նաև վերոնշյալ ցեխապատ փողոցը։

Հեղինակի նյութեր

• Էլֆրիդա Մելիքյանի Էրգիրն ու Երկիրը
• Կենաց ծառի այգեպանը
• Ողբերգազավեշտ
• Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար
• Հովվերգական դավադրություն (բացահայտված է ՔՊ-ի հինգերորդ շարասյունը)
• Ֆուտուրիզմից ռեալիզմ («պետականամետ» քրոնիկոն)
• Ողբերգազավեշտ՝ պետականակերտման նվագակցությամբ
• Մշակութային ճակատը երկրի փրկօղակ
• Ռազմաքաղաքական ուխտագնացություն դեպի Վաղարշապատ
• Եվ կրկին կիսալուսին յաթաղանն արյուն է վիթում
• Երկրի կանաչ դեսպանը
• Որդան կարմիր երկիրի երկունքը․ դար XX (էսսե)
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• «Կերպարվեստի Արարատ երկրում»
• Հայաստանը` Կերպարվեստի Արարատ երկիր (հռչակագիր)
• Անատոլի Ավետյանի Վանաձորը, երկիրն ու աշխարհը
• Ակսել Բակունցի հանճարն ուղենիշ է ինձ համար. Արամ Մաշուրյան
• «Սորոսի արտաքսումը»
• «Մի թողեք ճայերը ծիծաղեն» կամ՝ Մուշեղիչին վայել տոն

Մեկնաբանություններ